Страница 1 из 2 12 ПоследняяПоследняя
Показано с 1 по 15 из 16

Тема: Консультации и рекомендации

  1. #1
    Местный Аватар для Наталья Титова
    Регистрация
    21.02.2010
    Адрес
    г. Минск
    Сообщений
    106
    Поблагодарил Поблагодарил 
    20
    Поблагодарили Поблагодарили 
    78
    Поблагодарил в

    22 сообщениях

    По умолчанию Консультации и рекомендации

    Консультацыя для бацькоу.
    «Роднае слова адчуць».

    «У пошуках найбольш дзейсных прыемау i метадау музычнага вы-хавання навучання дзяцей багатую крынiцу уяуляс для нас фальклор.
    Значная частна матэрыялау (забаулянкi, калыханкi. дражнiлкi. прыказкi, байкi, прымаукi), заснаваная на вуснай народнай творчасцi, дазваляе найбольш поуна выкарыстоуваць эмацынальны момант. Менавiта эмацыянальны фактар ёсць «адзiны сродак развiць разум дзiцяцi, навучыць яго i абаранiць дзяцiнства». Гэта выказванне належыць вядомаму педагогу В. А. Сухамлинскаму, якi шырока прымяняу у сваей практыцы так званы мстад «эмацыянальнага абуджэння розуму». Ён лiчыу, што «...да таго часу, пакуль дзiця не адчула слова..., нельга наогул пачынаць навучанне грамаце, и калi настаунiк робiць гэта, ён асуджае дзiця на цяжкую працу...»
    Сказанае у роунай ступенi датычьщца i музычнай педагогiки, бо творчыя
    веды у дзяцей павiнны узнiкаць толькi у вынiку практычнай дзейнасцi.
    Дзiячая народная паэзiя прайшла доугi шлях, пакуль увасобiлася у тыя формы, якiя вядомыя нам i замацаваныя у зaпicax. Запамiналася i перадавалася з пакалення у пакаленне только тое, што адказвала натуральным запытам дзяцей. Захавалася тое, што па форме i змесце адпавядае разуменню, iнтарэсам i густам дзяцей. Вось чаму традыцыйныя народныя дзiцячыя творы — дасканалыя па форме узоры, яны часцей захапляюць прыгажосцю сваiх вобразау.
    Выхаванне i развiццё пачуцця рытму — гэта таксама сур'ёзная i цяжкая праблема. Найбольш глыбокае тэарэтычнае абгрунтаванне яе знаходзiм у У. Цяплова: «Усялякi рытм ёсць рух... У стварэнi i развiццi пачуцця рытму удзельнiчае усё наша цела. Без цялесных адчуванняу рытму не можа быць успрыняты рытм музычны.» Гiсторыки лiчаць, што яшчэ у даунiя часы музыка пачыналася з вылучэння рытму. Музычны рытм быу натуральным рытмам, народжаным мовай.
    Улiчваючы ролю рытмау, якiя адпавядаюць рытмам мовы, з'явiлася iдэя аб выкарыстаннi ix у творчай рабоце з дзецьмi. Забаулянкi аказалiся даступным для малышоу матэрыялам: у ix прысутнiчае паэтычны тэкст, наяунасць гульнi слоу, гукаперайманняу, якiя цiкавяць дзяцей i, як вьнiк, стымулююць ix развiццё.
    Музычна-рытмiчныя забаулянкi могуць быць выкарыстаны для:
    - развiця маулення; - фармiравання здольнасцi да праяулення воли пры удзеле у калектыуных каардынаваных дзеяннях; - развiцця муз. слыху.
    Канкрэтны анализ маулення дзяцей трох, чатырох i нават пяцi гадоу паказау, што часцей за усё яны робяць памылкi пры вымауленнi слоу i гукау. Вась чаму падбiраюцца забаулянкi, у якiх вымауленне асобных фанем i ix камбiнацый сустракаецца даволi часта. Такiм чынам, дзiця пры шматразовым пауторы можа легка ix вылучыць i засяродзiць на ix увагу. Разам з тэкстам ажыц-цяуляецца i паказ рухау. Яны павiнны быць натуральнымi, нескладанымi, каб дзiцяцi не прыйшлося прыкладаць шмат намаганняу для усведамлення i засваення ix. Pyxi могуць быць наступныя: хадзьба, бег, скачкi, павароты тулава са становшча стоячы, седзячы, лежачы; махавыя pyxi рук, ног, плясканне; элементы масажу: паляпванне, пагладжванне. Для адчування рытмiчных забаулянак падбiраецца адпаведны акампанемент, улiчваецца уплыу сучасных мелодый на фармiраванне музычнага слыху, старанна падбiраецца тэмп, рытмiчны малюнак, рэгiстр, якiя характарызуюць пэуны вобраз.
    Музычна-рытмiчныя забаулянкi складаюцца з кароткачасовых частак. Кожная з ix мае сваю спецыфiку. У малодшых групах практыкаванне раз-вучваецца i выконваецца разам з дарослым, у старшых групах — рэгулюецца дарослым. Уласны вопыт сведчыць аб тым, што музычна-рытмiчныя забауляннкi - нескладаная форма арганизацыi музычнага выхавання. Рух, мова у такт музыцы выклiкаюць у дзяцей шчырую радасць, такую ж, як i ад звычайных гульняу.
    Па матэрыялам часоп1са «Пралеска», красав1к 2006 год.

  2. #2
    Просто хороший человек. Аватар для Светлана - Слоним
    Регистрация
    11.11.2009
    Адрес
    Беларусь Слоним
    Сообщений
    2,382
    Поблагодарил Поблагодарил 
    1,668
    Поблагодарили Поблагодарили 
    1,355
    Поблагодарил в

    351 сообщениях

    По умолчанию Консультации и рекомендации

    Кансультацыя.

    ПАКРОЎ.



    Свята адзначаецца 14 кастрычніка (1 кастрычніка ст. стылю).
    ПАКРОВА, ПАКРОЎ, ТРЭЦЯЯ ПРАЧЫСТАЯ – адно з асноўных народных свят восеньскай пары. Паходзіць яно з часоў, калі славянскія земляробчыя плямены пакланяліся язычніцкім багам, сімвалізавала пераход ад лета да зімы.
    Праваслаўная царква само слова тлумачыць як пакроў (пакрывала) Божай маці, як знак дапамогі Прачыстай усяму пакутаючаму свету.
    Пакровы сабралі шмат прыкмет і парадаў, звязаных з прыродай і гаспадаркай.
    “Якое надвор’е ў дзень Пакрова, такім яно будзе ўсю зіму да вясны”
    “Калі лісты з дуба і бярозы ападуць чыста – будзе легкім год, а не чыста– быць суровай зіме.”
    Гэта час, калі з поля і агарода ўсе прыбрана, засталося толькі ўпарадкаваць ураджай, уцяпляць жылле, нарыхтаваць паліва.
    “Прыйшла Пакрова, пытае, ці да зімы гатова”.
    “Хто сее на Пакрова – не будзе мець чаго даць карове.”
    Скаціну пераводзяць на стойлавае ўтрыманне “Пакрова – зарыкала ў хляве карова”.
    Гаспадарчы дастатак і вольная часіна даюць магчымасць ладзіць вяселлі. “Прыходзіць Пакрова – раве дзеўка, як карова”. Наладжваюцца вячоркі, дзе за працай, песнямі і гульнямі хлопцы выглядаюць нявест.
    Напярэдадні Святога Пакрова рыхтуюць стол, дзеўкі варожаць на суджаных. Назаўтра зранку ідуць у царкву, вернікі нясуць кветкі, хлеб, стравы. Дзяўчаты, што жадаюць выйсці замуж, ставяць свечку перад іконаю Пакрова і моляцца: “Святы Пакроў! Пакрыў ты і зямлю, і ваду – пакрый і мяне, маладу!”. Амаль кожныя Пакровы не абыходзіліся без вяселляў.
    Калі свята прыходзілася на нядзелю, то ў некаторых вёсках спраўлялі кірмашы. Вечарам моладзь збіралася ў гурты, гуляла, весялілася, дамаўлялася,калі ісці на попрадкі, вячоркі.
    ВСЕГДА НА ПОЗИТИВЕ!!!!!!!!!!!!!!!

  3. #3
    Просто хороший человек. Аватар для Светлана - Слоним
    Регистрация
    11.11.2009
    Адрес
    Беларусь Слоним
    Сообщений
    2,382
    Поблагодарил Поблагодарил 
    1,668
    Поблагодарили Поблагодарили 
    1,355
    Поблагодарил в

    351 сообщениях

    По умолчанию

    Кансультацыя.

    ДЗЯДЫ.


    Свята продкаў, не звязанае з сонечным культам.
    8 лістапада (26 кастрычніка ст. ст.) – дзень святога Дзімітрыя. Субота перад гэтым днем завецца “Памінальнай”, “Змітраўскай”, або проста “Дзядамі”. У царкве спраўляецца памінанне памершых.

    З раніцы ўсё прыбіралі, гатавалі памінальную вячэру. Пасля абеду, як і ў іншыя памінальныя суботы (Кузміну і Міхайлаўскую ) не працавалі.
    На стол ставіўся няцотны лік страў, сярод якіх куцця, бліны. Самы старэйшы запрашаў на вячэру душы памершых продкаў (дзядоў).

    Святыя дзяды!
    Завем вас,
    хадзіце да нас!
    Ёсць тут, што Бог даў,
    Што я для вас ахвяраваў,
    Чым толькі хата багата.
    Святыя дзяды, просім вас:
    Хадзіце да нас, ляціце да нас!

    Затым налівалі чарку гарэлкі так, каб пралілося (для дзядоў) і выпівалі.
    Адведваючы кожнай стравы, першую лыжку клалі на асобную талерку, якую затым ставілі на вакно.
    Існуе павер’е, што калі пасля вячэры апоўначы паглядзець у хаце ўгору, то ўбачыш, як душы памёршых будуць “вячэраць”.
    ВСЕГДА НА ПОЗИТИВЕ!!!!!!!!!!!!!!!

  4. #4
    Просто хороший человек. Аватар для Светлана - Слоним
    Регистрация
    11.11.2009
    Адрес
    Беларусь Слоним
    Сообщений
    2,382
    Поблагодарил Поблагодарил 
    1,668
    Поблагодарили Поблагодарили 
    1,355
    Поблагодарил в

    351 сообщениях

    По умолчанию

    Кансультацыя.
    МАСЛЕНІЦА.


    Масленіца -- сырны тыдзень -- свята праводзін зімы, сустрэчы вясны, свята сонца і радасці. На Беларусі святкавалася больш сціпла, чым у Расіі.
    Пачынаецца за нядзелю перад вялікім пастом. Заўжды прыпадае на маладзіка. Па павер’і ў гэты дзень павінен першы раз заспяваць жаваранак.

    Ой, масленка-нешчасліка,
    сера вутка.
    Сказала :”Вясна скора,
    Дай не хутка”.
    Праводзім зіму з качаргамі,
    Стрэнем вясну з пірагамі.

    Мяснога на гэтым тыдні ўжо не елі, але ўсе дні павінны адзначацца сытнай ежай. Кола – сімвал сонца, таму менавіта круглы блін, круглы сыр – галоўныя пычастункі на свяце. Набліжаючыся пост дазваляе апошнія дзянькі паласавацца малочным, таму нават святочныя прывітанні гучаць так: “Сырна вам, масленна!”

    У нас сягодня масленіца, прыляцела ластавіца,
    Кідала сыры па палу, а хто ўхопіць – так таму.
    Дзеўкі сыры хваталі,
    Яшчэ хлопцаў угашчалі.

    Днем гайдаліся на арэлях, каталіся на санках, на конях.

    Наша масленіца гадавая,
    Яна госцейка дарагая.
    Яна пешаю не ходзіць,
    Усе на коніках раз’язджае.
    Штоб конікі вараныя,
    Штоб слугі маладыя.

    Па вечарах не працуюць. Ходзяць адзін да аднаго ў госці, а моладзь паўтарае каляднае гулянне. Заходзяць да нежанатых хлопцаў і “вешаюць калодку”: невялікі цурбанок, замацаваны на поясе, накідваюць на шыю, за што хлапец павінен быў адкупіцца смачным. Назбіраўшы так пачастункаў, гулялі ў чыей-небудзь хаце.

    Вазілі па весцы пудзіла Масленіцы з саломы, затым спальвалі яго на жытнім полі, вадзілі вакол вогнішча карагоды, спявалі,гулялі.

    Ой, топчым мы снег, топчым,
    Што з яго мы вытапчым?
    Траўку-мураўку на вясну,
    А ціхае жыта на лета.
    Траўку-мураўку коні з’ядуць,
    А ціхае жыта дзеўкі сажнуць.

    У нядзелю выконвалі абрад “развітання”: увечары ўсе члены сям’і падыходзілі да бацькі і казалі: “Прасці, бацька родны, калі чым саграшыў перад табою, справай ці языком”, а пасля гаспадар кланяўся ўсяму сямеўству і прасіў даравання.

    Кансультацыя
    ГУКАННЕ ВЯСНЫ.


    Абрад загукання вясны праходзіў у розны час. Пачыналі гукаць на Еўдакію (14 сакавіка), працягвалі 22-га, на Сорак пакутнікаў, а найчасцей – на Благавешчанне (7 красавіка).

    Памажы, Божа, нам вясну гукаці. Гу!..
    Божа, дай, Божа, дай, Божа, памажы!-- (паўтараеца пасля кожнага радка)
    Зарадзі, божа, жыта густыя. Гу!..
    Жыта густыя, каласістыя. Гу!..
    Хоць адзін колас—ды на ўвесь голас! Гу!..
    Хоць адно зярно—ды на ўсе гумно! Гу!..
    Моладзь збіралася на ўзвышшах – пагорках, нават на стрэхі забіраліся --і спявала вяснянкі, у якіх кожны слупок заканчваецца воклічам “Гу!”.

    Песні выконваліся пераважна дзяўчатамі, гэтым надыходу вясны надаваўся асаблівы сэнс: вясна –як прыгожосць дзяўчыны. Але удзельнікамі абраду былі таксама жанчыны і дзеці. З-пад снегу даставалі барвянок, з якога плялі вянкі, упрыгожвалі іх стужкамі, кветкамі.
    Вясна-Маці, пусці на вулку пагуляць, пагуляці...Гу!...
    Ой, нешта хлопцаў не чуваць, не чуваці.. Гу!...
    Ой, нашы хлопцы рыбалоў(цы), рыбалоўцы...Гу!..
    Паймалі рыбу на балоць, на балоці..Гу!..
    Дай пасадзілі на калодзь, на калодзі...Гу!..

    Прыгажэйшую апраналі вясной, з ей вялі песенныя дыялогі:

    --Вясна, дзе бывала?
    -- Ў лесе зімавала.
    --Што ты там рабіла?
    --Жэрдкі высякала,
    гарод гарадзіла,
    капусту садзіла,
    краскі вывадзіла.
    Жоўтыя купонкі—
    Мальчыкам за шапкі,
    Сіні васілечкі—
    Дзеўкам на вяночкі.

    --Вясна, дзе бывала?
    -- У лесе зімавала.
    гарод гарадзіла,
    краскі садзіла.
    --Ускінь, Божа, ключы
    з неба на зямлю
    Зіму замыкаці,
    Вясну адмыкаці,
    Лета устрачаці.
    --Я улеці—у карэці,
    вясною – у чаўночку,
    зімою—у вазочку.

    Вяснянкі спявалі часта ля вогнішча, дзе спальвалі старыя рэчы. Такі звычай сімвалізаваў праклен холаду, пачатак абнаўлення жыцця.

    Часта выпякалі з цеста, выраблялі з саломы і паперы фігуркі птушак (асабліва на Саракі), выходзілі з імі на вуліцу, спявалі, падкідваючы іх у гару, прывязвалі на вяроўках пад дахамі. Сімвал птушкі – адзін з неад’емных элементаў вяснянак: птушка ў старадаўніх сялян была вястункай дабра, надыходзячай вясны. Таму нярэдка ў вяснянках знаходзім спамін аб жаўруку, бусле, зязюлі.

    Жавароначкі, прыляціце,
    Цепла лецейка прынясіце,
    А зімачку забярыце,
    Бо зімачка надаела,
    Усе хлебушкі пераела..
    ВСЕГДА НА ПОЗИТИВЕ!!!!!!!!!!!!!!!

  5. Следующий пользователь сказал cпасибо Светлана - Слоним за это полезное сообщение:

    Лорис (11.02.2018)

  6. #5
    Просто хороший человек. Аватар для Светлана - Слоним
    Регистрация
    11.11.2009
    Адрес
    Беларусь Слоним
    Сообщений
    2,382
    Поблагодарил Поблагодарил 
    1,668
    Поблагодарили Поблагодарили 
    1,355
    Поблагодарил в

    351 сообщениях

    По умолчанию

    Кансультацыя.
    КУПАЛЛЕ.


    Купалле – адно з самых старажытных і паэтычных свят. Яно прысвечана летняму сонцастаянню, росквіту расліннага свету. Адзначаецца ў ноч з 6 на 7 ліпеня. З прыняццем хрысціянства свята стала называцца яшчэ і Янаў дзень.

    З вечара дзяўчаты і жанчыны ішлі збіраць зелкі: з кветак плялі вянкі, варажылі на іх; лекавыя травы нарыхтоўвалі, каб асвяціць назаўтра ў царкве, бо менавіта перад купальскай ноччу яны маюць найбольшую гаючую моц; а некаторыя травы рыхтавалі, каб выкарыстаць для рытуальных дзеянняў. Збор зелак суправаджаўся спевамі.

    Сягодня Ян, заўтра Іван
    Дзеўкі зёлкі збіралі,
    Што за зёлкі не зналі,
    Да цара паслалі.
    А цар зёлак не пазнаў,
    Да царэўны ён паслаў.
    А царэўна пазнала,
    Усю праўду сказала.
    Гэтыя зёлкі – купалкі,
    Гэтыя дзеўкі – паненкі.

    Асноўны сімвал свята -- запальванне вогнішча, кола, якое павінна падтрымліваць моц самаго сонца. Хлопцы распальвалі яго на высокай гары ці ля ракі, здабываючы агонь трэннем драўляных брускоў. А калі дроў было мала, вогнішча замяняла вялікая куча крапівы. Вакол яго моладзь спявае, весяліцца, водзіць карагоды. Каб ачысціцца, стаць здаровым, моладзь парамі і па адным скача над агнём. Каб уміласцівіць сонца, вогнішчу, што яго сімвалізуе, аддаюць (спальваюць) саламяную ляльку Марэну.

    А яшчэ народнае павер’е сведчыць аб гаючай сіле купальскай вады. Яна, па паданню, робіць людзей прыгожымі.У гэты дзень, а асабліва ў ноч, трэба купацца, аблівацца вадою ці хоць пакачацца па роснай траве.

    На купальскую ноч варожаць на вянках, пускаючы іх у ваду (як вянкі ў вадзе сустрэнуцца, так і лёсы іх гаспадароў пераплятуцца), а таксама на кветках (загадвалі на кожную зёлку імёны родных і ўтыкалі іх з вечара паміж бярвеннямі, чые кветачкі за ноч не павянуць, тыя будуць мець добрае здароўе, або загадвалі на кветку жаданне, якое магло споўніцца, калі праз нейкі час кветка распускалася).

    У народзе лічаць, што ў гэтую ноч адбываюцца розныя цуды: ажывае зямля, размаўляюць звяры і птушкі, дрэвы і кветкі, а ў лесе распускаецца папараць-кветка, якая прыносіць знайшоўшаму яе здароўе, шчасце, багацце. Не спіцца ў гэтую ноч і нечысці – ведзьмам, русалкам, лесунам. Яны імкнуцца адабраць у кароў малако, позаламваць жыта, пакрасці з купальскага вогнішча вугольчыкі, каб адабраць у сонца яго моц. Уратавацца ад нечысці дапаможа добры купальскі агонь і нават звычайная крапіва, пякучая, як гарачае летняе сонца. Трэба толькі абкласці ёй вокны, дзверы, вогнішча, пакласці наўскрай поля. Нядрэнна пагукаць такую замову:

    Наша Купалле – цемная ноч.
    Павыпякай ведзьмам вочы.
    Каб бяда па свеце не хадзіла,
    Каб бяда людзей не глуміла,
    Кароў чужых не даіла,
    Расы не збірала,
    У печы не сушыла,
    Дзяцей не звадзіла,дрэннае нікому не рабіла!

    Святкаваць Купалле выходзяць і старыя, і малыя, бо хто да раніцы дагуляе, той цэлы год хварэць не будзе, стане добрым і прыгожым.


    Кансультацыя.
    БАГАЧ.


    Свята адзначалася 21 верасня (8 верасня ст. стылю) .
    БАГАЧОМ называецца таму, што супадае з канцом уборкі хлеба і наступленнем гаспадарчага багацця. Святкаваўся пераважна на Гродзеншчыне, Паўночным Палессі.
    Галоўны атрыбут свята—“багач” – лубка (пасудзіна) з зернем і свечкай.
    Лубка стаяла на покуці пад абразамі ўвесь год. І вось у гэты дзень свечку запальвалі, запрашалі святара для служэння малебна, пасля чаго гаспадар услед за светаром нес “багача” ў наступны двор з такімі словамі.
    Прымайце, гаспадары, госця дарагога—Багача!
    Дзе ён стаіць – там і шчасце бывае, і багацце!
    Запалі, пані, свечку
    І выйдзі на сустрэчку,
    Пераймі сваё дабро
    І нясі сабе ў гумно!
    Гаспадары вялі гасцей да стала, накрытага абрусам, з лубкамі жыта, пшаніцы, ячменю –усякага збожжа новага ўраджаю.
    ”Багач” ставілі на стол да збажыны, служылі кароткі малебен. Пасля гаспадары частавалі святара і суправаджаючых, велічалі “Багача”, які стаяў на покуце, такімі словамі.
    Госпадзі Божа!
    Дзякуй за збожжа,
    Дякуй за ўраджай,
    За смачны каравай!
    Дай жа нам, Божа,
    Жыці прыгожа,
    Есці і піці,
    Дзетак расціці!
    Госпадзі Божа!
    ВСЕГДА
    ВСЕГДА НА ПОЗИТИВЕ!!!!!!!!!!!!!!!

  7. #6
    Местный Аватар для Wenera
    Регистрация
    12.01.2010
    Адрес
    Минск
    Сообщений
    110
    Поблагодарил Поблагодарил 
    223
    Поблагодарили Поблагодарили 
    499
    Поблагодарил в

    37 сообщениях

    По умолчанию

    ДЗIЦЯЧЫ ФАЛЬКЛОР

    Дзiцячы фальклор уключае самыя розныя вуснапаэтычныя жанры славеснай i музычнай народнай творчасцi — казкi, песнi, прыпеўкi, загадкi, калыханкi, забаўлянкi, лiчылкi, скорагаворкi, заклiчкi, гульнi i iншае, складзеныя самiмi дзецьмi або дарослымi для дзяцей. У дзiцячы рэпертуар перайшлi i некаторыя творы, складзеныя дарослымi для дарослых. Жанравая разнастайнасць i асаблiвасцi дзiцячага фальклору абумоўлены функцыяй, якую ён выконвае як сродак разумовага i фiзiчнага выхавання дзiцяцi ў розныя перыяды яго жыцця. Творы дзiцячага фальклору вельмi простыя па форме i зместу, i ў iх звычайна прысутнiчае элемент займальнасцi.
    Прынята дзiцячы фальклор дзялiць на некалькi груп: 1) калыханкi; 2) творы, звязаныя з гульнёй; 3) творы, не звязаныя з гульнямi i рухам. Калыханкi — адзiн з самых старадаўнiх вiдаў творчасцi; вядомы ўсiм народам. Галоўная функцыя калыханак — супакойванне дзiцяцi, каб яно хутчэй засынала, таму iх мелодыя плаўная, спакойная, рытм найболей адпавядае рытму гушканняў калыскi, змест песенек часта аблямаваны характэрнымi запевамi i прыпевамi «а-а-а», «люлi-люлi», «лялi-лялi», «баю-баю» i iнш.
    Будучы старадаўняй творчасцю, калыханкi багата захавалi элементаў язычнiцтва, магii. Прырода ў iх адухоўлена, птушкi, звяры i жывёлы надзелены чалавечымi якасцямi. Часцей за ўсё ў калыханках сустракаюцца вобразы ката, мышкi, куркi, голуба, сарокi, зайкi. Характэрнай рысай калыханак з'яўляецца пачуццё пяшчоты, у iх багата матчынай ласкi i любвi, цеплынi i замiлавання дзiцем. Калыханкi хаця i манатонныя, але светлыя песнi. У iх адбiлася душа мацi, цэлая карцiна чалавечага жыцця. Гэта песнi i аб сне, якi малюецца жывой iстотай, што ў выглядзе зморанага спадарожнiка блукае па хатах, шукаючы прытулку.
    У гульнёвым дзiцячым фальклоры адпаведна ўзросту дзiцяцi можна вылучыць розныя творы. Тыповую групу складаюць забаўлянкi, якiмi мацi цi бабулькi, перабiраючы пальчыкi ручак i ножак маленькiх, супакойвалi цi пацяшалi iх. Функцыя забаўлянак процiлеглая калыханкам: яны павiнны весялiць, забаўляць дзiця, узбуджаць яго, рабiць бадзёрым. Пацешкi выконвалi i вялiкую педагагiчнавыхаваўчую ролю, прывучалi дзяцей разумець дабро, быць праўдзiвымi, добрасумленнымi, працавiтьшi. Праз забаўлянкi дзецi атрымлiвалi першыя ўрокi маральнаэтычных паводзiн чалавека ў грамадстве, засвойвалi мараль, выпрацаваную народам на працягу стагоддзяў.
    Найболей народная педагогiка выявiлася ў гульнях-песнях з прыпеукамi, жараб ёўкамi, лiчылкамi, скорагаворкамi. Песнiгульнi развiвалi ў дзяцей сiлу, спрыт, трапнасць, прывучалi да кемлiвасцi, увагi, разважлiвасцi, назiральнасцi; яны аб'ядноўвалi дзяцей, выпрацоўваючы ў iх пачуццё сяброўства, таварыскасцi, калектывiзму i справядлiвасцi. Песнiгульнi мелi велiзарнае значэнне ў мастацка-спартыўным выхаваннi дзяцей.
    Дзiцячыя песнi тэматычна вельмi разнастайныя, што абумоўлена iх функцыяй i паходжаннем. Асаблiва вылучаюцца жартоўныя песнi i песнi-небылiцы, якiя ў сваiх вытоках узыходзяць да фальклору дарослых — песень сацыяльных, сямейна-бытавых, хрэсьбiнных, гумарыстычных i сатырычных твораў. Дзiвосны свет птушак, жывёл, звяроў, якiмi населена жартоўна-сатырычная песнятворчасць, захапляў дзяцей неверагоднасцю падзей, незвычайнасцю паводзiн персанажаў. Параўноўваючы, супастаўляючы незвычайнасць цi недарэчнасць паводзiн фальклорных персанажаў з акаляючай рэчаiснасцю, дзецi, такiм чынам, уцягваюцца ў працэс актыўнага мыслення: самастойна адкрываюць, устанаўлiваюць заканамернасцi, лагiчную сувязь рэчаў, iх рэальны стан.
    Творы, не звязаныя з гульнёй, уласна, таксама гульнёвыя творы. Iншая справа, што ў iх увага накiравана не на рухi i дзеяннi, а на выяўленне сэнсу, зместу. Характэрнымi для пазагульнёвага фальклору з'яўляюцца заклiчкi, кароценькiя вершыкi, песенькi, прыгаворкi, з якiмi дзецi звяртаюцца да сонца, дажджу, вясёлкi, ветра, раслiн, жывёл i г. д. У iх, як i ў калыханках, прыкметна захавалiся элементы магii, сляды язычнiцтва.
    Скорагаворкi i лiчылкi — гэта чыста славесныя гульнi. Характэрнай рысай уласна гульняў з'яўляецца тое, што яны цесна звязаны з вытворчай дзейнасцю чалавека i асаблiва з яго земляробчай дзейнасцю. Класiфiкацыя гульняў яшчэ канчаткова не выпрацавана, бо iх можна дзялiць у залежнасцi i ад зместу, i ад формы, i ад колькасцi ўдзельнiкаў. У апошнiх працах беларускiх даследчыкаў прапануецца дзялiць дзiцячы фальклор на два раздзелы: гульнi як мастацка-драматычнае дзеянне i гульнi як сродак фiзiчнага выхавання.
    Дзiцячыя гульнi — жывая фальклорная з'ява. I раней i зараз яны перажываюць пастаянныя змены (пад уплывам часу, грамадскага i сямейна-бытавога ўкладу), якiя адбiваюцца на iх бытаваннi, функцыi i змесце.

  8. #7
    Местный Аватар для Алена.by
    Регистрация
    17.01.2010
    Адрес
    Гомель
    Сообщений
    185
    Поблагодарил Поблагодарил 
    77
    Поблагодарили Поблагодарили 
    225
    Поблагодарил в

    65 сообщениях

    По умолчанию

    Консультацыя для бацькоу.
    «Роднае слова адчуць».
    «У пошуках найбольш дзейсных прыемау i метадау музычнага вы-хавання навучання дзяцей багатую крынiцу уяуляс для нас фальклор.Значная частна матэрыялау (забаулянкi, калыханкi. дражнiлкi. прыказкi, байкi, прымаукi), заснаваная на вуснай народнай творчасцi, дазваляе найбольш поуна выкарыстоуваць эмацынальны момант. Менавiта эмацыянальны фактар ёсць «адзiны сродак развiць разум дзiцяцi, навучыць яго i абаранiць дзяцiнства». Гэта выказванне належыць вядомаму педагогу В. А. Сухамлинскаму, якi шырока прымяняу у сваей практыцы так званы мстад «эмацыянальнага абуджэння розуму». Ён лiчыу, што «...да таго часу, пакуль дзiця не адчула слова..., нельга наогул пачынаць навучанне грамаце, и калi настаунiк робiць гэта, ён асуджае дзiця на цяжкую працу...»Сказанае у роунай ступенi датычьщца i музычнай педагогiки, бо творчыя
    веды у дзяцей павiнны узнiкаць толькi у вынiку практычнай дзейнасцi.
    Дзiячая народная паэзiя прайшла доугi шлях, пакуль увасобiлася у тыя формы, якiя вядомыя нам i замацаваныя у зaпicax. Запамiналася i перадавалася з пакалення у пакаленне только тое, што адказвала натуральным запытам дзяцей. Захавалася тое, што па форме i змесце адпавядае разуменню, iнтарэсам i густам дзяцей. Вось чаму традыцыйныя народныя дзiцячыя творы — дасканалыя па форме узоры, яны часцей захапляюць прыгажосцю сваiх вобразау.Выхаванне i развiццё пачуцця рытму — гэта таксама сур'ёзная i цяжкая праблема. Найбольш глыбокае тэарэтычнае абгрунтаванне яе знаходзiм у У. Цяплова: «Усялякi рытм ёсць рух... У стварэнi i развiццi пачуцця рытму удзельнiчае усё наша цела. Без цялесных адчуванняу рытму не можа быць успрыняты рытм музычны.» Гiсторыки лiчаць, што яшчэ у даунiя часы музыка пачыналася з вылучэння рытму. Музычны рытм быу натуральным рытмам, народжаным мовай.Улiчваючы ролю рытмау, якiя адпавядаюць рытмам мовы, з'явiлася iдэя аб выкарыстаннi ix у творчай рабоце з дзецьмi. Забаулянкi аказалiся даступным для малышоу матэрыялам: у ix прысутнiчае паэтычны тэкст, наяунасць гульнi слоу, гукаперайманняу, якiя цiкавяць дзяцей i, як вьнiк, стымулююць ix развiццё.Музычна-рытмiчныя забаулянкi могуць быць выкарыстаны для:- развiця маулення; - фармiравання здольнасцi да праяулення воли пры удзеле у калектыуных каардынаваных дзеяннях; - развiцця муз. слыху.
    Канкрэтны анализ маулення дзяцей трох, чатырох i нават пяцi гадоу паказау, што часцей за усё яны робяць памылкi пры вымауленнi слоу i гукау. Вась чаму падбiраюцца забаулянкi, у якiх вымауленне асобных фанем i ix камбiнацый сустракаецца даволi часта. Такiм чынам, дзiця пры шматразовым пауторы можа легка ix вылучыць i засяродзiць на ix увагу. Разам з тэкстам ажыц-цяуляецца i паказ рухау. Яны павiнны быць натуральнымi, нескладанымi, каб дзiцяцi не прыйшлося прыкладаць шмат намаганняу для усведамлення i засваення ix. Pyxi могуць быць наступныя: хадзьба, бег, скачкi, павароты тулава са становшча стоячы, седзячы, лежачы; махавыя pyxi рук, ног, плясканне; элементы масажу: паляпванне, пагладжванне. Для адчування рытмiчных забаулянак падбiраецца адпаведны акампанемент, улiчваецца уплыу сучасных мелодый на фармiраванне музычнага слыху, старанна падбiраецца тэмп, рытмiчны малюнак, рэгiстр, якiя характарызуюць пэуны вобраз.Музычна-рытмiчныя забаулянкi складаюцца з кароткачасовых частак. Кожная з ix мае сваю спецыфiку. У малодшых групах практыкаванне раз-вучваецца i выконваецца разам з дарослым, у старшых групах — рэгулюецца дарослым. Уласны вопыт сведчыць аб тым, што музычна-рытмiчныя забауляннкi - нескладаная форма арганизацыi музычнага выхавання. Рух, мова у такт музыцы выклiкаюць у дзяцей шчырую радасць, такую ж, як i ад звычайных гульняу. Па матэрыялам часоп1са «Пралеска», красав1к 2006 год.

  9. #8
    Местный Аватар для Алена.by
    Регистрация
    17.01.2010
    Адрес
    Гомель
    Сообщений
    185
    Поблагодарил Поблагодарил 
    77
    Поблагодарили Поблагодарили 
    225
    Поблагодарил в

    65 сообщениях

    По умолчанию

    Консультацыя для бацькоу.
    «Беларускiя фальклорна-традыцыйныя святкаваннi»
    «У пошуках найбольш дзейсных прыемау i метадау музычнага выхавання навучання дзяцей багатую крынiцу уяуляс для нас фальклор.Значная частна матэрыялау (забаулянкi, калыханкi. дражнiлкi. прыказкi, байкi, прымаукi), заснаваная на вуснай народнай творчасцi, дазваляе найбольш поуна выкарыстоуваць эмацынальны момант. Менавiта эмацыянальны фактар ёсць «адзiны сродак развiць разум дзiцяцi, навучыць яго i абаранiць дзяцiнства». Гэта выказванне належыць вядомаму педагогу В. А. Сухамлинскаму, якi шырока прымяняу у сваей практыцы так званы мстад «эмацыянальнага абуджэння розуму». Ён лiчыу, што «...да таго часу, пакуль дзiця не адчула слова..., нельга наогул пачынаць навучанне грамаце, и калi настаунiк робiць гэта, ён асуджае дзiця на цяжкую працу...»Сказанае у роунай ступенi датычьщца i музычнай педагогiки, бо творчыя
    веды у дзяцей павiнны узнiкаць толькi у вынiку практычнай дзейнасцi.Дзiячая народная паэзiя прайшла доугi шлях, пакуль увасобiлася у тыя формы, якiя вядомыя нам i замацаваныя у зaпicax. Запамiналася i перадавалася з пакалення у пакаленне только тое, што адказвала натуральным запытам дзяцей. Захавалася тое, што па форме i змесце адпавядае разуменню, iнтарэсам i густам дзяцей. Вось чаму традыцыйныя народныя дзiцячыя творы — дасканалыя па форме узоры, яны часцей захапляюць прыгажосцю сваiх вобразау.Выхаванне i развiццё пачуцця рытму — гэта таксама сур'ёзная i цяжкая праблема. Найбольш глыбокае тэарэтычнае абгрунтаванне яе знаходзiм у У. Цяплова: «Усялякi рытм ёсць рух... У стварэнi i развiццi пачуцця рытму удзельнiчае усё наша цела. Без цялесных адчуванняу рытму не можа быць успрыняты рытм музычны.» Гiсторыки лiчаць, што яшчэ у даунiя часы музыка пачыналася з вылучэння рытму. Музычны рытм быу натуральным рытмам, народжаным мовай.Улiчваючы ролю рытмау, якiя адпавядаюць рытмам мовы, з'явiлася iдэя аб выкарыстаннi ix у творчай рабоце з дзецьмi. Забаулянкi аказалiся даступным для малышоу матэрыялам: у ix прысутнiчае паэтычны тэкст, наяунасць гульнi слоу, гукаперайманняу, якiя цiкавяць дзяцей i, як вьнiк, стымулююць ix развiццё.
    Музычна-рытмiчныя забаулянкi могуць быць выкарыстаны для:- развiця маулення; - фармiравання здольнасцi да праяулення воли пры удзеле у калектыуных каардынаваных дзеяннях; - развiцця муз. слыху.Канкрэтны анализ маулення дзяцей трох, чатырох i нават пяцi гадоу паказау, што часцей за усё яны робяць памылкi пры вымауленнi слоу i гукау. Вась чаму падбiраюцца забаулянкi, у якiх вымауленне асобных фанем i ix камбiнацый сустракаецца даволi часта. Такiм чынам, дзiця пры шматразовым пауторы можа легка ix вылучыць i засяродзiць на ix увагу. Разам з тэкстам ажыц-цяуляецца i паказ рухау. Яны павiнны быць натуральнымi, нескладанымi, каб дзiцяцi не прыйшлося прыкладаць шмат намаганняу для усведамлення i засваення ix. Pyxi могуць быць наступныя: хадзьба, бег, скачкi, павароты тулава са становшча стоячы, седзячы, лежачы; махавыя pyxi рук, ног, плясканне; элементы масажу: паляпванне, пагладжванне. Для адчування рытмiчных забаулянак падбiраецца адпаведны акампанемент, улiчваецца уплыу сучасных мелодый на фармiраванне музычнага слыху, старанна падбiраецца тэмп, рытмiчны малюнак, рэгiстр, якiя характарызуюць пэуны вобраз.
    Музычна-рытмiчныя забаулянкi складаюцца з кароткачасовых частак. Кожная з ix мае сваю спецыфiку. У малодшых групах практыкаванне раз-вучваецца i выконваецца разам з дарослым, у старшых групах — рэгулюецца дарослым. Уласны вопыт сведчыць аб тым, што музычна-рытмiчныя забауляннкi - нескладаная форма арганизацыi музычнага выхавання. Рух, мова у такт музыцы выклiкаюць у дзяцей шчырую радасць, такую ж, як i ад звычайных гульняу.

  10. #9
    Просто хороший человек. Аватар для Светлана - Слоним
    Регистрация
    11.11.2009
    Адрес
    Беларусь Слоним
    Сообщений
    2,382
    Поблагодарил Поблагодарил 
    1,668
    Поблагодарили Поблагодарили 
    1,355
    Поблагодарил в

    351 сообщениях

    По умолчанию

    Консультация для родителей "Музыкальное воспитание".
    Высокая профессиональная компетентность музыкального руководителя, тес-ное взаимодействие с воспитателями и родителями дают положительные ре-зультаты в музыкально-эстетическом развитии детей, улучшают их эмоцио-нальное состояние (что особенно важно для детей групп ЗПР), увеличивают творческий потенциал. Занятия проводятся с учетом психологических и инди-видуальных особенностей детей.
    В течение года интересно проходят праздники, тематические досуги, развле-чения, в которых принимают участие не только дети и воспитатели, но и роди-тели. Работа коллектива в инновационном режиме по проектному методу способствует изменению в проведении совместных праздников детей и родите-лей. Примером совместной работы творческой группы по проектной деятельно-сти и музыкального руководителя детского сада стала Осенняя Ярмарка, про-веденная с родителями и детьми всех возрастных групп в 2007 году. Подготовка к ней началась в группах за месяц до праздника: дети изучали некоторые виды народно-прикладного искусства, украшали группы, совместно с родителями дома изготовляли поделки на выставку детского сада. Участников ждал сюр-приз – Скоморохи, спортивные соревнования и веселые игры, кукольный театр, девушки в русских костюмах, предлагающие разрисовать тарелочки под гжель и многое другое.
    На музыкальных занятиях дети знакомятся с лучшими произведениями клас-сической музыки, произведениями русских авторов.

    Виды родительских собраний:
    1. установочные (знакомство с изменениями в учебном процессе)
    2. аналитические (знакомство с аналитическими материалами об успе-ваемости, медосмотре, правонарушениях);
    3. консультативные (обсуждение тех или иных мероприятий, требующих поддержки, одобрения родителей);
    4. чрезвычайные (по поводу какой-либо чрезвычайной ситуации);
    5. совместные (с учениками и родителями);
    6. отчетные
    7. связанные с помощью отдельным семьям и детям;
    8. информационно-просветительские (посвященные рассмотрению про-блем, связанных с воспитанием и обучением).

    Несколько советов при подготовке к родительскому собранию:
    1. организуйте приглашение на собрание ( открытка, дружеский звонок, официальная записка). Дайте понять каждому родителю, что его ждут, он нужен.
    2. Столы расставьте так, чтобы родители видели друг друга – это сфор-мирует коллектив.
    3. Хорошо бы украсить класс творческими работами детей ( выставки, стенгазеты и др.)
    4. Входя в кабинет, где будет проходить собрание, родители, прежде все-го, должны увидеть улыбку классного руководителя и услышать от не-го дружеское приветствие. Это сразу создает определенное настроение и атмосферу ( оставьте за дверью плохое настроение).
    5. Отведите на собрание не больше 1,5 часа.
    6. Тщательно продумайте «сценарий» собрания.
    7. Подготовьте вопросы, которые вы зададите родителям.
    8. Старайтесь делать краткие сообщения. Научитесь время от времени разряжать напряженную обстановку доброй шуткой.
    9. Поблагодарите родителей, кто нашел время прийти, особенно отцов.
    10. Помните «золотое правило» педагогического анализа: начинать с по-зитивного, продолжить о негативном, завершить разговор предложе-ниями на будущее.
    11. Дайте понять родителям, что в вопросах воспитания и обучения вы не прокурор, а их единомышленник.
    12. Доведите до родителей мысль, что слабоуспевающий ученик не озна-чает «плохой человек».
    13. Родитель должен уйти с собрания с ощущением, что он всегда и во всем должен помогать своему ребенку.

    Чего не стоит делать на собрании:
    • осуждать отсутствующих родителей за их неявку на собрание, но с каждым из них потом надо обязательно пообщаться;
    • сравнивать успехи отдельных учащихся с упоминанием их фами-лий;
    • давать негативную оценку всему классу;
    • переоценивать значение отдельных предметов;
    • использовать для общения с родителями назидательный тон;
    • вступать в конфликт с отдельными родителями ( агрессоров нейтра-лизовать – пригласить на индивидуальную беседу наедине).

    Примерные темы родительских собраний

    Младший и средний дошкольный возраст.
    1. Психологические и физиологические особенности дошкольника.
    2. Значение режима в воспитании детей.
    3. Особенности восприятия музыкальных произведений.
    4. Роль музыкально-дидактических игр, их влияние на музыкальные спо-собности детей.
    5. Эстетическое воспитание в семье.
    6. Дети и театр. Семейный отдых в выходной день.
    7. Роль пальчиковых игр в дошкольном детстве.
    8. Готовимся к празднику.
    9. Музыка излечит мир.
    10. Особенности музыкальных занятий у младших дошкольников

    Старший дошкольный возраст.
    1. Роль музыкально-дидактических игр на музыкальных занятиях.
    2. Индивидуальная работа по музыкальному воспитанию.
    3. Роль музыки в повседневной жизни ребёнка.
    4. Способный ребёнок.
    5. Значение пения в музыкальном развитии детей.
    6. Ритмическое воспитание на музыкальных занятиях.
    1. Эстетическое воспитание в семье.
    7. Музыцирование – это здорово.
    8. Музыка спасёт мир.
    9. Эмоциональное воздействие музыки на праздниках.

    Форма проведения собрания – «круглый стол».

    План собрания
    1. Вступительное слово музыкального руководителя о воспитательной роли семьи.
    2. Анализ анкет родителей.
    3. Анализ анкет дошкольников
    4. Обмен мнениями родителей.
    5. Обмен опытом проведения семейных праздников.

    Подготовка к родительскому собранию:
    • разработать анкеты для детей и для родителей по теме собрания;
    • оформляется стенд по музыкальному воспитанию по теме собрания,
    • анкеты родителям раздать заранее, собирать за неделю до собрания, обобщить,
    • анкеты детей заполняются в музыкальном зале, обобщаются,


    Анкета для родителей №1

    1. Что вы считаете главным в музыкальном воспитании?
    2. Какая музыка оказывает положительное влияние на вашего ребенка?
    3. Какая музыка чаще звучит в вашем доме?
    4. Какие черты характера вашего ребенка вам нравятся (не нравятся)?
    5. Как часто вы с ребёнком посещаете театр?
    6. Обсуждаете ли вы с вашими детьми детские музыкальные телепереда-чи?
    7. Участвуете ли вы вместе с детьми в прогулках, походах?
    8. Проводите ли вы вместе с детьми отпуск?
    9. Сколько времени ежедневно вы уделяете своему ребенку?
    10. Какое семейное мероприятие наиболее понравилось вашему ребенку?
    11. Какую помощь педагогов, школы и иных специалистов вы хотели бы получить?

    Анкета для родителей №2
    1. Какие трудности в воспитании ребенка вы испытываете?
    2. Укажите, кто оказывает на вашего ребенка наибольшее влияние: друзья, воспитатели, родители, другие члены семьи.
    3. На какие черты характера вашего ребенка следует обратить внимание сотрудникам д/с?
    4. Укажите, что действует на вашего ребенка больше всего: требование, совет, пример, наказание или что-то другое.
    5. По какой теме о воспитании детей вы хотели бы получить консультацию воспитателя или иного специалиста?
    6. Какую помощь воспитателю или специалисту в работе с вашим ребен-ком или группой д/с вы можете предложить?

    Анкета для родителей №3
    1. Как часто и по каким причинам вы бываете в д/с?
    2. Удовлетворены ли вы уровнем работы воспитателя или специалистов? Почему?
    3. Что в работе д/с особенно вам нравится, что не удовлетворяет вас?
    4. По каким проблемам воспитания детей вы бы хотели получить консуль-тацию у администрации, воспитателей, специалистов?
    5. Какие мероприятия, формы работы с детьми, семьей необходимо ис-пользовать, вводить в дальнейшем?
    6. Что вы можете предложить для улучшения работы д/с с детьми и родителями?

    Наиболее распространенные ошибки родителей в воспитании детей:
    o неумение родителей учитывать возрастные изменения в психике ребенка;
    o ограничение самостоятельности подростка в авторитарной форме;
    o убежденность, что наказание приносит пользу, а не вред;
    o нетерпимость родителей к различиям темпераментов своих детей;
    o непонимание потребностей детей;
    o игнорирование личных интересов ребенка;
    o запрещение ребенку заниматься любимым делом;
    o убежденность в том, что все заложено природой и что домашняя среда не влияет на воспитание ребенка;
    o бездумное удовлетворение потребностей детей при полном отсутствии их представления о цене труда.
    ВСЕГДА НА ПОЗИТИВЕ!!!!!!!!!!!!!!!

  11. #10
    Просто хороший человек. Аватар для Светлана - Слоним
    Регистрация
    11.11.2009
    Адрес
    Беларусь Слоним
    Сообщений
    2,382
    Поблагодарил Поблагодарил 
    1,668
    Поблагодарили Поблагодарили 
    1,355
    Поблагодарил в

    351 сообщениях

    По умолчанию

    Консультация:Традиции и обряды белорусской Масленицы
    На масленичной неделе не ели мясо. (Хотя и был Мясоед - небольшой период между постами, когда разрешалось пожёвывать мясо и запивать его вином). Почему так - в сущности, тяжело дать ответ. Можно предположить, что, предпочитая молочные блюда, люди тем самым выражали свою благодарность Велесу. Может быть, в запасах крестьян к тому времени мясом уже и не пахло (может, и пахло, но слабо). Чтобы скрыть это, повсеместно угощали всех и вся молочными продуктами, благо молока уже хватало. Отсутствие мяса на столе совершенно не сказывалось на настроении и жизнеспособности граждан. Данный продукт заменялся очень большим количеством блинчиков, румяных, кругленьких, с корочкой да с домашним маслицем. Блины считались символом солнца и приходящей весны. Хозяйки пекли сей гастрономический продукт просто в огромных количествах, угощали соседей, приезжих, проходящих, проезжих, бедняков и стариков. Хотя, думаю, что соседи брали блины только из вежливости. На столе появлялись также различные сыры, масла, творога, так что - да здравствует кисломолочная еда!

    Думаю, хватит о еде, чтобы сидящие сограждане по ту сторону монитора перестали облизываться. Слышно, слышно, господа!
    Большое распространение на территории нашей (и не только) страны получил обряд, который мы условно назовем колодкой. Надеюсь, никто не против. Местные затейники в первые дни Масленицы вылавливали в толпе очень привередливых женихов, которые, по мнению общественности, засиделись "в девках" и привязывали к ногам деревянную
    колодку. Таково было наказание за страшный грех привередливости. Наказанные в свою очередь должны были откупиться от колодки конфетами или деньгами. Второе было предпочтительнее.

    Почти также поступали с девушками, которые за прошедший год не вышли замуж, даже, если это произошло не по их вине. Выглядело это примерно так. Собиралась группка наиболее весёлых и смешливых парней. К палке с двух концов привязывалась верёвка. Один из парней запрягался в эту импровизированную упряжку и тянулся по улице. Весёла бравада со смехом и песнями шли к дому жертвы. Подойдя к воротам, компания останавливалась и требовала выкуп за палку - пела, улюлюкала, кричала. Девушка выходила во двор, приглашала парней в дом, поила и кормила. Так они обходили всё село или деревню. Не остановиться с колодкой перед домом, где есть взрослая незамужняя девушка, считалось большой обидой для неё...
    На Власа отмечались заговены на скоромное, поэтому женщины с самого утра пекли, жарили, варили и тушили. Преимущественно мясное. И, конечно, блины - ржаные, овсяные, пшеничные. Обыкновенно, их выпекали очень много (больше, чем во все остальные дни.) Первый блин обязательно клали на подоконник - для предков. Считалось, что в этот день души умерших людей спускаются на землю. Они подкрепляются паром от первого, ритуального блина. Кто же нарушит этот обряд, тому предки никогда такой наглости не простят. Именно от этой традиции пошло: "Первый блин комом", т.е. первый блин не едят.
    В этот день существовал особенный ритуал поедания блинов. Хозяин разрезал их крест на крест, а каждый член семьи брал отдельную четверть, скручивал трубочкой и макал в творог с разогретым сливочным маслом.
    С самого утра четверга объезжали молодых коней, быков и волов. К этому дню обязательно делали новые сани. В них нагружали энное количество лиц мужского пола и гоняли коня до тех пор, пока он не привыкнет к седлу или к упряжке и не станет слушаться хозяина. Потом коня выпрягали и внимательно присматривались к нему - если он легко бежит, то в хозяйстве появился хороший помощник, если животное еле плелось - то таких коней дальше даже не воспитывали. Объезд коня имел помимо основного назначения - поверить животное на выносливость - ещё и
    дополнительные значения. Так, например катание на коне вокруг деревни благоприятствовало разгону злых духов, чему очень помогал звон новых колокольчиков. А ветер, который обвевал человека во время быстрой езды, должен был избавить его от всех болезней.

    В четверг обязательно вешали качели, чтобы "пагушкацца". На качелях каталась в основном молодежь. Старались взлететь как можно выше, потому что говорили так: "Гэта гойдаюцца для таго, каб на той год рос лён доўгі і моцны". Молодежь даже устраивала соревнования между собой - кто "дакранецца да неба". Наверное, они всё-таки думали не о льне в эти моменты. Помимо всего прочего, Масленица была праздником и всех молодоженов - ведь солнце - это жизнь и продолжение её. Так, на наших землях до сегодняшних дней имеет большое распространение обряд "разуванне маладой", активными участниками которого были замужние женщины. Собирались они большой компанией и обходили подворья, хозяева которых недавно справляли свадьбы, отдав дочку замуж. Для каждой молодухи они пели песни с пожеланием молодой женщине родить сына или дочку (вот вам и продолжение жизни):
    Вынесь нам, маладая Маня,
    Белы сыр, белы сыр,
    Будзе у цябе, маладая маня,
    Першы чын, першы сын,
    Вынесь нам, маладая Маня,
    Ды мачку, ды мачку,
    І народзіш, младая Маня,
    Ты дачку, ты дачку.
    или по-другому:
    Маладая ты, Марутка,
    Выйдзі, выйдзі к нам на вулку!
    У нас на вуліцы дзевак многа,
    Дзевак многа і рабят.
    Вазьмі сыра - родзіш сына,
    Вазьмі мачку - родзіш дачку

    После импровизированного концерта молодая выходила во двор и благодарила женщин за песню, за доброе пожелание и за то, что они как бы приняли её в свой круг, которому предназначалось сохранить и продолжить родовод. На следующий день этой же компанией возили молодуху в корчму, где уже её муж угощал всех водкой и разными вкусностями. Проставлялся, короче. И это только за песню. Представляю, если бы они станцевали. Наверное, пришлось бы снимать весь кабак. "А мы Масленіцу пракацілі".

    Главным обрядом или ритуалом сырной недели было сожжение чучела Масленки или Масленицы, которое олицетворяло собой всё самое плохое и темное. Возникновение такого обряда можно с уверенностью отнести к языческой традиции, как и всю сырную неделю. Ведь еще с дохристианских времен и на протяжении нескольких веков у белорусов сохранялся обычай жечь костры, а в них уничтожать изношенную одежду, старую обувь, одеяния больных и разные ненужные вещи. Вспомним чудный летний праздник - Купалле, когда жгут колесо, перепрыгивают через костёр. Это всё из той же оперы. На Масленицу жгли
    всего лишь соломенное чучело. Может, раньше было по-другому, но до нас это всё не дошло, а жаль. Может, на Масленицу гадали, может, делали что-то мистическое и интересное. Но на то оно и мистическое и таинственное, чтобы об этом никто не знал. Поэтому теряться в догадках - бессмысленно. Просто, с Новым годом! (так весь год и будем отмечать!)
    ВСЕГДА НА ПОЗИТИВЕ!!!!!!!!!!!!!!!

  12. #11
    Местный Аватар для Алена.by
    Регистрация
    17.01.2010
    Адрес
    Гомель
    Сообщений
    185
    Поблагодарил Поблагодарил 
    77
    Поблагодарили Поблагодарили 
    225
    Поблагодарил в

    65 сообщениях

    По умолчанию

    БЕЛАРУСКІ НАРОД¬НЫ ТЭАТР ЛЯЛЕК

    Батлейка (бетлейка) — беларускі народ¬ны тэатр лялек. Вадома з XY1 стагоддзя. Яго разнавіднасці — жлоб, яселка. Узнік пад уплывам надобных на батлейку тэатраў Польшчы (шопка) і Украіна (вяртэп). Узнікненне звязана са сватам нараджэння Христа, Каляд (адсюль назва Віфлеем, дзе, паводле рэлігійнага міфа, нарадзіўся Христос). Менавіта гэтым падзеям і была прысвечана пер¬шая частка батлеечнага прадстаўлення, так званая шэстырыяльная драма "ІІар Ірад".
    Шкаляры i семінарысты з захапленнем ладзілі батлеечныя прадстаўленні на зімовых канікулах, i неўзабаве наказы батлейкі стал! неад'емнай часткай святкавання Каляд і выклікалі перайманне у самім народзе. Найбольш таленавітыя людзi з местачковага насельніцтва — рамеснікаў, а пазней і сялян працягвалі гэты тэатральны жанр.
    Такім чынам, да першай часткі батлееч-нага прадстаўлення далучаецца шэраг Інтэрмедый.
    Наогул з XIX стагоддзя амаль знікае выразны падзел драматургii і прадстаўлення на рэлігійную і свецкую часткі. А адыходзячы ад абмежаванага часу наказу на Каляды з 25 снежня па 2 лютага, батлейка набывае жыцце самастойнага лялечнага тэатра, i яе ўдзел становiцца абавязковым на кірмашах i у роз¬ных іншых масавых падзеях.
    Лялечнае дзейства, якое адбывалася у абмежаванай прасторы двухпавярховай батлеечнай скрынкі, было вельмі арганічным. Перад гледачом адкрываўся нібы мікрамір, маленькая лялечная мадэль Сусвету. Сама архітэктура двухпавярховай батлеечнай скрынкі насіла ўмоўны прынцып падзялення Сусвету на "неба" (верхні ярус) і "зямлю" (ніжніярус).
    Архітэктоніка пабудовы двухпавярховай батлейкі у выглядзе царквы дайшла да нашых дзён яшчэ з часоў сярэднявечных містэрый. Але у залежнасці ад тага, як мяняўся змест і характер рэпертуару, мянялася i знешняя форма тэатра. Гэга былі аднапавярховыя скрынкі, якія нагадвалі сялянскую хатку.
    Батлеечнікі (або "ралёшнікі") вадзiлi драўляныя лялькі на шпянях па проразях; падлозе паверхаў. Вядома 6 тыпаў батлейкi. Асаблівае месца займалі батлейкі, зробленыя паводле прынцыпу ценявога тэатра (Віцебск, Веліж) і з празрыстымі пераменлівымі дэкарацыямі (Докшыцы).
    Майстры, якія стваралі персанажі спектакляў, асабліва інтэрмедый, iмкнулiся перадаць iм характэрныя рысы у выразе твару, адзенні, атрыбутах.
    Спасцігнуць таямніцу гэтай цудоунай скрынкі з лялькамі толькі тэарэтычна – магчыма.
    Відавочна, ажывуць традыцыі батлеечнага тэатра i не толькі у музейным памяшканні, а і у школах, дзіцячых садах, ды наогул усюды, тады, калi з кожным паказам батлейкі будзе ўзнаўляцца самасвядомасць народа, які мае сваю багатую этнічную культуру.

  13. #12
    Местный Аватар для Алена.by
    Регистрация
    17.01.2010
    Адрес
    Гомель
    Сообщений
    185
    Поблагодарил Поблагодарил 
    77
    Поблагодарили Поблагодарили 
    225
    Поблагодарил в

    65 сообщениях

    По умолчанию

    Беларускiя фальклорна-традыцыйныя
    святкаваннi.


    «Праграмай выхавання i навучання ў дзiцячам садзе» прадугледжана азнакамленне з выяўленчым i народным мастацтвам Беларусi, з яе традыцыйнымi фальклорна-этнаграфiчнымi святкаваннямi.
    Дзякуючы народнаму мастацтву чалавек адчуваў сабе асобай i часцiцай грамады, апорай пачуццяў i памкненняў чалавека былi абрады, народныя, рэлiгiйныя, сямейныя. Чалавек по гадавому календару ведаў распарадак амаль на кожны дзень i на цэлы год: калi есцi блiны з макам, а калi каўбасы; калi распачынаць вячоркi; калi прасцi пудзелю, а калi палатно ткаць; што рабiць перад Семухом, а што перад Калядамi; калi мыць падлогу ў хаце i, нават, калi нельга чысцiць хлеў.
    Традыцыйныя народныя святы з‘яўлялiся спажыўцамi i гарантамi iснавання ўсiх народных мастацтваў. Да таго ж кожнае народнае свята было багата аздоблена мастацтвамi: адны песнi выконвалiся толькi на каляды, другiя – у Вясну i iнш.
    Такiм чынам, хоць песень у кожнай весцы людзi ведалi незлiчаную колькасць, усе яны былi прывязаны да нейкага свята, таму абавязкова выконвалiся раз, два, цi некалькi разоў за год. Дзiця ад нараджэння чула гэтыя песнi, i, калi наступала пара i яму далучыць свой голас да суладнага голасу грамады, яно добра ведала словы песнi, яе мелодыю, усе яе галасы i падгалоскi. Каму якi жанр быў блiжэйшы, у iм ен iмкнуўся спасцiгнуць калектыўны вопыт i ўнесцi нешта свае адметнае, вылучыцца i развiць тым самым традыцыю.
    Народныя святы і абрады характарызуюцца наступнымі рысамі:
    1. Калектывізм.
    2. Адлюстраванне прынадлежнасці чалавека да работы і жыцця прыроды.
    3. Фарміраванне, паглыбленне і перажыванне аднолькавых эстэтычных пачуццяў, негледзячы на рознасць роляў. Нават (глядзельшчыкі) пераўтвараюцца ва ўдзельнікаў ў адпаведныя моманты.
    4. Пераключэнне эмацыянальнага стану чалавека, узбагачэнне яго.
    5. Яскравая форма правядзення, якая аказвае эстэтычнае і псіхічнае ўздзеянне на чалавека.
    6. Праяўленне народнай творчасці ва ўсіх яе жанрах: паэтычным, музычным, песенным, дэкаратыўна-прыкладным.
    7. Эстэтычнае афармленне святаў і абрадаў.

  14. #13
    Местный Аватар для Алена.by
    Регистрация
    17.01.2010
    Адрес
    Гомель
    Сообщений
    185
    Поблагодарил Поблагодарил 
    77
    Поблагодарили Поблагодарили 
    225
    Поблагодарил в

    65 сообщениях

    По умолчанию

    Кансультацыя бацькам на тему:
    «НАРОДНЫЯ СВЯТЫ»
    У цяпершнi час, калi ва усей кране iдзе адражэнне беларускай мовы культуры, дзiцячыя установы не павiнны стаяць у баку ад гэтага працэсу,
    а актыуна уключацца ва укарыстанне фальклорных форм у дзiцячых садках.
    Вялiкая роль далучэнне дзяцей дашкольнага узросту да родных беларускiх традыцый адводзiцца беларускiм святам. Яны павiнны зацiкавiць сваёй эмацанальнасцю, узнесласцю, пяшчотаю да роднага слова, нацыянальнай спадчынай свайго народа.
    Каб развiваць iндывдуальныя i творчыя здольнасцi дзяцей, узбагачаць iх уяуленнi аб роднай Беларусi, патрэбна наладжваць работу фальклорных,
    танцавальных, тэатральных i iншых гурткоу. Бо знаёмства дзiцяцi з самага ранняга узросту з роднай мовай, лiтаратурай, фальклорам, народнай песняй, музыкай, гульнёй, беларускiм святам – спрыяе глыбокаму выхаванню духоунасцi, усебаковаму гарманiчнаму развiццю.
    Беларускiя святы маюць вялiкае пазнавальнае выхаваучае значэнне, садзейнчаюць развiццю вобразнай думкi, узбагачаюць мову дзяцей.
    У апошнiя гады узрастае iнтарэс да фальклорна – абрадавых святау. Нездарма слова «фальклор», з*яуляючыся словам англiскага паходжання
    перакладаецца як «народная мудрасць». Фальклорна – абрадавыя святы даюць дзецям самыя галоуныя простыя паняццi аб жыцц, аб людзях. Прыкладам там з*яуляецца беларускiя народныя святы: «Кiрмаш», «Каляды», «Гуканне вясны», «Масленiца», «Купале»i iншыя. Знаёмства з гэтым святам павiнны пачынацца з першых гадоу жыцця дзiцяцi, так як перыяд ранняга дашкольнага дзяцiнства – найбольш спрыяльны этап
    развiцця чалавачей асобы.
    Выкарыстанне у працы фальклорна – абрадавых святау, выяуляе
    наступныя мэты:

    1. Паказаць багацце фальклорнай спадчыны, разнастайнасць тэматык, жанрау;
    2. Прадставiць, больш пауней, традыцыйную песеную, гравую, танцавальную творчасць пры правядзеннi беларускiх святау;
    3. Прапанаваць матэрыял па падрыхтоуцы правядзенню народных абрадавых святау : «Каляды», «Гуканне вясны»; «Купале» нш.
    4. Актыуна задзейнiчаць бацькоу пры падрыхтоуцы i правядзеннi беларускiх святау у дзяцячым садзе.

  15. #14
    Местный Аватар для Алена.by
    Регистрация
    17.01.2010
    Адрес
    Гомель
    Сообщений
    185
    Поблагодарил Поблагодарил 
    77
    Поблагодарили Поблагодарили 
    225
    Поблагодарил в

    65 сообщениях

    По умолчанию

    Музыка обладает сильным психологическим воздействием на человека. Она влияет на состояние нервной системы (успокаивает, расслабляет или, наоборот, будоражит, возбуждает), вызывает различные эмоциональные состояния (от умиротворенности), покоя и гармонии до беспокойства, подавленности или агрессии).
    В связи с этим важно обратить внимание на то, какую музыку слушаете вы и ваши дети.
    Возбуждающая, громкая музыка, выражающая агрессивный настрой, лишает человека (и взрослого, и ребенка) состояния уравновешенности, спокойствия, а при определенных условиях (например, на рок-концертах) побуждает к разрушительным действиям. Особенно противопоказана такая музыка гипервозбудимым, расторможенным детям со слабым контролем, т.к. она усиливает проявления отрицательных свойств в поведении ребенка.
    Спокойная музыка, вызывающая ощущения радости, покоя, любви, способна гармонизировать эмоциональное состояние как большого, так и маленького слушателя, а также развивать концентрацию внимания.
    Музыку можно использовать перед сном, чтобы помочь с трудом засыпающему ребенку успокоиться и расслабиться. Когда ребенок ляжет в постель, включите спокойную, тихую, мелодичную, мягкую музыку и попросите его закрыть глаза и представить себя в лесу, на берегу моря, в саду или в любом другом месте, которое вызывает у него положительные эмоции. Обратите внимание ребенка на то, как расслабляется и отдыхает каждая часть его тела.
    Еще с древних времен люди заметили, что человеческий голос и звук вообще обладают сильным воздействием. Так, звук восточного духового инструмента панги вводит змею в состояние, подобное гипнозу. Вибрации человеческого голоса в одном случае имеют лечебное действие (что издавна использовалось народными целителями), а в другом – причиняют человеку вред.
    Речь человека является сильнейшим фактором воздействия, как на окружающих, так и на самого говорящего. Наше внутреннее состояние, наши мысли, отношение к миру проявляются в содержании речи и в ее интонационной окраске. А то, что мы говорим и как это произносим, в свою очередь откладывает отпечаток на психологическом состоянии слушающего, влияет на наши отношения с ним. Например, грубый, резкий голос взрослого может вызвать у ребенка сильный испуг и состояние оцепенения.
    Постоянно раздраженный, недовольный голос говорящего порождает у слушателя ощущение, что его не любят и не принимают как личность. А отказ в чем-либо, произнесенный спокойным, мягким, сочувствующим голосом помогает ребенку легче примириться с неудовлетворенностью его желания.

  16. #15
    Местный Аватар для Алена.by
    Регистрация
    17.01.2010
    Адрес
    Гомель
    Сообщений
    185
    Поблагодарил Поблагодарил 
    77
    Поблагодарили Поблагодарили 
    225
    Поблагодарил в

    65 сообщениях

    По умолчанию

    Для родителей
    Правила поведения родителей на детском празднике

    Добро пожаловать на детский праздник к нам
    И с правилами ознакомиться мы предлагаем Вам
    Мы в музыкальном зале рады видеть всех
    Всегда звучат здесь песни, детский смех.
    И чтобы праздник был спокойней, веселей,
    Не надо брать с собой грудных детей.
    Устанут, будут плакать, и кричать,
    Нехорошо артистов огорчать.

    В день праздника вы постарайтесь
    раньше встать.
    Чтоб на утренник в д/с не опоздать.
    Чтоб Ваша дочка или ваш сынок
    Костюм надеть спокойно смог.
    А вот фотоаппарат иль камеру возьмите,
    И обязательно весь праздник нам снимите.
    А что же можно? Спросите вы нас!
    Мы очень просим, дорогие вас,
    Аплодисментами поддерживать детей,
    Чтобы артисты стали посмелей.

    А если уж пришлось вам опоздать
    То постарайтесь никому не помешать.
    Вы между номерами паузу дождитесь
    Пройдите в зал и у дверей садитесь.
    И не забудьте снять пальто и шапки.
    Снимите сапоги, наденьте тапки,
    А лучше туфли на высоких каблуках.
    Чтоб все вокруг сказали: «Ах!»
    Ещё хотим, друзья вам предложить
    Свои таланты в зале проявить.
    Читать стихи, петь песни, танцевать,
    Шутить, на сцене роль сыграть.
    Танцуйте, пойте, веселитесь с нами
    И знайте, ждем всегда мы очень встреч, приятных с вами!

  17. Следующий пользователь сказал cпасибо Алена.by за это полезное сообщение:

    Акулина (29.09.2021)

Страница 1 из 2 12 ПоследняяПоследняя

Социальные закладки

Социальные закладки

Ваши права

  • Вы не можете создавать новые темы
  • Вы не можете отвечать в темах
  • Вы не можете прикреплять вложения
  • Вы не можете редактировать свои сообщения
  •  
Яндекс.Метрика free counters Рейтинг@Mail.ru