Страница 2 из 4 ПерваяПервая 1234 ПоследняяПоследняя
Показано с 16 по 30 из 50

Тема: Беларускамоўная группа (сярэдняя) ў дзіцячым садку

  1. #16
    Авторитет Аватар для mar62
    Регистрация
    29.09.2009
    Адрес
    минск
    Сообщений
    1,438
    Поблагодарил Поблагодарил 
    180
    Поблагодарили Поблагодарили 
    133
    Поблагодарил в

    46 сообщениях

    По умолчанию

    Света, может у вас есть сценарий развлечения что то типа "Путешествия по родному краю" на бел. мове.
    С юмором по жизни. Марина.

  2. #17
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях

    По умолчанию

    Гэта для малодшых школьнікаў, але магчыма на аснове гэтага сцэнарыя ў вас з'явяцца нейкія думкі..))
    М. П. ОСІПАВА, прафесар, 3. М. ПАНАСЕВІЧ, старшы выкладчык. Брэсцкі дзяржаўны універсітэт імя А. С. Пушкіна. Пачатковая школа 7.2002

    Па Беларусі з Дзедам Барадзедам

    Сцэнарый пазакласнага мерапрыемства

    Задачы: знаёміць дзяцей з гісторыяй беларускага народа і краіны; выхоўваць цікавасць да здабыткаў беларускіх гісторыкаў, літаратараў і інш.

    Падрыхтоўчая работа. Класу даецца заданне: знайсці з дапамогай бацькоў у кнігах Я. Коласа, Я. Купалы, Н. Гілевіча, 3. Бядулі вершы аб Беларусі, беларусах, сабраць легенды пра родныя мясціны; успомніць прыказкі і прымаўкі пра родны край, яго людзей і інш.

    Прыкладныя этапы падарожжа:

    Першы этап.

    "Песенька ДзедаБарадзеда". Гучыць фанаграма — "Песенька Дзеда Барадзеда" на музыку Л. Захлеўнага, словы А. Вольскага. Пад музы*ку выходзіць Дзед Барадзед і прыгаворвае:

    Я хаджу па белым свеце
    I гляджу, як вы жывеце.
    Калі трэба, памагу,
    Бо усё рабіць магу.
    Хто я?Дзед Барадзед,
    Абышоў белы свет,
    А цяпер у ціхі час
    Завітаў да вас.

    Дзед звяртаецца да дзяцей з пытаннем:

    — Хто ведае, чаму нашу Беларусь так называюць?
    Пасля адказаў дзяцей настаўнік прапануе паслухаць легенду пра гісторыю роднага краю:

    Бог дзяліў між народамі землі. Адным — адно, другім — другое. Прыйшлі беларусы... Вельмі ж пану Богу спадабаліся. Ён і пачаў нас надзяляць: "Рэкі вам даю поўныя, пушчы — нямераныя, азёры — нялічаныя. Спёкі ў вас ніколі не будзе, але і холаду — пагатоў. Зажэрціся на багатай зямлі не дам, каб былі ўвішныя, кемлівыя, але і голаду ў вас ніколі не будзе. Наадварот, у голад шмат багацейшыя людзі будуць да вас прыходзіць. Не ўродзіць бульба, то ўродзіць жыта ці нешта іншае. А яшчэ звяры і дзічына ў пугачах — чародамі, рыбы ў рэках — касякамі, пчолы ў борцях — мільёнамі. А травы — як чай. Не будзе голаду. Жанчыны ў вас будуць прыгожыя, дзеці — дужыя, сады — багатыя, грыбоў ды ягад — заваліся. Людзі вы будзеце таленавітыя, на музыку, песні, вершы здатныя. На дойлідства — таксама. I будзеце вы жыць ды жыць...".

    (3 кнігі: Караткевіч У. Зямля пад белым! крыламі. — Мн., 1990.)

    Дзед Барадзед шчыра дзякуе за легенду. Звяртаецца да дзяцей:
    — Хто з вас ведае паданні ці легенды пра нашы родныя мясціны? (Дзеці расказваюць пра свой горад, вёску і г. д.)
    Дзед Барадзед адзначае, што, куды ні зойдзеш, усюды існуюць свае легенды пра паходжанне назваў вёсак, гарадоў, рэк, азёр. I ўсе вельмі цікавыя.

    Другі этап.

    "Інсцэніроўка казкі". Настаўнік гаворыць, што беларуская казка лічыцца непараўнальна больш паэтычнай, чым казкі іншых народаў. Ён прапануе паглядзець інсцэніроўку беларускай казкі "Лёгкі хлеб", падрыхтаваную вучнямі.
    Пасля прагляду мініспектакля, дзеці дзеляцца сваімі ўражаннямі.

    Трэці этап.

    "Гульні". Дзед Барадзед запрашае пагуляць у беларускія гульні. Высвятляе, ці ведаюць іх дзеці, прапануе, напрыклад, гульню "Золата".
    Усе вучні садзяцца ў рад. Адзін гулец, які лічыцца вядучым, дзеліць "золата" — непрыкметна хавае "залатую" манетку ў руках каго-небудзь з дзяцей. Потым вядучы адыходзіць і крычыць:
    — Золата, да мяне!
    Той, у каго схавана "золата", павінен падбегчы да вядучага. Але кожны пільна сочыць за сваімі суседзямі і стараецца затрымаць гульца з "золатам". Калі таму не ўдаецца выскачыць з рада, гульня пачынаецца спачатку, усе застаюцца на сваіх месцах. Калі ж гульцу з "золатам" удаецца вырвацца, ён становіцца вяду*чым, а вядучы займае яго месца. Гульня працягваецца.

    (3 кнігі: Беларускі дзіцячы фальклор: Традыцыйныя запісы, апрацоўкі і аўтарскія творы. Мн., 1994. С. 187.)

    Чацвёрты этап.

    "Прымаўкі і прыказкі". Дзед Барадзед прапануе правесці конкурс "Знаўца". 3 "рассыпаных" слоў трэба скласці прымаўкі, прыказкі ці "знайсці пару" (даецца палова прымаўкі, а другую трэба адшукаць). Напрыклад:

    Няма смачнейшай вадзіцы... (як з роднай крыніцы).
    Хто працуе... (тому і шанцуе).
    Дарагая тая хатка... (дзе нарадзіла мяне матка).
    Лепш сто сяброў... (чым сто рублёў).
    Новых сяброў нажывай... (але старых не забывай).
    Родная зямля — маці... (чужая старонка — мачыха).

    Пяты этап.

    "Парадуемся". Дзед Барадзед запрашае дзяцей паспяваць, пачытаць вершы пра родную старонку. (Гучыць песня "Спадчына" на верш Я. Купалы.) Падрыхтаваны вучань чытае верш Н. Гілевіча "Беларус":

    Я — беларус, я нарадзіўся
    На гэтай казачнай зямлі,
    Дзе між лясоў і пушчаў дзікіх
    Адвеку прашчуры жылі.

    Я — беларус, я ганаруся,
    Што маю гэтае імя:
    Аб добрай славе Беларусі
    У свеце знаюць нездарма!

    Я — беларус, і я шчаслівы,
    Што маці мову мне дала,
    Што родных песень пералівы
    І зблізку чую, і здаля.

    Дзед Барадзед дадае:
    — Якія цудоўныя радкі прызнання, любові да сваёй Радзімы! Хочацца нагадаць, што ў кожнага беларускага паэта ці празаіка можна знай*сці цудоўныя творы пра нашу бацькаўшчыну.

    Парады арганізатарам:

    У час падарожжа галоўную ўвагу звярніце на тое, як шчыра выказваецца любоў народа да сваёй Радзімы ў прымаўках, прыказках, песнях, вершах і інш.
    Упрыгожце клас рэпрадукцыямі карцін, малюнкамі дзяцей з выявамі родных мясцін.
    Запрасіце ў падарожжа гасцей (бацькоў, старэйшых вучняў).
    Растлумачце малодшым школьнікам значэнне слоў:
    бацькаўшчына — Радзіма, Айчына, родная краіна, месца, дзе чалавек нарадзіўся;
    спадчына (культурная) — з'явы культурнага жыцця, побыту, укладу, якія ўнаследаваны ад людзей, што жылі ў мінулыя эпохі.

  3. #18
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях

    По умолчанию

    К. М. ЛЯШКЕВІЧ, настаўніца Астрамечаўскай сярэдняй школы Брэсцкага раёна.

    Беларусь мая сінявокая

    СЦЭНАРЫЙ РАНІШНІКА

    (На сцэне дзяўчынка і хлопчык у нацыянальных касцюмах.)

    Хлопчык.
    Мяжуе з Польшчай, Украінай,
    Расіяй, Латвіяй, Літвой
    Твой родны край, твая Айчына,
    Жыццё тваё і гонар твой.
    I ты яе запомні імя,
    Як неба, сонца і зару.
    Твая зямля, твая Радзіма
    Названа светла — Беларусь.
    (Ю. Свірка.)

    Дзяўчынка.
    Я — дзяўчынка-беларуска
    3 васільковымі вачыма.
    Хоць малая, але знаю:
    Беларусь — мая Радзіма.
    Васількі ў світальным жыце.
    Вербы ніцыя над Сожам.
    Беларусь: Бярэсце, Свіцязь,
    Налібокі і Каложа.
    (П. Панчанка.)

    Вядучы. Мы нездарма назвалі ранішнік "Беларусь мая сінявокая". На нашай зямлі багата рэк, азёр, а ў жыце ўлетку цвітуць блакітныя васількі. Беларусь — наша Радзіма. А - з чаго пачынаецца Радзіма? 3 песні маці,-з роднага слова. Паслухаем вершы пра Беларусь.

    Хлопчык.
    Ёсць на свеце нямала прыгожых узлессяў,
    Ёсць на свеце нямала чароўных дарог,
    Толькі самыя лепшыя словы і песні
    Для цябе я навекі збярог.
    Як гаючы бальзам, п'ю твой вецер ласкавы
    I шапчу табе словы адданай любві.
    I не трэба ў жыцці мне пашаны і славы,
    Толькі сынам сваім назаві.
    (Г. Бураўкін.)

    Дзяўчынка.
    Ад ветру гнуцца вербалозы,
    Бяжыць дарога напрасткі.
    Мой край — бялюткія бярозы
    Абапал сіняе ракі.
    Высока ў небе вырай кружыць:
    Ляціць за сіні небакрай.
    Не забывай ніколі, дружа,
    Сваю зямлю, свой родны край.
    Мой край —лугі і пералескі,
    Крыніцы звон і шум лясны,
    Мой край — блакітныя пралескі
    На сцежках ранняе вясны.
    (Вера Вярба.)

    Вядучы. Мы, беларусы, ганарымся сваімі славутымі продкамі: Ефрасінняй Полацкай, Кірылам Тураўскім, Францыскам Скарынай. Нашы выдатныя пісьменнікі Янка Купала, Якуб Колас, Максім Багдановіч, Элаіза Пашкевіч, Канстанцыя Буйло марылі аб незалежнай Беларусі з уласнай мовай і культурай і сваёй творчасцю, сваімі справамі набліжалі гэты час. Яны любілі наш край і гэтую любоў адлюстроўвалі ў вершах.

    Дзяўчынка.
    Люблю наш край, старонку гэту,
    Дзе я радзілася, расла,
    Дзе першы раз пазнала шчасце,
    Слязу нядолі праліла.
    Люблю народ наш беларускі,
    Іх хаты ў зелені садоў,
    Залочаныя збожжам нівы,
    Шум нашых гаяў і лясоў...
    I песню родную люблю я,
    Што дзеўкі ў полі запяюць,
    А тоны голасна над нівай
    Пераліваюцца, плывуць.
    Усё ў краю тым сэрцу міла,
    Бо я люблю край родны мой,
    Дзе з шчасцем першым я спазналась
    I з гора першаю слязой.
    (К. Буйло.)

    Вядучы.
    Багатая беларуская мова прыказкамі, прымаўкамі. Памерлі ўжо людзі, якія сказалі мудрыя словы, а прыказкі працягваюць жыць.
    Дзяўчынка і хлопчык (па чарзе).
    Дарагая тая хатка, дзе радзіла мяне матка.
    Родная зямелька, як зморанаму пасцелька.
    На Радзіме і паміраць лягчэй.
    У родным лесе і куст родны.
    У сваім краі, як у раі.

    Вядучы. А зараз правядзём гульню-конкурс "Хто хутчэй?". Будзем чытаць скорагаворкі.

    Ехаў Пракоп з Пракопіхаю і малым Пракапяняткам.
    На рэчцы Лука спаймаў рака ў рукаў.
    Вядучы. Сёння мы падрыхтавалі і хвілінку-весялінку.

    (Дзеці па чарзе расказваюць кароткія смешныя гісторыі.)

    Маленькі хлопчык прынёс дадому чарапаху.

    - Навошта яна табе? — пытаецца маці.
    - Хачу праверыць, ці праўда, што яна жыве 200 гадоў.

    * * *

    - Марынка, ты вельмі непаслухмяная дзяўчынка. Адны непрыемнасці праз цябе. Я ўся пасівела.
    - Мамачка, калісьці і ты,- напэўна, не слухалася. Паглядзі, колькі сівых валасоў у бабулі.

    * * *

    - Дзядуля, а ты быў маленькі?
    - А як жа, унучак. I ў першы клас хадзіў, як і ты.
    - Відаць, смешны быў ты ў школе са сваёю барадою?

    * * *

    - Ты не бойся, — супакойвае маці сына перад кабінетам зубнога ўрача.
    — Нічога тут табе не зробяць.
    - Тады чаго мы сюды прыйшлі?

    Вядучы. Ці любіце вы загадкі? А як вы думаеце, для чаго загадваюць загадкі? Правільна, яны вучаць думаць, развіваюць кемлівасць, фантазію.
    Дык давайце падумаем разам.

    Жывы — чорны, памрэ — чырвоны. (Рак.)
    Зубастыя, а не кусаюцца. (Граблі.)
    Высока стаіць, навокал глядзіць, у белай кашулі і люльку курыць. (Комін.)
    Каля носа ўецца, а ў рукі не даецца. (Дым.)
    А цяпер вы самі загадайце загадкі, і мы ўсе будзем іх адгадваць.

    (Дзеці прапануюць загадкі.)

    Вядучы. Паслухайце адну гісторыю.
    Ці то полем, ці то лесам ішлі тры падарожнікі. Ішлі яны тры дні і тры ночы ды яшчэ паўдня. Прытаміліся. Прыселі. Раптам чуюць — спявае нехта. Прыслухаўся першы:
    - Відаць, жаўранак. Нё, — кажа другі, — гэта лес шуміць. А трэці прыпаў вухам да зямлі і прашаптаў:- Ды гэта ж зямля наша спявае.

    Вось якая яна, наша зямля беларуская. Таму ў нас і песні, і танцы такія прыгожыя.

    (Дзеці выконваюць падрыхтаваны па выбару настаўніка танец і ўсе разам спяваюць беларускую народную песню.)

  4. 2 пользователей поблагодарили vesto4ka за это полезное сообщение:

    irinashapoval (05.09.2019), Парина (05.10.2019)

  5. #19
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях

    По умолчанию

    Кансультацыя "Ранішнікі ў дс"
    Святочныя ранішнікі займаюць асаблівае месца ў сістэме эстэтычнага выхавання ў дзіцячым садзе. Яны злучаюць у сабе як сродкі ўздзеяння розныя віды мастацтва і мастацкай дзейнасці.
    У аснове кожнага ранішніка (Дзень маці, Новы год, Дзень абаронцы Айчыны, Масленіца, 8 Сакавіка, выпускны баль) ляжыць галоўная ідэя, якая павінна быць зразуметая дзецьмі, а значыць, павінна быць паднесена ім у простай, даступнай форме. Гэтаму спрыяе аб'яднанне на святах розных відаў мастацтва, якія фарміруюць у дзіцяці маральна-эстэтычныя пачуцці. Святы павінны дастаўляць дзецям радасць і даваць магчымасць кожнаму ўдзельніку праявіць свае мастацкія здольнасці, эмацыйную ўспрымальнасць, творчую актыўнасць.
    Перадсвяточная абстаноўка, падрыхтоўка да маючага адбыцца ўрачыстасці ў краіне, у дзіцячым садзе, кожнай сям'і выклікаюць у хлопцаў радаснае чаканне гэтай падзеі. Асаблівы святочны ўздым абвастрае пачуцці дзяцей, яны інакш, чым на звычайных занятках, пранікаюцца утрыманнем выкананых песень, вершаў, танцаў. Таму на святочных ранішніках ажыццяўляецца адначасова эстэтычнае і маральнае выхаванне дзяцей.
    Пацешныя відовішча, займальныя гульні-драматызацыі выклікаюць пачуццё задавальнення, гульні-атракцыёны - смех і весялосць.
    Сапраўдна эстэтычныя эмоцыі (у тых першапачатковых формах, у якіх яны могуць выяўляцца ў дзяцей) узнікаюць толькі пры досыць высокім мастацкім узроўні ўсяго, што ўспрымае дзіця на свяце (якасць рэпертуару, падача матэрыялу, тон і тэмбр голасу вядучага, знешні выгляд уласны і навакольных ... ).
    Як жа трэба арганізаваць святочны ранішнік, каб ён спрыяў эстэтычнаму выхаванню дзяцей? У практыцы дзіцячых садоў сфарміраваліся пэўныя мастацка-педагагічныя патрабаванні да правядзення святочных ранішнікаў, дзе галоўным з'яўляецца такое злучэнне розных відаў мастацтва, якое дазволіла б паўней данесці да дзяцей асноўную ідэю свята.

    Вялікае значэнне надаецца мастацкаму афармленню, адлюстроўвае тэматыку ранішніка і час года, у якое ён праводзіцца.

    Афармленне кожнага дзіцячага выступлення павінна адпавядаць іх зместу. Гэта выяўляецца ва ўдалым падборы тонаў, правільным іх спалучэнні ў атрыбутах, насценным афармленні, дэталях касцюмаў, у выразнасці рухаў дзяцей у народных танцах.

    Шмат яркіх уражанняў прыносіць вясёлы зімовае свята елкі. І маляўніча упрыгожаная, святлівая рознакаляровымі агнямі ёлка, і афармленне залы (шматлікія гірлянды, сняжынкі, сярэбраны дождж, зімовы лес і домік Снягуркі, пацешныя персанажы на сценах) - усё гэта ўзбагачае дзяцей новымі ўяўленнямі. Дзеці заўважаюць, як прыгожыя на сінім фоне далікатныя ўзоры сняжынак, як казачна выглядае зімовы лес, як прыгожа свеціцца ў паўзмроку ёлка.

    Гадовы свята зусім адмысловы. Хлопцы развітваюцца з дзіцячым садам, успамінаюць любімыя песні, скокі, гульні.

    Фармуючы густ дзяцей, неабходна добра прадумваць цэласць за ўсё афармлення, выразнасць дэталяў, не дапушчаючы перанасычэння. Увагу дзяцей павінны прыцягваць галоўныя дэталі, якія падкрэсліваюць ідэю свята.

    Ролю паэтычнага тэксту і словы заключаецца ў тым, што яны найбольш поўна і канкрэтна даносяць да дзіцяці ўтрыманне свята, аб'ядноўваюць асобныя часткі сцэнара, тлумачаць іх сэнс і значэнне. Чытаючы вершы, дзеці выказваюць сваё стаўленне да розных падзеям, праяўляюць здольнасці да ўласнага выразнаму выканання твораў.

    Вялікую цікавасць выклікаюць у дзяцей гульні-інсцэніроўкі. Яны даюць магчымасць па-свойму перадаць характэрныя асаблівасці ладу, даручанай ролі.

    Вядучае месца на свяце займае музычнае мастацтва. Пад гукі ўрачыстага маршу дзеці ўваходзяць у залу, выконваюць перастраенні, якія нагадваюць святочнае шэсце, спяваюць, гуляюць і танчаць. Музыка суправаджае гульні-інсцэніроўкі, аб'ядноўвае дзяцей у адзіным перажыванні, стварае змену настрояў.

    Музычныя і літаратурныя творы, якія выкарыстоўваюцца на ранішніку, павінны быць высокамастацкімі.

    Творчае стаўленне да працы часта выклікае ў педагогаў жаданне браць дадатковы матэрыял акрамя асноўнага, рэкамендуемага праграмай. Неабходна вельмі ўважліва ставіцца да якасці твораў.

    Высокія патрабаванні прад'яўляюцца і да прамовы вядучага на свяце. Старанна прадуманыя, даступныя па змесце словы, звернутыя да дзяцей, выразная інтанацыя - усё гэта сродкі эстэтычнага ўздзеяння.

    У сцэнарый часта ўключаюцца відовішчныя і сюрпрызныя нумары, якія праходзяць весела, нязмушана, перамяжоўваючыся гульнямі і атракцыёнамі. Аднак яны таксама павінны быць добра прадуманы, выразна выкананы, з густам аформленыя.

    Дзейнасць дзяцей на свяце разнастайная. Яны прымаюць удзел ва ўрачыстым шэсці, святочнай перазовах, выступаюць з скокамі, вершамі, песнямі пэўнай тэматыкі якія могуць быць прадстаўлены як канцэртныя нумары. Калі казаць аб дзейнасці дзяцей на ранішніках з пункту гледжання задач эстэтычнага выхавання, то варта спыніцца на выразнасці іх выканання.

    Выразнасць дасягаецца на аснове набыцця дзіцем неабходных навыкаў да розных відах мастацкай дзейнасці, у выніку з'явіўся ў яго ўменні перадаць пэўны настрой, сваё стаўленне да зместу песні, верша, якое ён выконвае. У спевах выразнасць дасягаецца дакладным выкананнем мелодыі, чыстым, суладным гучаннем; пры чытанні вершаў - разнастайнасцю інтанацый, добрай дыкцыяй; у скоках - адпаведнасцю рухаў характары музыкі, форме музычнага твора. Якасць дзіцячага выканання шмат у чым залежыць ад даступнасці музычна-літаратурнага рэпертуару і адпаведнасці яго узроставым магчымасцям дашкольнікаў. Толькі ў гэтым выпадку яно будзе свабодным, натуральным, даставіць ім задавальненне. Таму нельга захапляцца складаным матэрыялам, так як Развучванне яго адбярэ шмат часу, запатрабуе ад дзяцей вялікі засяроджанасці ўвагі, а гэта выкліча напружанасць, знізіць эстэтычную значнасць выканання.

    Эстэтычнае выхаванне прадугледжвае развіццё мастацка-творчых здольнасцяў. На свяце могуць мець месца прыдуманыя хлопцамі танцы і гульні, а таксама іх імправізацыі. Пры гэтым неабходны індывідуальны падыход да дзяцей з улікам узроўню іх мастацкіх здольнасцяў.

    У групе заўсёды ёсць дзеці, якія хутчэй за іншых засвойваюць праграмны матэрыял, і далейшае іх развіццё патрабуе выкарыстання больш складаных твораў. На ранішніку і прадастаўляецца магчымасць даручыць ім самыя адказныя ролі, развучыць з імі больш цяжкі матэрыял, які дапаможа ім паўней праявіць свае здольнасці.

    Пажадана з кожным дзіцем падрыхтаваць выступ у адпаведнасці з яго здольнасцямі, якое даставіць яму задавальненне. Гэта можа быць не толькі ўдзел у масавых гульнях, танцах, спевах, але і выступленні ў складзе невялікай групы дзяцей: пачарговае чытанне верша, нескладаная ролю ў тэатралізаваным прадстаўленні, выкананне на металлофоне просты песенькі і т. в.

    Святочны ранішнік ўзбагачае дзяцей разнастайнымі мастацкімі ўражаннямі. У залежнасці ад узросту дзіця па-рознаму выказвае сваё стаўленне да іх. Малышы радуюцца сцяжкі, паветраным шарам, якія знаходзяцца ў іх у руках, і амаль не звяртаюць увагі на навакольнае становішча. Таму да афармлення залы неабходна спецыяльна прыцягваць іх увагу. Педагог разглядае з дзецьмі ўбранне пакоя, паказваючы найбольш яркія, зразумелыя ім дэталі. У зале пры вялікай колькасці гасцей дзеці (асабліва ў пачатку свята) стрыманыя. Яны з цікавасцю глядзяць вакол, але асабліва актыўна сваіх пачуццяў ня выказваюць. Вясёлая музыка, руху з каляровымі хустачкамі, сцяжкамі, бразготкамі выклікаюць у дзіцяці ўсмешку, жаданне рухацца. Аднак занадта шмат яркіх уражанняў часам выклікае ў дзяцей заторможенность. Педагог сваёй увагай, ласкавым тонам падбадзёрвае малога, стварае радаснае настрой, запрашае спяваць і гуляць на свяце.

    Дзеці старэй самі заўважаюць маляўнічыя дэталі афармлення, ўспрымаюць яго ў цэлым. Выразнасць выканання, выклікаючы ў іх пачуццё захаплення, адбіваецца на іх тварах. Яны больш самастойныя ў сваіх дзеяннях, ведаюць і памятаюць, як трэба стаць на скокі, самі займаюць свае месцы. Звычайна вялікае ажыўленне і захапленне выклікаюць у іх знешняе афармленне нумары, светлавыя эфекты, яркія касцюмы персанажаў. Тут пачуцці дзяцей выяўляюцца бурна і непасрэдна ў вясёлым смеху, рэпліках, апладысментах.

    Добрая падрыхтоўка, прадуманы сцэнар, выразная арганізацыя - усё гэта вызначае паводзіны і настрой кожнага дзіцяці на свяце, эфектыўнасць ўздзеяння розных відаў мастацтва. Дзеці павінны быць радаснымі, вясёлымі, трымацца свабодна і нязмушана. Аднак не варта дапускаць нястрымнай весялосці, якое занадта ўзбуджае дзяцей.

    Святочныя сцэнарыі не трэба перагружаць вялікай колькасцю нумароў. Матэрыял лепш размеркаваць так, каб правільна чаргаваліся дзейнасць і адпачынак. Напрыклад, пасля агульных карагодаў вакол ёлкі можна даць інсцэніроўку або індывідуальныя выступу.

    Для таго, каб свята было эфектыўнай формай арганізацыі мастацкай дзейнасці дзяцей, неабходна весці з імі паўсядзённае сістэматычную працу, развіваючы іх здольнасці, густ, творчую актыўнасць у музычнай, мастацка-маўленчай, выяўленчай дзейнасці, забяспечваючы набыццё імі пэўных навыкаў.

    Выхавальнікам варта памятаць, што святочны ранішнік - гэта перш за ўсё радасць для дзяцей. Гэта крыніца уражанняў, якія дзіця можа захаваць надоўга. Гэта моцны сродак фарміравання маральна-эстэтычных пачуццяў.
    http://muzruk.net/2012/08/konsultaci...azdnichnye-utr

  6. Следующий пользователь сказал cпасибо vesto4ka за это полезное сообщение:

    p.natalka (18.08.2016)

  7. #20
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях

    По умолчанию

    Роля тэатральна-творчай дзейнасці ў развіцці дзіцяці.
    «Чароўны край!» - Так калісьці назваў тэатр вялікі рускі паэт А. С. Пушкін. «Ці любіце вы тэатр так, як я люблю яго?» - Пытаўся сваіх сучаснікаў Вісарыён Бялінскі, глыбока перакананы ў тым, што чалавек не можа не любіць тэатр. І гэтыя пачуцці вялікага паэта і адметнага крытыка падзяляюць і дарослыя, і дзеці, даткнуўшыся з гэтым дзіўным відам мастацтва.
    Але чым заслужыў тэатр такую любоў да сябе? Чаму так вялікая патрэба ў ім у дзяцей і дарослых?
    Па-першае, гэта звязана з тым, што наведванне тэатра - заўсёды свята. Адчуванне святочнасці, якое звязана з наведваннем тэатра, здольна даставіць чалавеку ні з чым непараўнальную радасць, асвятліць штодзённасць яркімі ўражаннямі і напоўніць яе новымі пачуццямі і думкамі.
    Па-другое, патрэба ў тэатры звязана з тым, што ў ім, як ні ў адным іншым выглядзе мастацтва, з найбольшай даступнасцю, паўнатой і яркасцю людзі бачаць адлюстраванне свайго жыцця.
    Пры кожнай новай сустрэчы са сваім гледачом сцэнічнае мастацтва ўзнікае як бы нанова і даруе ні з чым непараўнальнае пачуццё суперажывання, саўдзелу ў самім працэсе творчасці. Менавіта ў гэтым бачылі чароўную сілу тэатра выдатныя дзеячы і мысляры мінулага. Асаблівая роля належыць тэатру ў вырашэнні задач, вязаных з выхаваннем і развіццём дзіцяці - дашкольніка. Рознабаковы ўплыў тэатральна-творчай дзейнасці на асобу дзіцяці дазваляе выкарыстоўваць яе як адно з эфектыўных педагагічных сродкаў. Тэатр, як від мастацтва, здольны аказаць на дашкольніка велізарны ўплыў па двух напрамках: дзіця-глядач і дзіця-Акцёр.Выхаваўчыя магчымасці тэатралізаванай дзейнасці велізарныя: яе тэматыка практычна не абмежавана і можа задаволіць любыя інтарэсы і жаданні дзіцяці. Удзельнічаючы ў тэатралізаванай дзейнасці, дзеці знаёмяцца з навакольным светам ва ўсім яго разнастайнасці праз вобразы, фарбы, гукі, а ўмела пастаўленыя пытанні падахвочваюць іх думаць, аналізаваць, рабіць высновы і абагульненні. У працэсе працы над выразнасцю рэплік персанажаў, уласных выказванняў непрыкметна актывізуецца слоўнік дзіцяці, удасканальваецца гукавая культура гаворкі. Выкананая ролю, асабліва ўступленне ў дыялог з іншым персанажам, ставіць дзіцяці перад неабходнасцю ясна, выразна, зразумела тлумачыцца.
    Тэатр з'яўляецца адным з самых яркіх, маляўнічых і даступных ўспрымання дзіцяці сфер мастацтва. Ён дастаўляе дзецям радасць, развівае ўяўленне і фантазію, спрыяе творчаму развіццю дзіцяці і фарміраванню базісу яго асобаснай культуры. Па эстэтычнай значнасці і ўплыву на агульнае развіццё дзіцяці тэатралізаванай дзейнасці па праве належыць пачэснае месца побач з музыкай, маляваннем і лепкай.
    Асаблівая роля належыць тэатральнай дзейнасці ў стварэнні станоўчага эмацыйнага фону. Агульнавядома, што адным з сур'ёзных недахопаў грамадскай сістэмы дашкольнай адукацыі з'яўляецца манатоннасць жыцця дзіцяці, які ў плыні 10-12 гадзін знаходзіцца ў адным і тым жа памяшканні і з адным і тым жа распарадкам дня. Штодзённасць засмоктвае жыццярадасных, актыўных, дзейных і летуценных дашкольнікаў, ператварае іх у абыякавых, сонных і пасіўных маленькіх «дзядкоў». І іх выратаванне шмат у чым залежыць ад тэатралізаванай дзейнасці, якая ўносіць разнастайнасць у жыццё дзіцяці і дорыць яму радасць.

    Ўсмешка не проста кажа аб пазітыўнай эмоцыі. Ўсмешка ўздзейнічае на нейтральныя цэнтры мозгу, залучае іх у пазітыўную працу, павышае іх актыўнасць. Гэта з'ява, шмат разоў эксперыментальна праверанае, атрымала назву генералізацыі або станоўчага экспрэсіўнага патэнцыялу.
    Творы мастацтва прымушаюць хвалявацца, суперажываць, персанажам, падзеям, і ў «працэсе гэтага суперажывання ствараюцца пэўныя адносіны і маральныя ацэнкі, проста паведамляйце і засваяльныя» (В.А. Сухамлінскага). Такім чынам, тэатралізаваная дзейнасць з'яўляецца найважнейшым сродкам развіцця эмпатыя - умовы, неабходнага для арганізацыі сумеснай дзейнасці дзяцей.
    У літаратуры падкрэсліваецца: аснова эмпатыя - ва ўменні распазнаваць эмацыйны стан чалавека па міміцы, выразным рухам і гаворкі, ставіць сябе на яго месца ў розных сітуацыях, знаходзіць адэкватныя спосабы садзейнічання (В.А. Пятроўскі, Л.П. Стралкова і інш.) , «Каб весяліцца чужым весялосцю і спачуваць чужому гору, трэба ўмець з дапамогай ўяўлення перанесціся ў становішча іншага чалавека, у думках стаць на яго месца» (Б. М. Теплов). А гэта мае на ўвазе наяўнасць пэўнага ўзроўню ўзаемаадносін у соцыуме. Тэатралізаваная дзейнасць дазваляе фармаваць вопыт сацыяльных навыкаў паводзін дзякуючы таму, што кожнае літаратурны твор або казка мае маральную накіраванасць. У выніку дзіця пазнае свет розумам і сэрцам і выказвае сваё стаўленне да дабра і зла. Любыя героі становяцца ўзорамі для пераймання і атаясамленьня. Менавіта здольнасць дзіцяці да такой ідэнтыфікацыі з упадабаным чынам дазваляе педагогам праз тэатралізаваную дзейнасць аказваць пазітыўны ўплыў на дзяцей. Вядомы кампазітар Д. Б. Кабалеўскі так пісаў пра значэнне мастацтва для дзяцей: «Пакідаючы незгладжальнае ўражанне на ўсё жыццё, яно ўжо ў гэтыя раннія гады дае нам ўрокі не толькі прыгажосці, але і ўрокі маралі і маральнасці. І чым больш багатым і змястоўным гэтыя ўрокі, тым лягчэй і больш паспяхова ідзе развіццё духоўнага свету дзяцей. Якасць і колькасць гэтых урокаў, у першую чаргу, залежаць ад бацькоў і ад выхавальнікаў дзіцячых садкоў. Як правіла, маленькія дзеці актыўна ставяцца да таго, што выклікае іх цікавасць ».
    Тэатралізаваная дзейнасць дазваляе дзіцяці вырашаць многія праблемныя сітуацыі апасродкавана - ад асобы якога-небудзь персанажа. Гэта дапамагае пераадолець нясмеласць, звязаную з цяжкасцямі зносін, няўпэўненасць у сабе.
    У цяперашні час, нягледзячы на тое, што праца з дзецьмі па тэатралізаванай дзейнасці атрымала навуковай абгрунтаванне і метадычную прапрацоўку, тэатр застаецца «Папялушкай» педагогікі, і яго лёс, як ад злой мачахі, залежыць ад жадання і інтарэсаў педагога, якія не разумее яго значнасці , У першую чаргу гэта звязана з неразуменнем значнасці тэатральна-творчай дзейнасці ў выхаванні дзяцей.
    Па-першае, педагогі недаацэньваюць калектыўнага характару тэатралізаванай дзейнасці. Як і ў сюжэтна-ролевай гульні, у працэсе тэатралізаванай дзейнасці ад дзіцяці патрабуецца ўменне кіраваць сваімі паводзінамі, уменне каардынаваць свае дзеянні з дзейнасцю таварышаў.
    Па-другое, тэатралізаваная дзейнасць тоіць у сабе вялізныя магчымасці для карэкцыі асобаснага развіцця.
    Відавочна, што нават кароткі пералік вартасцяў тэатралізаванай дзейнасці сведчыць аб тым, што ёй не прыстала ролю «папялушкі». Значэнне гэтай сферы дзіцячай дзейнасці для агульнага псіхічнага і мастацкага развіцця дзіцяці гэтак вяліка, што яна павінна заняць годнае месца ў сістэме выхаваўча-адукацыйнай работы з дзецьмі. Гэта значыць, што праца педагога па тэатральна-творчай дзейнасці гэтак жа неабходная, як музычныя заняткі ці праца па выяўленчаму мастацтву.
    На старонках папулярных часопісаў і газет вядзецца палеміка: «? З'яўляецца небяспечным Ці тэатр дашкольніку» - гэта назва артыкула А. П. Яршова, апублікаванай у часопісе «Абруч». Аўтар знаёміць чытачоў з новым паняццем - «социоигровая тэхналогія» (якая таксама заснавана на прыёмах тэатральнай педагогікі) - і яшчэ раз падкрэслівае небяспека выкарыстання тэатра як жорсткага і складанага мастацтва для маленькіх дзяцей, які патрабуе ад іх працы напаказ. Аднак, нягледзячы на шматлікія праблемы, з якімі сутыкаліся і працягваюць сутыкацца педагогі, тэатралізацыя застаецца, бадай, самай папулярнай, займальнай дзейнасцю, без яе ўжо не думае сваю працу ні адзін выхавальнік або музычны кіраўнік дзіцячага саду.
    Такім чынам, што ж такога каштоўнага тоіць гэтая дзіўная, магічная і такая знаёмая з дзяцінства тэатралізаваная дзейнасць? З пункту гледжання педагагічнай прывабнасці тут можна казаць пра ўніверсальнасць, гульнявой прыродзе і сацыяльнай накіраванасці, а таксама аб карэкцыйных магчымасцях тэатра. Гэта ўсё так, але неабходна звярнуць увагу на надзвычай важную асаблівасць тэатральнай гульні - гэтая дзейнасць цікавая ўсім - і дзецям і дарослым. У ёй як бы «няма ўзросту», а ёсць агульная мэта, якая рэалізуецца як у выніку - спектаклі, так і ў самім працэсе падрыхтоўкі да яго, у непрадказальных, спантанных імправізацыях і экспромтам.
    На жаль, не ўсе выхавальнікі гатовыя да імправізацыі, і часта тэатралізацыя ператвараецца ў падрыхтоўку з дзецьмі добра адрэпеціраваных уяўленняў. Да яркім святочным ранішнікаў ўжо прывыклі адміністрацыя і бацькі. Менавіта яркасці і вывастраныя ў выкананні яны чакаюць як выніку працы з дзецьмі і на гэта арыентуюць музычнага кіраўніка і ўсіх педагогаў, якія рыхтуюць дзяцей да свята. Ну што ж, які «заказ», такі і вынік!
    Музычныя кіраўнікі і выхавальнікі стараюцца, шукаюць, распрацоўваюць цікавыя сцэнарыі, падбіраюць яркую сучасную музыку, што выклікае эмацыйны водгук у дарослых і гледачоў (як правіла, гэта сучасныя «хіты»), старанна рэпеціруюць з дзецьмі - і, быццам бы, усе задаволеныя. Вось толькі праблема: дзеці не заўсёды «зручныя», з вялікай працай атрымоўваецца іх «нацягаць», і часу пастаянна не хапае.
    Але тут узнікае пытанне: а тэатр ці гэта? І каму ён патрэбны - дзецям або дарослым, якія маніпулююць дашкольнікамі як лялькамі-марыянеткамі?

    А як можна працаваць інакш? Бо крытыкаваць-то лягчэй, лепш «падкажыце, як трэба" - вось, бадай, любімы запыт выхавальнікаў на курсах павышэння кваліфікацыі. Сапраўды, многія педагогі чакаюць, каб на курсах ім выразна сказалі «як», далі дакладны спіс тых атрыбутаў, якія неабходныя для арганізацыі працы з дзецьмі, далі форму планавання працы, канспекты заняткаў і т. в. Напэўна, гэтыя патрабаванні цалкам абгрунтаваныя. Але тым, хто не можа працаваць без канспектаў, тэатралізаванай дзейнасцю займацца практычна бескарысна, таму што шлях гэты гульнявы, то ёсць спантанны, свабодны, які патрабуе здольнасцяў да экспромтам, імправізацыі.
    І ўсё ж, мастацтва развіцця ў дзяцей ўяўлення, фантазіі, творчых здольнасцяў - педагагічнае мастацтва - таксама абапіраецца на пэўныя метады і прыёмы, на лагічныя мадэлі пабудовы гульнявога ўзаемадзеяння.

    Неабходна выкарыстоўваць метады і механізмы арганізацыі сумеснай творчасці, якія дапамагаюць арганізаваць творчае зносіны дзіцяці і дарослага сродкамі тэатралізаванай гульні, дакладней, з дапамогай спецыяльных прыёмаў яе выкарыстання, гэта значыць тэхналогіі. Перавагай дадзенай тэхналогіі з'яўляецца тое, што яе можна паспяхова ўключаць ў працу з дзецьмі, як у дзіцячым садзе, так і ў пачатковай школе, а таксама ў групах кароткачасовага знаходжання дзяцей у ДОУ.
    Сапраўды, сама форма арганізацыі тэатралізаванай гульні, якая прадугледжвае абыгрываннем якой-небудзь тэмы, цікавай і зразумелай для ўсіх яе ўдзельнікаў, з'яўляецца свайго роду аптымальнай мадэллю ролевага ўзаемадзеяння педагога з дзецьмі роўнага ўзросту. Пры гэтым яна дазваляе ўключыць у абыгрываннем практычна любы змест (экалагічнае, матэматычнае, музычнае і інш.). І, вядома, у працэсе тэатралізаваных гульняў развіваецца ў першую чаргу здольнасць да невербальнае і вербальна зносін, што так важна для дашкольнікаў. Менавіта гэтыя універсальныя асаблівасці дадзенай дзейнасці даюць магчымасць педагогам выбудоўваць на яе аснове ўзаемадзеянне з дзецьмі рознага ўзросту, а таксама ўсталёўваць кантакты з рознымі спецыялістамі (псіхолагам, лагапедам, музычным кіраўніком і інш.) І бацькамі.
    Усе вышэй сказанага дазваляе зрабіць наступныя высновы.
    - У працэсе тэатралізаваных гульняў пашыраюцца і паглыбляюцца веды дзяцей пра навакольны свет;
    - Развіваюцца псіхічныя працэсы: увага, памяць, успрыманне, уяўленне, стымулююцца разумовыя аперацыі;
    - Адбываецца развіццё розных аналізатараў: глядзельнага, слыхавога, речедвигательного, кинестетического;
    Актывізуюцца і ўдасканальваюцца слоўнікавы запас, граматычны лад гаворкі, звукопроизношение, навыкі нармальнай мовы, мелодикоинтонационная бок прамовы, тэмп, выразнасць прамовы;
    - Удасканальваюцца маторыка, каардынацыя, плыўнасць, переключаемость, мэтанакіраванасць рухаў;
    - Эмацыйна-развіваецца валявая сфера;
    - Адбываецца карэкцыя паводзінаў;
    - Развіваецца пачуццё калектывізму, адказнасці адзін за аднаго, фармуецца вопыт маральных паводзін;
    - Стымулюецца развіццё творчай, пошукавай актыўнасці, самастойнасці;
    - Удзел у тэатралізаваных гульнях дастаўляе дзецям радасць, выклікаем актыўны цікавасць, захапляе іх.

    Такім чынам, заняткі па тэатралізаванай дзейнасці маюць вялікае значэнне для ўсебаковага развіцця дзіцяці. Зыходзячы з гэтага, можна сфармуляваць мэты і задачы выкарыстання тэатральна-творчай дзейнасці і працэсе навучання, выхавання і развіцця дзяцей:

    Мэтай тэатральна-творчай дзейнасці з'яўляецца фарміраванне мастацка-эстэтычнага густу дзяцей, развіццё творчых здольнасцяў, інтэлекту, эмацыйнай сферы дзіцяці.
    Зыходзячы з мэты, можна вызначыць задачы развіцця дзяцей у тэатралізаванай дзейнасці:
    - Прылучаць дзяцей да тэатральнай культуры, пазнаёміць іх з прыладай тэатра, тэатральнымі жанрамі, рознымі відамі лялечных тэатраў;
    - Выклікаць цікавасць да тэатралізаванай дзейнасці і жаданне выступаць разам з калектывам аднагодкаў;
    - Падахвочвае дзяцей да імправізацыі з выкарыстаннем даступных кожнаму дзіцяці сродкаў выразнасці (мімікі, жэстаў, рухаў і да т.п.);
    - Паступова, з улікам індывідуальных асаблівасцяў, навучаць дзяцей ўзгадняць свае дзеянні з дзеяннямі партнёра (слухаць, не перабіваючы, казаць, звяртаючыся да партнёра), выконваць руху і дзеянні адпаведна логіцы дзеянні персанажаў і з улікам месца дзеяння, прамаўляць невялікія прапановы і фразы ад асобы якога-небудзь персанажа;
    - Развіваць у дзяцей у адпаведнасці з іх індывідуальнымі асаблівасцямі здольнасць пераадольваць сцэнічнае хваляванне, свабодна і натуральна трымацца пры выступе на сцэне;
    - Спрыяць таго, каб веды дзіцяці аб жыцці, яго жадання і інтарэсы натуральна ўпляталіся ў змест тэатралізаванай дзейнасці;
    - Захоўваць творчы характар тэатралізаванай дзейнасці, падахвочваць дзяцей з дапамогай жэстаў, мімікі, рухаў імкнуцца да стварэння цэласнага мастацкага вобраза;
    - Падахвочвае дзяцей да разгульванне тэмы або сюжэту ў форме рухальнай імправізацыі, развіваць рухальная ўяўленне;
    - Забяспечваць ўзаемасувязь тэатралізаванай і іншых відаў эстэтычнай дзейнасці.
    Такім чынам, тэатралізаваная дзейнасць накіравана на развіццё адчуванняў (сэнсорыкі), пачуццяў і эмоцый, мыслення, уяўлення, фантазіі, увагі, памяці, волі, а таксама уменняў і навыкаў (маўленчых, камунікатыўных, арганізатарскіх, афарміцельскіх, рухальных і г.д.) , Дадзенае становішча ўжо з'яўляецца аксіёмай, і, мабыць, не патрабуе абгрунтавання і доказаў. Таму відавочна, што на аснове тэатралізаванай дзейнасці можна рэалізоўваць практычна ўсе задачы выхавання, развіцця і навучання дзяцей.
    http://www.maam.ru/maps/news/84312.html

  8. Следующий пользователь сказал cпасибо vesto4ka за это полезное сообщение:

    Парина (05.10.2019)

  9. #21
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях

    По умолчанию

    Хочаце вырасціць адоранае дзіця?

    Ўдалы падыход да дзяцей. Які ён.

    Дэвід Льюіс склаў для бацькоў спіс сцвярджэнняў, якія вынікаюць з шырокага матэрыялу па вывучэнні вопыту тысяч сем'яў, дзе маюцца адораныя дзеці. Гэтыя сцвярджэнні тыпізуюць ўдалы падыход да стымулявання пазітыўнага разумовага развіцця.

    1. Я адказваю на ўсе пытанні дзіцяці наколькі магчыма цярпліва і сумленна.
    2. Сур'ёзныя пытанні і выказванні дзіцяці я ўспрымаю ўсур'ёз.
    3. Я паставіў стэнд, на якім дзіця можа дэманстраваць свае працы.
    4. Я не лаю дзіцяці за беспарадак ў яго пакоі або на стале, калі гэта звязана з творчым заняткам і праца яшчэ не скончана.
    5. Я падаў дзіцяці пакой або частка пакоя выключна для яго заняткаў.
    6. Я паказваю дзіцяці, што ён любім такім, які ён ёсць, а не за яго дасягненні.
    7. Я даручаю дзіцяці пасільныя клопату.
    8. Я дапамагаю дзіцяці будаваць яго ўласныя планы і прымаць рашэнні.
    9. Я бяру дзіцяці ў паездкі па цікавых месцах.
    10.Я дапамагаю дзіцяці палепшыць вынік яго працы.
    11.Я дапамагаю дзіцяці нармальна мець зносіны з дзецьмі з розных сацыяльных і культурных слаёў.
    12.Я ўсталёўваю разумны паводніцкі стандарт і сачу, каб дзіця яму ішоў.
    13.Я ніколі не кажу дзіцяці, што ён горш за іншых дзяцей.
    14.Я ніколі не караю дзіцяці пакоры.
    15.Я забяспечвалі дзіцяці кнігамі і матэрыяламі для яго любімых заняткаў.
    16.Я прывучаць дзіця думаць самастойна.
    17.Я рэгулярна чытаю дзіцяці.
    18.Я прывучаць дзіця да чытання з малых гадоў.
    19.Я заклікаю дзіцяці прыдумляць гісторыі, фантазіяваць.
    20.Я ўважліва стаўлюся да індывідуальных патрэбам дзіцяці.
    21.Я знаходжу час кожны дзень, каб пабыць з дзіцем сам-насам.
    22.Я дазваляю дзіцяці прымаць удзел у планаванні сямейных спраў і падарожжаў.
    23.Я ніколі не дражніць дзіцяці за памылкі.
    24.Я хвалю дзіцяці за вывучаныя вершы, апавяданні і песні.
    25.Я вучу дзіцяці свабодна мець зносіны з дарослымі любога ўзросту.
    26.Я распрацоўваю практычныя эксперыменты, каб дапамагчы дзіцяці больш даведацца.
    27.Я заклікаю дзіцяці знаходзіць праблемы і затым вырашаць іх.
    28.В занятках дзіцяці я знаходжу годнае хвалы.
    29.Я не хвалю яго беспадстаўна і няшчыра.
    30.Я сумленны ў ацэнцы сваіх пачуццяў да дзіцяці.
    31.Не ІСНУЕ тым, якія я цалкам выключаю для абмеркавання з дзіцем.
    32.Я даю дзіцяці магчымасць сапраўды прымаць рашэнні,
    33.Я дапамагаю дзіцяці быць асобай.
    34.Я дапамагаю дзіцяці знаходзіць вартыя ўвагі тэлепраграмы.
    35.Я развіваю ў дзіцяці пазітыўнае ўспрыманне яго здольнасцяў.
    36.Я ніколі не адмахваліся ад няўдач дзіцяці, кажучы: «Я гэтага таксама не ўмею».
    37.Я заахвочваю ў дзіцяці максімальную незалежнасць ад дарослых.
    38.Я веру ў разумны сэнс дзіцяці і давяраю яму.
    39.Я аддаю перавагу, каб асноўную частку працы, за якую ўзяўся дзіця, ён выконваў самастойна, нават калі я не ўпэўнены ў пазітыўным канчатковым выніку.
    Я мяркую, бацькам карысна пазнаёміцца з гэтымі сцвярджэннямі. Калі вы згодны з 20% з іх, то, верагодна, над астатнімі варта яшчэ падумаць. Але калі яны вас ладзяць
    цалкам ці хаця б на 90%, мабыць, вам варта некалькі астудзіць выхаваўчы запал і даць большую свабоду як сабе, так і дзіцяці. Трэба бачыць розніцу паміж
    стымуляваннем здаровага развіцця і парніковым вырошчваннем. Адораныя дзеці-перш за ўсё дзеці. Я цвёрда веру, што бацькі, настаўнікі і дзеці імкнуцца да таго, што здаецца ім
    лепш. А няўдачы прадыктаваныя не дрэннымі намерамі, а адсутнасцю разумення або вопыту.
    Каб паменшыць вашыя бацькоўскія трывогі і дапамагчы вам чэрпаць радасць у выхаванні сваіх адораных дзяцей, дазвольце даць некалькі саветаў.
    Па-першае, не абмяжоўвайце дзіцяці школьнымі рамкамі, а развівайце яго інтарэсы і стаўце перад ім новыя, займальныя задачы.
    Па-другое, вам варта надаць спецыяльнае ўвагу праблеме развіцця і выхавання і шукаць інфармацыю як у літаратуры, так і ў зносінах з іншымі бацькамі і спецыялістамі.
    Па-трэцяе, паспрабуйце прысвяціць тыдзень дбайнаму назіранні за дзіцем, за яго інтарэсамі і штодзённымі заняткамі. Гэта дапаможа вызначыць напрамкі, у якія лепш
    ўсё ўкладваць час і сілы. Акрамя таго дзённікавыя запісы дазволяць вызначыць і перагружанасць дзіцяці некаторымі відамі дзейнасці, якія не дазваляюць дзіцяці
    імправізаваць і марыць.
    У чацвёртае, развіваючы дзіцяці, принимаёте пад увагу здольнасці ,, магчымасці і індывідуальнасць. Здольнасці да вострага, жывому ўспрыманню, абстрактнаму і складанага
    мысленню, маўленчай або матэматычнай лёгкасці або да мастацкай творчасці з'яўляюцца адным з параметраў адоранасці. Магчымасці павінны ўключаць ранні вопыт у той
    вобласці да якой імкнецца дзіця, каб забяспечыць зацікаўленасць і актыўнасць. Індывідуальнасць можа спрыяць або тармазіць развіццё здольнасцяў і актыўнасці
    у іх праяве (напрыклад флегматыкі не надта яе кантактны і таварыскія і дадатковыя заняткі ў гуртках і секцыях могуць замест жаданага задавальнення прычыняць ім
    адны пакуты, у выніку чаго яны адмовяцца ад праявы і развіцця сваіх здольнасцяў).
    Зносіны з дзіцем павінна закранаць усе аспекты жыцця дзіцяці, уключаючы школу, здольнасці і асабістыя праблемы.




    Калі вы згодны з 20% з гэтых саветаў, то вам неабходна тэрмінова падумаць над астатнімі.

    Але калі яны ладзяць вас і адпавядаюць вашай праграме выхавання на 50%, у вас ёсць на гэта шанцы.

    Калі вы выконваеце гэтыя парады на 90%, дайце больш свабоды дзіцяці і сабе.

  10. 2 пользователей поблагодарили vesto4ka за это полезное сообщение:

    Елена Стпановна (18.03.2016), Парина (05.10.2019)

  11. #22
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях

    По умолчанию

    «Забавы ў дзіцячым садзе»
    Значэнне і змест забаў
    Забавы з выкарыстаннем музыкі (канцэрты, дзіцячыя оперы, музычныя гульні-драматызацыі, лялечныя спектаклі, вясёлыя спаборніцтвы, віктарыны і т. Д.) Ці з'яўляюцца важным сродкам паглыблення музычных уяўленняў дзяцей, удасканалення музычнага ўспрымання.
    Удумлівае выкарыстанне забаў пашырае сферу педагагічнага ўплыву на ўсебаковае развіццё дашкольнікаў спрыяе праяве станоўчых якасцей асобы
    Многія забавы звязаныя з разнастайнымі відамі мастацтва: выяўленчым, музыкай, літаратурай, тэатрам, кіно Іх змест адлюстроўваецца ў канкрэтных тэмах, узятых з жыцця (стаўленне да прыроды - «Восеньскія прыкметы», любоў да роднага краю - «! Ай да бярозка», беражлівыя стаўленне да цацак -. «? Хто вінаваты» і т д), выяўляючы непасрэдную сувязь з выхаваўчымі і адукацыйнымі задачамі дзіцячага садка ..
    Насычанасць забаў эмацыйнымі і цікавымі момантамі павышае зацікаўленасць, а такім чынам, і актыўнасць дзяцей да ўсяго, што прапануецца ім у ходзе забавак. Калектыўныя суперажывання дзяцей фармуюць ў іх зародкі сацыяльных пачуццяў і адносін.
    Змест забаў складаецца з спецыяльна падабранага мастацкага матэрыялу рознага характару, у залежнасці ад пастаўленых мэтаў. Гэтым матэрыялам вызначаецца сэнсавая накіраванасць забаў, іх тэматычнае адзінства і жанравыя асаблівасці.
    Змест забаў ўплывае на форму (канцэрт кампазіцыя або гульнявое дзеянне) і арганізацыю іх правядзення. Развіццё сюжэту патрабуе тэатралізацыі. Для перадачы ладу пажадана распрацаваць кампазіцыю. Загадкі і атракцыёны лепш падаваць у форме канцэрту, спаборніцтвы і т. в.
    Месца музыкі ў забаўках
    Музыка ў забаўках выкарыстоўваецца па-рознаму: у адным выпадку яна складае асноўны змест (музычныя гульні, канцэрты, дзіцячыя оперы,
    харэаграфічныя мініяцюры, карагоды), у іншым - прымяняецца часткова (спектаклі, гульні-драматызацыі, музычна-літаратурныя кампазіцыі). Але ва ўсіх выпадках неабходна, каб у выкарыстанні музыкі выконвалася мэтазгоднасць: альбо як вядучага элемента, які вызначае аснову забавы, альбо як сродкі, ўзбагачае і дапаўняльнага змест. Правільнае знаходжанне месца музыкі ў забаўках дапаможа дакладна адабраць музычныя творы і гэтым стварыць неабходнае настрой, атмасферу і, такім чынам, больш мэтанакіравана ажыццяўляць педагагічнае ўздзеянне на дзяцей.
    Не варта часта выкарыстоўваць новыя музычныя творы. Пазнаванне дзецьмі знаёмых мелодый у некалькі нечаканых для іх сітуацыях або незвычайнай абстаноўцы выклікае эмацыйны ўздым, спрыяе пашырэнню музычных уяўленняў Уключэнне знаёмых песень, танцаў, гульняў, вывучаных раней на занятках, даставіць ім сапраўднае задавальненне і радасць.
    Як правіла, у забаўках музыка гучыць альбо ў выкананні дарослых (песні, інструментальныя п'есы), альбо ў выкананні дзяцей (песні, танцы, гульні і т. Д.). Пры гэтым важна ўлічваць прынцып даступнасці: у першым выпадку - для ўспрымання яе дзецьмі, у другім - для выканання яе дзецьмі. Аднак заўсёды гэта павінна быць яркая, вобразная музыка, з простай, запамінальнай мелодыяй, з досыць выразнай аранжыроўкай.
    Можна выкарыстоўваць і грамзапись. Сольнае, харавое і аркестравае гучанне музыкі ў выкананні музыкаў, вядомых харавых калектываў спрыяе развіццю эстэтычнага ўспрымання музыкі. Гэта можа быць і асобны музычны фрагмент, які ўяўляе сабой скончаную музычную форму.
    Музыку на любых звуковоспроизводящих прыладах (магнітафонах, электрофонах) мэтазгодна ўключаць з мэтай афармлення тэатральных дзеянняў, пры стварэнні агульнага музычнага або рытмічнага фону, уласцівага некаторых відах забаў.
    Віды і формы забаў
    У дзіцячым садзе праводзяцца разнастайныя забавы. Віды іх залежаць ад характару ўдзелу ў іх дзяцей. З аднаго боку, гэта забавы, дзе дзеці выступаюць у ролі слухачоў або гледачоў; такія забавы звычайна рыхтуюцца і праводзяцца дарослымі. Сцэнар, як правіла, уключае больш складаны рэпертуар (маецца на ўвазе выканальніцтва, а не ўспрыманне яго дзецьмі). Змест часцей за ўсё носіць пазнавальны характар (знаёмства з творчасцю кампазітара, пісьменніка, паэта, з жанравымі асаблівасцямі мастацтва, з рознымі бакамі грамадскай і сацыяльнай жыцця).
    З іншага боку, гэта забавы, дзе дзеці - самі актыўныя ўдзельнікі і выканаўцы (вядома, кіруе іх дзейнасцю дарослы). Рэпертуар пры гэтым павінен быць даступны узроставым магчымасцям дзяцей, ўлічваць ўзровень іх ведаў, уменняў і навыкаў. Асноўная мэта такіх забавак - актывізаваць, аб'яднаць творчыя праявы хлопцаў, выявіць іх ініцыятыву, выклікаць эмацыйны ўздым і проста даставіць радасць.
    У той жа час праводзяцца і такія забавы, у якіх актыўны ўдзел прымаюць і дарослыя, і дзеці. Змест гэтых забаў павінна быць распрацавана так, каб дзеянні дзяцей і дарослых лагічна аб'ядноўваліся.
    Формы забаў могуць быць надзвычай шматстайныя і варыятыўнасць, паколькі залежаць не толькі ад пастаўленых мэтаў і задач, але і ад жанравых асаблівасцяў выкарыстоўванага рэпертуару, ад яго тэматычнай скіраванасці і сэнсавай насычанасці. Кампазіцыі, канцэрты, спектаклі, гульні, спаборніцтвы, віктарыны, карнавальныя тэатралізаваныя шэсці і т. п. - Усё гэта формы забаў, створаныя уяўленнем іх арганізатараў, праява іх творчага і педагагічнага майстэрства. Разам з тым існуюць некаторыя агульныя моманты, уласцівыя гэтым забаваў Разгледзім некаторыя з іх.
    Канцэрты звычайна ўключаюць розныя віды (нумары) дзейнасці: сольнае, ансамблевае, харавое выкананне песень скокаў мастацкае чытанне, гульню на музычных інструментах выкананне невялікіх сцэнак. Але можна арганізаваць канцэрт, выкарыстоўваючы адзін з відаў дзейнасці, напрыклад, выступленне хору аркестра дзіцячых інструментаў і т. в. Канцэрты бываюць тэматычнымі і тэатралізаванымі (т. Е. Маляўніча аформленымі, касцюмаванымі, з выкарыстаннем паказу дыяпазітываў, грамзапіса). Удзел у канцэртах даступна старэйшым дашкольнікам. Яны выступаюць, паказваючы свае ўменні таварышам, дзецям іншых груп. Пры гэтым выяўляюцца выканальніцкія навыкі, ініцыятыва, творчая выдумка. У правядзенні дзіцячых канцэртаў кіруючая роля адводзіцца дарослым. Выхавальнікі складаюць праграму канцэрту, улічваючы заяўкі дзяцей на ўдзел у ім, сочаць за тым, каб выконвалася паслядоўнасць чаргавання відаў дзейнасці ў нумарах і нагрузка на яго ўдзельнікаў.
    Музычна-літаратурныя кампазіцыі ствараюцца на аснове мантажнага злучэння розных па жанры, стылі, рытму і зместу мастацкіх літаратурных твораў, прызначаных для калектыўнага выканання іх дзецьмі або дарослымі (магчыма і іх сумесны ўдзел).
    Музыка ў кампазіцыі, з аднаго боку, дапамагае злучаць розныя мастацкія тэксты ў адно цэлае самастойнае твор, з другога ж боку, яна можа выступаць у ёй як роўны кампанент з загадзя прадугледжаных эмацыйным уздзеяннем.
    Драматургія кампазіцыі патрабуе імкліва развіваецца дзеянні, што дасягаецца за кошт рэзкай, часам нечаканай змены рытмаў, выкарыстання тэхнічных сродкаў выразнасці (святло, шумы, дыяпазітывы), лаканічных дэталяў афармлення, умоўнасці іх рашэнні.
    Кампазіцыя добрая сваёй масавасцю, якая дазваляе заняць практычна ўсіх жадаючых. Але не варта рабіць яе празмерна зацягнутай і грувасткай, лаканічнасць заўсёды палягчае ўспрыманне і ўдзел у ёй дзяцей.
    Музычныя гульні і гульні-забавы з'яўляюцца цікавай формай забавы і могуць праводзіцца з дзецьмі ўсіх узростаў. Сюжэтнасць і вобразнасць гэтых забаў арганічна спалучаюцца з музыкай.
    Гульні-забавы з адценнем гумару, займальнасці часцей за ўсё праводзяцца з самымі маленькімі дзецьмі. Гэта «ладачкі», «Ідзе каза рагатая», «Сарока-белабока», розныя варыянты пряток, калі выхавальнік шукае дзяцей, або хаваецца сам і т. в. Спалучаючы музыку з гульнявымі жартаўлівымі дзеяннямі, выхавальнік стварае нязмушаную становішча для дзяцей.

    Гульні-забавы дапамагаюць сабраць, пераключыць увагу дзяцей ўнесці пэўную разрадку, зняць стому і стварыць прыўзняты настрой. З гэтай мэтай яны праводзяцца з сярэднімі і старэйшымі дашкольнікамі.
    Розныя рытмічныя попевки і приговаривания з адначасовым паляпваннем, притопыванием, паляпваннем цікавыя для рабят і могуць выконвацца разам з выхавальнікам ці самастойна. Напрыклад, народная прымаўкамі «Барашеньки» спаўняецца на адным гуку. Важна вытрымаць рытм, які суправаджае дзеянні дзяцей:

    радкі 1-4 - прытупваць, малюючы баранчыкаў;
    радкі 5-6 - пераймаюць гульні на скрыпачку.
    Музычныя гульні больш разгорнутыя па змесце, чым гульні-забавы. У забаўках яны часцей за ўсё тэатралізаваныя, дапоўнены новымі момантамі у параўнанні з заняткамі, дзе яны звычайна развучваюцца з дзецьмі. Менавіта элементы навізны павышаюць цікавасць да іх у дзяцей, актывізуюць дзіцячае выкананне і ствараюць прыўзняты, радасны настрой. Гэтыя забаўкі не з'яўляюцца відовішчнымі, паколькі дзеці самі ўдзельнікі. Таму перад пачаткам выхавальнік або музычны кіраўнік павінен стварыць радасную, прыпаднятую атмасферу, наладзіць на магчымую сюрпрызных.

    Новая цацка. Адной з формаў забаў можа быць ўнясенне ў групу новай цацкі. Навізна, яе знешняя прывабнасць радуе дзіцяці. Выхавальнік дзейнічае з цацкай, тлумачыць, як з ёй гуляць, дае характарыстыку мастацкаму вобразу. У руках захопленага дарослага цацка ажывае, становіцца каханай, жаданай для дзіцяці. Выкананая пры гэтым скокі або песня збліжае дзяцей з цацкай, дапамагае выкарыстоўваць яе ў далейшых самастойных гульнях.
    Інсцэніроўкі, гульні-драматызацыі, спектаклі лялек - найбольш распаўсюджаныя формы забавак у дзіцячых садках. Дзецям падабаецца самім абгульваць песні, разыгрываць дзеянні казак, знаёмыя літаратурныя сюжэты. Лялечны тэатр ператвараецца для іх у сапраўднае свята. Спектаклі лялек часцей за ўсё падрыхтоўваюцца дарослымі або школьнікамі. Невялікія сцэнкі з лялькамі могуць паказаць для малых хлопцы падрыхтоўчай да школы групы.
    Удзельнікамі гульняў-драматызацыі могуць быць дзеці малодшых і старэйшых груп. Узроставай склад выканаўцаў вызначае ступень складанасці рэпертуару. Выхавальнікі, музычны кіраўнік дапамагаюць дзецям асвойваць тую ці іншую ролю, ўзгадняць свае дзеянні з дзеяннямі іншых удзельнікаў. Напрыклад, з дзецьмі малодшай групы добра правесці інсцэніраванне песні А. Філіпенка «Кураняты», з дзецьмі сярэдняй групы - інсцэнаваць песню «На лясной паляне» Б. Краўчанка. Старэйшыя дзеці могуць разыграць нескладаную казку, інсцэнаваць верш.
    Музыка ў гульнях-драматызацыі, спектаклях гучыць па ходзе сюжэту, калі персанажы спяваюць, танчаць ці проста слухаюць гульню на скрыпцы, гармоніку, жалейкі, фартэпіяна, арфе і т. в. Музыка ўводзіцца з мэтай стварэння пэўнага настрою, у якасці музычнага афармлення.
    Варта памятаць, што музыка ў спектаклях не павiнна гучаць пастаянна і быць толькі упрыгожвальніцтва. Гэта парушае ўспрыманне зместу п'есы, адцягвае ўвагу гледачоў ад асноўнага дзеяння, пазбаўляе музыку яе функцыянальнай значнасці.
    Для суправаджэння можна ўключыць у спектакль творы ў выкананні фартэпіяна, акардэона, домры, а таксама ў грамзапіса. Музыка, адпаведная зместу забаў, правільна якая характарызуе персанажаў, ўзбагачае прадстаўлення дзіцяці, дапамагае развіваць яго эстэтычныя пачуцці.
    Інсцэніроўка з лялькамі бибабо песні «На лясной паляне», музыка Б. Краўчанка, словы П. Каганова (Музыка ў дзіцячым садзе. М., 1973.- Вып. 3).
    Інсцэнуюць песню частка дзяцей старэйшай групы: двое - чацвёра выконваюць куплеты песні, іншыя - кіруюць лялькамі і спяваюць згодна з тэкстам прыпеву. У інсцэніроўцы удзельнічаюць дзеці, якія паказваюць гукі дажджу на металлофонах (яны ўступаюць пасля заканчэння другога куплета песні пасля прыпеву).
    Перад пачаткам інсцэніроўкі выхавальнік чытае верш «Раніца» Г. Бойка (пераклад з украінскай О. Высотская).
    Ня конік даўганогі
    Праскакаў -
    Прамень вясёлы на дарозе
    Зайграў.
    Незабудка раскрывае
    Сіні вачэй,
    І расінка ў ім зіхаціць,
    Як алмаз.
    Усе прачнулася - і паляны,
    І лясы,
    Зазвінелі птушачак ранніх
    Галасы.
    У грамзапіса можна даць паслухаць галасы птушак.
    Танцавальныя і оперныя мініяцюры могуць быць таксама выкарыстаны ў якасці забавак. Гэта невялікія сольна-харавыя або харэаграфічныя тэатралізаваныя сцэнкі: танец Ваўка і Чырвонага Капялюшыка, Бураціна і Мальвіны, опера І. Саца «Залатое яечка», гульнявая сцэнка «Хто вінаваты?» Ю. Чичкова і інш.
    У іншых забаўках, такіх, як атракцыёны, спаборніцтвы, музыка носіць эпізадычны характар.
    Прынцыпы складання сцэнарыяў забаў
    Сцэнар - гэта падрабязная літаратурная распрацоўка таго ці іншага віду відовішча. У сцэнары паслядоўна выкладаюцца ўсе элементы дзеянні, якія раскрываюць тэму, даецца канкрэтнае апісанне выступленняў, прадугледжваюцца метады, якія павышаюць актыўнасць усіх удзельнікаў. Да сцэнары можа быць прыкладзены і сцэнарны план, у якім пералічваюцца толькі асноўныя моманты, якія складаюць сцэнар, і паказваюцца адказныя. Асобна рыхтуецца пералік неабходнага абсталявання і атрыбутаў.
    Такім чынам, пры распрацоўцы сцэнарыя перш за ўсё вызначаецца тэма і ідэя забавы, адзначаюцца выхаваўчыя задачы і мэты яго правядзення.
    Тэма звычайна задаецца з самага пачатку, а да ідэі, як да агульнага гпавному высновы, трэба падвесці гледачоў усім ходам дзеянні, разгортваючы сюжэтную лінію так, каб яна развівалася ад падзеі да падзеі.
    Перад пачаткам якога-небудзь прадстаўлення даецца кароткі аповяд ці невялікае апавяданне пра тое, якая падзея, з'ява будзе цяпер паказана.
    Далей разгортваецца асноўнае дзеянне сцэнара, якое падпарадкоўваецца наступным патрабаванням:
    1. Кожны эпізод павінен быць звязаны з папярэднім і наступным.
    2. Дзеянне развіваецца па нарастаючай лініі ад больш слабых да эмацыйна моцным эпізодах.
    3. Кожны эпізод павінен мець ўнутраную логіку пабудовы і заканчвацца перш, чым пачнецца іншы.
    Ідэя ўсяго сцэнара найбольш сканцэнтравана ў кульмінацыі. Фінал (заключэнне) павінен стаць праявай актыўнасці ўсіх удзельнікаў забавы.
    Планаванне забаў
    Разнастайныя віды забаў мяркуюць своечасовае іх планаванне з мэтай лепшай арганізацыі работы з дзецьмі пры правядзенні і падрыхтоўцы забаў, а таксама уліку ўсёй выхаваўча-адукацыйнай работы дзіцячага саду.
    Музычны кіраўнік разам з выхавальнікам групы складае спачатку тэматычны план на квартал, затым піша сцэнарныя планы на месяц і пры неабходнасці распрацоўвае больш падрабязныя сцэнары асобных відаў забаў. Калі выкарыстоўваецца гатовая распрацоўка сцэнарыя, варта паказаць крыніца - адкуль узяты сцэнар. Агульны план на квартал сцвярджаецца загадчыкам або старэйшым выхавальнікам дзіцячага саду.
    Варта памятаць, што забавы вызначаюцца 1-2 разы на 2 тыдні ў другой палове дня. Пажадана ўсталяваць пэўны дзень для кожнай узроставай групы. Для паказу лялечнага тэатра, масавай кампазіцыі, канцэртаў самадзейнасці можна аб'яднаць 2-3 групы. Гэты момант павінен быць адлюстраваны ў плане. Неабходна пазначыць і месца правядзення забавы, паказаўшы асноўны прынцып яго афармлення (калі гэта патрабуецца паводле задумы).
    Паквартальнае планаванне забаў павінна складацца з улікам сезону года і знамянальных падзей і дат гэтага перыяду, з улікам выхаваўча-адукацыйных задач і праходжання праграмнага рэпертуару. Да прыкладу, планаванне забавак на першы квартал навучальнага года (верасень, кастрычнік, лістапад) у падрыхтоўчай да школы групе можа ўключаць у сябе наступныя віды забаў:
    1) тэматычны канцэрт «Восеньскія прыкметы» (гучыць інструментальная, вакальная музыка пра прыроду ў выкананні дарослых, дзеці выконваюць вершы, песні пра восень);
    2) паказ дыяфільмаў з музычным суправаджэннем (арганізуюць дарослыя);
    3) музычную віктарыну (праводзіцца музычным кіраўніком разам з выхавацелямі, выкарыстоўваюцца творы знаёмыя дзецям);
    4) «У гасцях у дзяцей бабуля Арына» (вечар жартаў загадак; арганізуюць дарослыя);
    5) паказ лялечнага спектакля (арганізатары і выканаўцы - дарослыя);
    6) «Наш вясёлы канцэрт» (праграма канцэрту складаецца з дзіцячых музычных і літаратурных твораў па папярэдняй заяўцы дзяцей; арганізатары - выхавальнікі; вядучымі канцэрту могуць быць 2-3 рабят);
    7) паказ мультфільма (арганізуюць дарослыя);
    8) вясёлыя спаборніцтвы, гульні, атракцыёны (праводзяць з дзецьмі дарослыя, памочнікамі могуць быць дзеці);
    9) музычную гульню-драматызацыі (выканаўцы - дзеці); 10) вечар гумару (арганізуюць дарослыя).
    Кожны выгляд забавак мае сваё ўтрыманне, свой рэпертуар і адпаведныя выхаваўчыя задачы.
    http://nsportal.ru/detskiy-sad/mater...niya-v-detskom

  12. 2 пользователей поблагодарили vesto4ka за это полезное сообщение:

    p.natalka (05.09.2018), Елена Стпановна (18.03.2016)

  13. #23
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях
    Последний раз редактировалось vesto4ka; 21.11.2015 в 14:47.

  14. #24
    Мастер Аватар для Ледок
    Регистрация
    06.03.2011
    Сообщений
    728
    Поблагодарил Поблагодарил 
    6,468
    Поблагодарили Поблагодарили 
    8,783
    Поблагодарил в

    730 сообщениях

    По умолчанию



    Потрудились на славу! МОЛОДЦЫ!!!
    [IMG]http://*********ru/8762430.jpg[/IMG]

  15. #25
    Авторитет Аватар для mar62
    Регистрация
    29.09.2009
    Адрес
    минск
    Сообщений
    1,438
    Поблагодарил Поблагодарил 
    180
    Поблагодарили Поблагодарили 
    133
    Поблагодарил в

    46 сообщениях

    По умолчанию

    Сама сшила и взрослые и детские костюмы?
    С юмором по жизни. Марина.

  16. #26
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях

    По умолчанию

    Цитата Сообщение от Ледок Посмотреть сообщение


    Потрудились на славу! МОЛОДЦЫ!!!
    Дзякуй

  17. #27
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях

    По умолчанию

    Цитата Сообщение от mar62 Посмотреть сообщение
    Сама сшила и взрослые и детские костюмы?
    Не, толькі дзіцячыя: 10 касцюмаў (нацельная сукенка з фальбонамі, спадніца і павязка на галаву)+ 25 торбачак. Але на жаль, нашыя дзяўчынкі захварэлі, і на свяце былі не ўсе( Дарэчы торбачкі планую выкарыстоўваць і далей. Вельмі зручна складваць туды атрыбуты (званочкі і інш. невялікія муз. інструменты), а потым не марнаваць час на тое, каб раздаць кожнаму дзіцяці. Аб гэтым казала Ірванцова на курсах, і ў гэтым я пераканалася сама пасля Кірмашу.
    Дарослыя касцюмы я таксама планую пашыць. Пакуль няма тканіны. Дзіцячыя я шыла напалову са сваёй (сукенкі, торбачкі), а на спадніцы мне ўжо вылучылі грошы з папячыцельскага савета.

  18. #28
    Местный Аватар для MI-LADI
    Регистрация
    07.08.2009
    Адрес
    Беларусь
    Сообщений
    173
    Поблагодарил Поблагодарил 
    174
    Поблагодарили Поблагодарили 
    21
    Поблагодарил в

    14 сообщениях

    По умолчанию

    Светлана, большое спасибо, за ваш труд! Как все красочно, ярко! Вы такая молодец! И отдельно хочется сказать вялікі дзякуй за беларускую мову!!! Большая просьба к вам, а не можете ли вы поделиться новогодним музыкальным материалом на беларускай мове? С этим всегда проблема...Спасибо!

  19. #29
    Пользователь Аватар для vesto4ka
    Регистрация
    04.05.2010
    Адрес
    Мінск,Беларусь
    Сообщений
    49
    Поблагодарил Поблагодарил 
    29
    Поблагодарили Поблагодарили 
    49
    Поблагодарил в

    25 сообщениях

    По умолчанию

    Цитата Сообщение от MI-LADI Посмотреть сообщение
    Светлана, большое спасибо, за ваш труд! Как все красочно, ярко! Вы такая молодец! И отдельно хочется сказать вялікі дзякуй за беларускую мову!!! Большая просьба к вам, а не можете ли вы поделиться новогодним музыкальным материалом на беларускай мове? С этим всегда проблема...Спасибо!
    Вось тут можна паглядзець http://scenaryi.by/scenaryi/novy-god...iki-maroz.html
    Я пакуль што перакладаю адзін сцэнарый з рускай мовы, пра Лісічку. Знайшла яго тут. Як зраблю, тады абавязкова закіну сюды.

  20. #30
    Авторитет Аватар для mar62
    Регистрация
    29.09.2009
    Адрес
    минск
    Сообщений
    1,438
    Поблагодарил Поблагодарил 
    180
    Поблагодарили Поблагодарили 
    133
    Поблагодарил в

    46 сообщениях

    По умолчанию

    Света, вы такая молодец!! Надеюсь, начальство оценило ваш труд.
    С юмором по жизни. Марина.

Страница 2 из 4 ПерваяПервая 1234 ПоследняяПоследняя

Социальные закладки

Социальные закладки

Ваши права

  • Вы не можете создавать новые темы
  • Вы не можете отвечать в темах
  • Вы не можете прикреплять вложения
  • Вы не можете редактировать свои сообщения
  •  
Яндекс.Метрика free counters Рейтинг@Mail.ru