Страница 1 из 6 12345 ... ПоследняяПоследняя
Показано с 1 по 15 из 84

Тема: Белорусские праздники

  1. #1
    Местный Аватар для Наталья Титова
    Регистрация
    21.02.2010
    Адрес
    г. Минск
    Сообщений
    106
    Поблагодарил Поблагодарил 
    20
    Поблагодарили Поблагодарили 
    78
    Поблагодарил в

    22 сообщениях

    По умолчанию Белорусские праздники

    СВЯТЫ и АбРАДЫ БЕЛАРУСАУ!!!!!!!!

    Абрады-сукупнасць традыцыйных умоўных дзеянняў, што сімвалічна выражаюць і замацоўваюць адносіны людзей да прыроды і паміж сабой, іх паводзены ў важных жыццёвых сітуацыях, якія сістэматычна паўтараюцца. Абрады - састаўная частка традыцыйна- бытавой культуры народа. Утрымліваюць у сабе элементы песеннага, харэаграфічнага, драматычнага, дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва. Зарадзіліся ў першабытным грамадстве, калі людзі імкнуліся заклінаннямі ўздзейнічаць на незразумелыя з'явы прыроды.
    Абрады былі звязаны з гаспадарчай дзейнасцю, бытавымі ўмовамі, грамадскімі адносінамі і падзяляліся на каляндарна-вытворчыя (земляробчыя, паляўнічыя, жывёла гадоўчыя, рыбалоўныя), сямейна-бытавыя (вясельныя, радзіныя, пахавальныя), грамадскія і царкоўныя.
    Болышасць беларускіх абрадаў старажытнага паходжання ўзніклі на агульнай усходне-славянскай глебе. Старажытная абраднасць ляжыць у аснове калядавання, масленіцы, шчадравання, абрадаў купальскай ночы і інш. Многія абрады звязаны з культам продкаў (дзяды, радаўніца), расліннасці.
    Асаблівасць беларускіх абрадаў - перапляценне ў іх аграрна-бытавых, язычніцкіх і хрысціянскіх элементаў. Царква імкнулася забараніць народныя абрады або прыстасаваць іх да патрэб рэлігійнага культу, асобным абрадам вяселля, радзін, пахавання і інш.. Надаць рэлігійны змест. Абрады ў аснове сваёй захавалі народную спецыфіку і нацыянальны каларыт, суправаджаемыя песнямі, танцамі, замовамі, карагодамі, пераапрананнямі (каза, жораў, дзед і інш.). У іх прысутнічаюць элементы тэатральнага дзеяння. 3 імі звязана сялянска-абрадавая паэзія.
    3 цягам часу абрады страцілі першапачатковае значэнне, роля рэлігійных элементаў у іх паступова змяншалася, яны пераходзілі ў разрад гульняў, святочных забаў і захоўваліся пераважна ў вёсцы.
    Абрады зямельныя. Цыкал замацованных звычаямі ўмоўных сімвалічных дзеянняў, звязаных з працоўным годам земляроба. Узніклі ў першабытнам грамадстве ў перыяд развіцця земляробства. У сувязі з пастаяннай паўторнасцю сельскагаспадарчых работ і прыстасованасцю іх да пэўных дат або перыядаў земляробчыя абрады прынята называць каляндарнымі. Падзяляюцца на зімовыя - звязаны са святкаваннем каляд, масленіцы, грамніц; вясновыя - гуканне вясны, першы выхад у поле; летнія - звязаны са святкаваннем купалля, зажынак, дажынак; восеньскія - са святкаваннем спаса, багача, пакроваў. Яны напоўнены песнямі, танцамі, шуткамі. Народныя традыцыі надавалі ім сваеасаблівы каларыт і нацыянальную спецывіку.
    Многія элементы ў земляробчых абрадах страцілі ранейшае значэнне, бо менш звязаны з вытворчымі працэсамі, элементы міфалогіі ператварыліся ў сімвалы, характэрныя для гульняў. Новы змест і новае афармленне набылі традыцыйныя народныя абрады пачатку і заканчэння веснавых палявых работ. На змену традыцыйнай масленіцы прыйшлі Свята зімы, Праводзіны зімы.
    Святы - сукупнасць звычаяў і абрадаў. Узніклі ў першабытнам грамадстве. Былі звязаны з каляндарным (гуканне выясны, грамніцы) ці зямельнымі цыкламі. Падзяляюцца на рэлігійныя, сінкрэтычныя і безрэлігійныя. Рэлігійныя святы - царкоўныя, у прыватрасці хрысціянскія (раство Хрыстова). Сінкрэтычнымі святамі (мелі рэлігійныя і безрэлігійныя элементы) былі традыцыйныя каляндарная народныя святы (каляды, масленіца, купалле і інш.). Да безрэлігійнай часткі народных свят належылі шматлікія гульні, асабліва на каляды, масленіцу, купалле. У час народных свят спявалі народна-каляндарныя і сямейныя песні, выконвалі творы народнай харэаграфіі. У народна-каляндарных святах, асабліва ў калядах, ёсць элемент Народнага тэатра, а рэлігійныя элементы звязаны са старажытна абрадавымі дзеяннямі. Значная частка рэлігійных элементаў з'явілася пад уплывам царквы, якая да народных свят прымыкоўвала хрысціянскія (да каляд раство Хрыстова, да валачобнага свята - Вялікдзень, да купалля - свята Іаана Прадцеча). У другой палове 19 ст.- пачатку 20 ст. роля рэлігійных элементаў у народных святах паступова змяншалася. Некаторыя з іх, асабліва старыя абрадавыя дзеянні, сталі безрэлігійнымі тэатралізаванымі дзеяннямі, святочнай забавай.
    Сказаўшы, што такое святы і абрады я перахаджу да агульнага агляду свят і абрадаў беларусаў якія найбольш былі распаўсюджаны на Беларусі і іх невялікай характарыстыкі.
    Стрэчанне ці грамніцы - гуканне вясны. Гэтае свята ўвабрала ў сябе вобраз зімы і лета ў песенных гуртах, якія спрачаюцца паміж сабой песнямі.
    Масленка. Святкуецца на восьмы дзень перад Вялікаднем. Гэта свята пачыналіся запускі, якія заканчвалі калядны мясаед.
    Гуканне вясны. Гэтае свята характэрна для Усходней Беларусі. Як і масленкавыя абрады песні і карагоды адбываліся на горках, бо так было бліжэй да неба. Кульмінацыя гэтага свята дасягалася 7 красавіка, калі адбываліся непасрэдна рытуальныя дзеянні і працягваліся да таго моманту, як узаруць поле.
    Саракі. Свята прыпадае на 22 сакавіка. Яно адзначае дзень веснавого раўнадзенства. 3 гэтым святам канчаткова прыходзіць вясна.
    Камаедзіца. Гэтае свята прыйшло з глыбокай старажытнасці. Адзначаецца перад Звесткаваннем. На гэта свята пакланяліся мядзведзю.
    Вялікдзень. Гэтае свята лічыцца найвялікшым каляндарным святам. Яно складае выключную адметнасць, самабытнасць беларускага абрадава-святочнага каляндара.На гэта свята сутракалі Новы Год па сонечнаму календару. Святкавалася ў дзень вяснавога раўнадзенства. Потым стала перасоўным ад 4 красавіка да 8 мая. Апошняя нядзеля перад святам была Вербная нядзеля. У царкву заносілі галінкі вярбы, якія асвяшчалі святой вадой. Потым прынасілі дамоў і з'ядалі па аднаму пухірку, каб абараніцца ад маланкі, а рэшткі вярбы захоўвалі да наступнай Вербніцы.
    Наўскі Вялікдзнь. Адзначаўся ў чысты чацвер, як частка агульнакаляндарнай традыцыі ўшанавання дзядоў. Гэтае свята больш вядома пад назвай Радауніца свята ўшанавання памерлых.
    Юр'я. Свята адзначалася 5 траўня. На ім ушаноўвалі сімвал парадку, вясны, росквіту прыроды. На лузе дзяўчаты выбіралі самую прыгожую, апраналі яе русалкай і надзявалі ёй вянок, вадзілі вакол яе карагоды і спявалі. На гэтае свята існуе шмат прыказак, прыкмет. Вось адна з іх:" Як дождж на Юр'я, то будзе хлеб у дурня."
    Пахаванне стралы. У аснове гэтага свята ляжыць ахоўная магія ад маланкі. Цягнецца ад Вялікадня да Ушесця. На гэтае свята водзяць песні, карагоды, якія абараняюць ад маланкі.
    Зялёныя святкі. Свята найвышейшага росквіту прыроды. Вядома пад назвай Сёмухі, Тройцы. Святкуецца гэтае свята на семым і восьмым тыдні пасля Вялікадня. Гэтае свята з'яўляецца гімнам маці-прыродзе.
    Купалле. Святкуецца з 6 на 7 ліпеня. Гэтае свята насычана прыгожымі язычніцкімі звычаямі і святкуецца ў гонар летняга сонца звароту. Сутнасць гэтага свята засталася некранутай да нашых дзён. Увасабленнем былі ачышчальныя вогнішчы, ачалавечаны вобраз жанчыны Купалы і нават яго дочкі.
    Жніво. Гэтае свята з'яўляецца самым працяглым комплексам рытуалаў. Пачынала святкавацца ад 12 ліпеня да 27 верасня. Жніўныя абрады складалі аснову самай цяжкай працоўнай дзеі.
    Жаніцьба коміна. Гэтае свята было ўведзена яшчэ Пятром I. Прыпадала яно на 13-14 верасня. Па гэтаму святу сустракалі Новы год восенню.
    Пакровы. Адзначалісы ад 14 кастрычніка да 27 кастрычніка. На гэтае свята размярковываліся дні паміж дзяўчатамі, а 27 кастрычніка па надвор'ю меркавалі аб характары будучай жонкі, і называлі гэты час Дзівочым летам. На гэтае свята ў прыродзе адбываўся пераломны момант ад лета да зімы. "Прыйшла Пакрова і пытае, ці да зімы гатова." Пачынаючы з гэтага свята, моладзь пачынала збірацца на вячоркі, а хатнія справы спраўляліся з песнямі.
    Дзяды. Кожны дзень тыдня меў сваё значэнне. Так субота мела быць днём ушанавання дзядоў, усіх памерлых. У гэты дзень кожны павінен быў успомніць лепшыя рысы прашчураў, аддаць ім належную павагу.
    Зімовыя святкі. Пачыналіся посля постнай куцці (6 студзеня) і завяршаліся да Вадахрышча (19 студзеня). На гэтае свята адбываліся сапраўдныя тэатралізаваныя беларускія народныя карнавалы.Пачыналіся зімовыя святкі з Каляд (7 студзеня), якія былі ў гонар зімоваго сонцазвароту і каляднага месаеду пасля Піліпаўскага посту. На гэты язычніцкі абрад наслаівалася хрысціянскае свята нараджэнне Хрыстова- свята Раства. Неад'емным рытуалам з'яўляецца ўшанаванне продкаў-дзядоў. Гэтаму прысвячалі тры ўрачыста-шанавальныя куцці:
    перадкалядная посная, багатая- шчодрая і вадзяная. Гэтая дзея цягнулася ад 25 снежня да 2 студзеня.
    Зрабіўшы агульны агляд беларускіх свят, я перахаджу да больш дэтальнага разгляда некаторых свят і абрадаў беларусаў, каб паказаць чым жылі нашыя продкі раней, а таксама прыгажосць нашай культуры.

  2. #2
    Местный Аватар для Наталья Титова
    Регистрация
    21.02.2010
    Адрес
    г. Минск
    Сообщений
    106
    Поблагодарил Поблагодарил 
    20
    Поблагодарили Поблагодарили 
    78
    Поблагодарил в

    22 сообщениях

    По умолчанию

    КУПАЛЛЕ
    Раскладаць Купалу пачынаюць з ранку 6 чэрвеня: хлопцы запасалі паліва, збіралі па вёсцы старыя рэчы, сухое ламачча, якое засталося з зялёных святак, бо спальваючы гэта, быццам можна была дагадзіць продкам. Лічылася, што ў гэты час прыходзіць каляндарная вяршыня росквіту прыроды, бо хутка прыйдзе Пятрок. Але гэтае свята вызывала і самую актыўную дзейнасць варожых чалавеку сіл.Але дзяды і спрыяльныя сілы прыроды , часцей за ўсё ў выглядзе купальскіх зёлак, дапамагалі людзям пазбегнуць злой сілы. Перад Купаллем дзяўчаты ішлі збіраць васількі, руты, купаленку і спявалі песні. Гэта павінна было перадаць збіральніцам цудадзейную купальскую сілу зёлак.
    Першым рытуалам Купалля было ўрачыстае запрашэнне на свята. Гэтае запрашэнне праходзіла з дапамогай песень. 3 гэтымі песнямі і карагодамі абыходзілі хаты, запрашаючы да свята. У час абыхода кідалі вянкі на стрэхі хат нежанатых хлопцаў і незамужных дзяўчат. Потым з музыкай і танцамі карагодамі купальскі гурт начале з Купалай выходзіў з сяла пад песню. Затым грамада падыходзіла да месца дзе было раскладзена вогнішча, якое заўсёды было на высокім месцы ля ракі ці возера. Калі ўсе збіраліся пачыналася здабыванне "жывога " агню, трэннем дрэва аб дрэва.
    Усю ноч гучалі песні, вадзіліся карагоды, гульні, скакалі праз вогнішча, каб ачысціцца ад злых сіл і асцярагчыся ад іх, спальвалі іх антрапаморфную выяву. А ў гонар сонца на шастах або спускаючы з гары падпальвалі прасмаленае кола.
    Ля вогнішча частаваліся абрадавымі стравамі (яечняй), варажылі, плялі вянкі. Потым на словы "Ляці, ляці вяночак, лаві, лаві дружочак" кідалі на ваду вянкі і варажылі па іх руху. Часам вянкі кідалі праз вогнішча. Калі ён пападае да дзяўчыны, тая кідала яго ў адказ на сімвалічнае запрашенне разам пераскочыць праз агонь. Калі вянок пападаў да хлопца, ён павінен яго разарваць або кінуць назад.
    Пасля скокаў праз вогнішча парамі ішлі шукаць папараць кветку, якая распускалася раз за год і вяртала чалавека да адзінства з прыродай: уладальнік пачынаў разумець шум дрэў, размову жывёл, птушак. Але здабыць папараць кветку вельмі цяжка, бо яе сцярагуць злыя сілы. Але без праблем іх збірае добры купалаўскі дзядок у кошык і калі сустрэнішся з ім, трэба паслаць белы абрус куды ён кіне кветку. Трэба як мага хутчэй схаваць яе пад скуру далоні, разрэзаўшы яе. Заканчвалася свята ля ракі. Там назіралі за гульнёй сонца на паверхні вады.За гэтым трэба было назіраць або прыжмураўшы вочы, або не маргаючы. Каб паглядзець на тое як гуляе сонца малыя дзеці прачыналіся, як мага раней і беглі на раку. 3 асвечанай зелені вілі вянкі і захоўвалі іх як сродак супраць нашэсця злой сілы. Лічыцца, што ў гэты дзень здзейсняецца пераварот у свеце, цяпер быццам ходзіць па зямлі духі і ведзьмы. Потым дзяўчаты ў вянках станавіліся ўперамешку з хлопцамі, ствараючы карагод, і спявалі песню, у якой усхвалялі вартасці адных хлопцаў і недахопы другіх. Затым з карагода выходзіла дзяўчына і закрывала сабе твар чубром, кланілася ва ўсе бакі і выбірала хлопца да пары, які здымаў з яе покрыў і павязваў сабе цераз плячо або рукаў, а ўдзельнікі карагода спявалі.

    ВЯЛІКДЗЕНЬ
    Адным з урачыстых народных святаў вясенняга цыклаў быў Вялікдзень. Рыхтавацца да яго пачыналі загадзя, яшчэ ў перыяд вялікага ці вялікоднага посту. Апошні тыдзень велікоднага посту называўся чысты:
    чысты панядзелак, чысты аўторак, чыстая серада. У чысты чацверг, да ўсходу сонца, стараліся памыцца ў лазні ці хаця б у карыце-начоўках, балеі.
    Лічылі, наогул, што чысты, ці "страсны " тыдзень быў часам разгулу нячыстай сілы. Увесь жа тыдзень старанна рыхтаваліся да свята: мылі сталы, скамейкі, лавы, вокны, дзверы. Бялілі печ, а то і сцены. Выскаблівалі, вымывалі падлогу (калі яна была ў хаце), вытрасалі сеннікі, перамывалі хатнія начынне, посуд.
    Да дня Вялікадня варылі, пяклі, смажылі розныя стравы: булкі, пірагі, каўбасы, сала, фарбавалі і варылі яйкі. Рытуальнай стравай з'яўлялася чырвонае яйка, асвянцонае ў царкве ці касцёле. Пісанкі вялакага распаўсюджання на тэрыторыі Беларусі не мелі.
    Напярэдадні Пасхі, ці Вялікадня, у лубку-сявеньку складвалі саму "пасху", ці велікодную булку ці пірог, а то і бохан чорнага хлеба, чырвоныя яйкі. У царкве ці касцеле адбывалася пышнае ўрачыстае богаслужэнне. Гэтай пышнасцю духавенства імкнулася прыцягнуць масы веруючых да царквы ці касцёла.
    Пасля заканчэння ўсяночнай пачыналася асвячэнне прынесеных ястваў. 3 царквы ці касцела вярталіся як мага хутчэй, бо, згодна народным павер'ям, хто раней пачне разгаўляцца, таму будзе ў гэтым годзе ўдача ў яго справах і добрае здароўе.
    Урачыстае святочнае снеданне пачыналася з чырвонага асвянцонага яйка. Кожны з'ядаў сваю долю яйка са свянцонай соллю і прымаўся за сыр, тварог са смятанай, сала вонджанае, смажанае мяса, каўбасу, пірагі. Наядаліся пры гэтым да адвалу.
    Скончыўшы разгаўленне, старыя ў доме клаліся спаць, а малодшыя бралі чырвоныя яйкі і адпраўляліся на вуліцу гуляць у "біткі". Туканкі гэтыя прадаўжаліся амаль увесь тыдзень. У гэтыя дні качаліся на арэлях, каталі яйкі па жолыбе ці "лубку".
    Трэба адзначыць, што яйка ў велікоднай абраднасці займала асобнае месца. Яно з'яўлялася сімвалам жыцця, сонца, вясенняй абуджанай прыроды. Фарбаванне яек, выпяканне пірагоў існавала ва ўсходніх славян і іншых народаў яшчэ задоўга да прыняцця хрысціянства. Так, у раскапаных курганах авараў, якія даціруюцца IV векам н.э., археолагі знаходзяць шалупінне фарбаваных яек, у той час як святкаванне Вялікадня афіцыйна зацверджана хрысціянскай царквой толькі ў 526 годзе.
    Адной з асаблівасцей беларускага Вялікадня з'яўляецца хаджэнне валачобнікаў у ноч з першага на другі дзень, Валачобніцтва, апрача Беларусі, сустракаецца толькі ва ўсходніх раенах Польшчы ды дзе-нідзе ў сербаў.
    Валачобніцтва на тэрыторыі Беларусі больш распаўсюджана ў яе цэнтральнай і паўночна-заходняй часцы, амаль не сустракаецца яно на Палессі.
    У некаторых месцах жанчыны хадзілі пець асобна ад мужчын. Мужчыны часцей хадзілі спяваць на другі дзень Вялікадня.
    Валачобныя песні выконваліся толькі ў першыя дні Вялікадня пад акампанімент скрыпкі, радзей - гармоніка. У песнях "валачобным " называецца сам падарунак, які дарылі валачобнікам за іх веншавальныя песні. Звычайна яны веншавалі гаспадароў хаты са святам, жадалі ім здароўя, прыбытку скаціны, добрага ўраджаю на полі.
    Аграрныя дахрысціянскія элементы ў Вялікадні яскрава відаць не толькі ў памінавеннях нябожчыкаў у першы ці другі тыдзень, а і ў рытуальных акрапленнях вадою скаціны, жылля, гаспадарчых пабудоў.
    Як вядома, Пасха, ці Вялікдзень - старадаўняе свята жывелаводаў. Пазней яно ператварылася ў земляробчае, час правядзення якога вылічваецца па месяцавым календары. Вялікдзень заўсёды бывае ўслед за вясеннім раўнадзенствам.
    Песні валачобныя - гэта гімн наступаючай вясне, сонцу, цяплу. Яны, відавочна, зарадзіліся незалежна ад калядаў і сталі ўнікальнай з'явай.
    Характэрна, што асвянцоныя на Вялікдзень хлеб, соль, як і косці ад велікоднага стала, шалупінне ад яек ці самі велікодныя яйкі выкарыстоўваліся ў земляробчай працы, косці ад велікоднага застолля збіралі і закапвалі на ніве, каб пасевы не пацярпелі ад градабіцця. Скарынкі хлеба выкарыстоўвалі пры першым выхадзе на сяўбу зерняных, пры выгане скаціны ў поле і г. д.
    У шэрагу раёнаў Беларусі Вялікдзень быў і памінальным днём. У першы дзень яго ішлі на могілкі і качалі на магілах велікодныя яйкі, у іншых месцах там жа і частаваліся, пакідаючы трошкі гарэлкі і закускі нябожчыкам. У каталікоў быў распаўсюджаны звычай хадзіць на магілы на пяты дзень Вялікадня.
    Чацверты дзень Вялікадня ў шэрагу месц адзначалі як градавую сераду. Гэты дзень называлі яшчэ лядовым. У гэты дзень у царкве ставілі свечкі ад граду.
    У заходніх раёнах Беларусі свечкі на магілы насілі яшчэ ў дзень грамніц, а найчасцей - у дзень усіх святых - першага лістапада па новаму стылю, аднак на могілках не частаваліся і нічога з яды не пакідалі. А ў большасці ж раёнаў Беларусі Вялікдзень мертвых як раней, так і цяпер адзначаюць у аўторак, радзей - у панядзелак. Гэта так называемая Радаўніца, ці Радуніца.
    Такім чынам, Вялікдзень, ці Пасха - старажытнае свята жывелаводаў, пазней-земляробаў, язычніцкая аснова якога не выклікае сумнення.

    ДЗЯДЫ"Прыхадзіце, дзяды-радзіцелі, і старыя, і малыя, хто на гэтай сялібе жываў, хлеба-солі ждаў. Прыхадзіце, дзяды-радзіцелі, к свайму сталу, к нашаму прыпечку, хлеба-солі засылайце, каб было чым душы памінаць год ад году, век ад веку."
    Дзяды - гэта гуманны памінальны абрад, якім беларускі народ спрадвеку ўшаноўваў памяць намёрлых продкаў. Адбываліся яны ў асноўным у суботу, напярэдадні Змітравага дня. Дзяды - сваеасаблівы абрад, некалі ён падмацоўваўся вераю, нібыта душа нябожчыка сыходзіць ў гэты дзень на зямлю. Вось чаму да сустрэчы Дзядоў старанна рыхтаваліся: мужчыны прыбіралі панадворак, жанчыны завіхоўваліся ў хаце, як перад прыняццем дарагіх гасцей. Праціралі і завешвалі новымі ручнікамі абразы. Рабілася гэта дзеля таго, каб паказаць продкам, наколькі дбала падтрымліваецца нашчадкамі парадак у гаспадарцы.
    На могілкі ішлі ўсей сям'ёй. Успаміналі памёрлых сваякоў, маліліся, амаль над кожнай магілай, галасілі жанчыны, прыпаўшы тварам да насыпу, звяртаючыся да нябожчыка як да жывога. Калі вярталіся дадому, то пачыналі памінальную вячэру.
    Стол на Дзяды ахопліваў ледзь не ўсю нацыянальную кухню. Разам з абавязковымі рытуальнымі стравамі гатавалі ласункі якія былі асабліва любімыя ў памёрлых сваякоў. Пачыналі вячэру часцей за ўсё тады, калі надыходзіў час запальваць агонь. Апраналіся па-святочнаму, засцілалі стол белым абрусам. Гаспадар хаты ці старэйшы ў сям'і, запаліўшы свечку, прымацоўваў яе каля абразоў ці ставіў на стол і чытаў малітву. У народзе падрымліваецца вера, што душы продкаў нябочна прысутнічауць у хаце, для іх проста на стол, на акно ў асобную пасудзіну ў самым пачатку адліваецца гарэлка і адкладваецца ад кожнай стравы.
    Як і на звычайных памінках, стоя вельмі часта пачыналі з куцці. Потым гаспадар падымаў чарку, памінаў нябожчыкаў, жадаў жывым прыждаць наступных Дзядоў. Застолле праходзіла ва ўспамінах памершых добрым словам, і добрым словам стараліся гаварыць толькі на сумныя тэмы. Сядзелі за сталом доўга. Гаварылі: "Трэба і паплакаць, і пашкадаваць пакойнічкаў, то яны нас не забудуць". Стол, як правіла, пакідалі непрыбранным - для падмацавання сіл памёршых, толькі засцілалі яго зверху абрусам. Так адзначаліся "Дзяды" раней і зараз.

    НАРАДЖЭННЕ 1 ХРЭСБІНЫ ДЗІЦЯЦІ
    Пры набліжэнні родаў жанчына імкнулася, каб пра гэта ведалі як мага менш людзей. Калі ў гаспадарцы мелася іншая будына, то жанчына ішла туды. Калі свабоднай будыны не было, то роды праходзілі ў хаце. На гэты час муж выправаджваў усіх з хаты. Даваў ім работу і наказваў хутка не вяртацца дадому. Рабіліся захады, каб пра наступленне родаў не даведаліся дзяўчаты. Калі ж здаралася такая неспадзёўка дзяўчына ўваходзіла ў хату ў час родаў, яна павінна была расплясці касу, набраць у рот вады і даць парадзісе выпіць са свайго роту - інакш роды пройдуць вельмі цяжка і ўсе абвінавацяць у гэтым дзяўчыну.
    Роды адбываліся ўзімку ў хыце, улетку - у выраўнях, хлявах, гумнах. Бывала, што ў час родаў родзініца звярталася ў хату сваіх бацькоў і там жыла пасля родаў шэсць-восем дзён. Да парадзіхі звалі бабку-павітуху, па якую ішоў муж або замужная жанчына. Адпраўляючыся да павітухі, адразалі акрайчык хлеба, пасыпалі яго соллю і бралі з сабой. Па прыходзе да бабкі-павітухі гаварылі: "Хадзі, бабулічка, к нам. Нешта нашай маладусі ня дужа ладна дзелаецца." Накіроўваючыся да парадзіхі, бабка брала з сабой пірог або кавалачак хлеба. Бабка выконвала як рацыянальныя заходы да парадзіхі так выкарыстоўвала і розныя магічныя прыёмы. Нарадзіўшыгася дзіцяці бабка ніколі не брала голымі рукамі, а замотвала ў старое адзенне, каб яно пасля дзіцяці жыло ў багацці. Потым бабка перавязвала пупавіну пасмачкай чыстага лёну ці суравай ніткай. Пупавіну пераразалі хлопчыку на сякеры, нажы, дубовай кары ці кавалачку хлеба, малатку. Дзяўчынцы пераразалі на грэбне, верацяне, нітках, кружках, на нажніцах. Усе гэтыя прадметы вызначалі будучыю працу дзяцей. Пупавіна адвальвалася на чацверты-пяты дзень, і маці хавала яе ў куфар ці запіхвала ў дзірку, якая была прасвідравана для гэтай мэты ў сцяне хаты. Калі дзіцяце спаўнялася сем гадоў, яму давалі вузельчык з пупавінай развязаць, каб "развязаць свой розум".
    Першае купанне таксама было абрадам. Пры першым купанні дзіця ляжала тварам на захад ці поўнач, а ў ваду клалі якія-небудзь прадметы. Існавала павер'е: калі дзіцяце пасля першага купання пакласці на правы бок, то яно ў далейшым жыцці будзе ўсё рабіць правай рукой і наадварот. Існавала сістэма варожбаў аб будучым лёсе дзіцяці ў залежнасці ад яго дня нараджэння: панядзелак - родзіцца няўмека, аўторак - нараджаюцца працавітыя людзі, серада - неакрэслены лёс, чацверг - будзе шанцаваць, але хуткая смерць, пятніца - лайдак, злодзей, субота - шчаслівымі, удачлівамі, нядзеля - самыя шчаслівыя людзі, якіх чакае шанцаванне і поспех.
    Бабка пры купанні давала імя, а святар як правіла пагаджаўся. Светару неслі падарунак, каб ён назваў дзіця. Звычайна святар даваў імя дзіця па каляндару.
    Пасля нараджэння дзіця ўсе жанчыны павіны былі наведаць роджаніцу, акрамя цяжарных, а тая што ішла ў адведку абавязкова павінна былі паляжаць у ложку.
    Хрэсбіны імкнуліся адсвяткаваць ў дзень царкоўнага хрышчэння. Без запрашення на гэтую ўрачыстасць ніхто не прыходзіў. Хрэсбіны ўключалі ў сябе агульнае частаванне. Усе жанчыны, што ішлі на хрэсбіны неслі з сабой прадукты.
    Спецыяльнай абрадавай стравай на хрэсбінах з'яўлялася бабіна каша, якую гатавала павітуха, або хросная бабка. Для гэтай стравы куплялі навы гаршок, які потым разбівалі. У час падзелу кашы, якая амаль заўсёды заставалася за кумам, прыходзіў бусел, які віншаваў бацькоў і прыносіў ляльку (калыску). На хрэсбінах заўсёды прысутнічалі песні, якія былі пранізаны малітвамі за лепшую долю дзіця. Бабіну кашу хутка з'ядалі, каб дзіця пачало хутчэй гаварыць і хадзіць. Вялікае значэнне меў абмен падарункамі паміж парадзіхай і кумамі і бабкай-павітухай. Як правіла парадзісе даравалі ручнік, абрус, хустку. Для бабкі і кумоў наміткі. Затым бабка рабіла магічныя дзеянні, каб лёс дзіця быў шчаслівы, пасля якіх быў рытуальны танец.
    Да найбольш важных падзей, што суправаджаліся абрадывымі дзеяннямі і завяршалі сімвалічнае далученне навароджанага да сям'і і грамады адносіліся: ачышчэнне дзіцяці пасля царкоўнага памазання, з'яўленне першага зуба, першыя крокі і першые пастрыжэнне. Пакуль збіраліся госці дзіцяці купалі. Так адбывалася ачышчэнне. Для гэтага абрада існавала асабістая сумесь з вады, аўса і хмелю. Пры ачышчэнні дзіця ставілі на ножкі, а на яго галаву клалі абаранкі. Купала дзіця бабка-павітуха, прычым дзіця было ў начоўках. Гэтай сумяссю мылі твар усіх, хто быў у гасцях і выцяралі ручніком. Пасля ачышчэння ваду вылівалі у месца дзе ніхто не хадзіў і куды не заглядала сонца і месяц. Увесь гэты абрад адбываўся на трэці дзень пасля хрышчэння. Звячаі і абрады ячышчэння навароджанага завяршалі хрэсбінныя ўрачыстасці.
    Радзіная абраднасць, як у цэлым уся традыцыйная народная абраднасць зведала на сабе негатыўны ўплыў сталінска-брэжнеўскай паліткі, што прывяло да глыбокага крызісу беларускай нацыянальнай культуры.
    Другі момант знікненне - знішчэнне сялянства як класа.
    Трэці - агульны нізкі культурны ўзровень, вялізарны разрыў паміж штодзенным побытам, масавай культурай жыхароў рэспублікі, з аднаго боку і здабыткамі беларускай нацыянальнай культуры, распрацаванай літаратарамі, навукоўцамі, мастакамі - з другога.

  3. #3
    Пользователь Аватар для kleo_leonidovna
    Регистрация
    05.05.2010
    Адрес
    минск
    Сообщений
    51
    Поблагодарил Поблагодарил 
    43
    Поблагодарили Поблагодарили 
    29
    Поблагодарил в

    18 сообщениях

    По умолчанию

    Приобщение детей к белорусской культуре и искусству
    Сегодня, когда мы говорим о возрождении белорусской культуры, которая приобретает новые качества и масштабы, первым делом думаем о народном творчестве, о расширении его роли в нашей жизни, об обновлении отношений к нему. Чтобы дерево зеленело и цвело, необходимо укреплять его корни. И тут нельзя преувеличивать ту роль, какую может и должно отыграть народное творчество в воспитании поколений, в приобщении их к культуре, искусству, творчеству. Поэтому так остро встаёт проблема в детских садика, ведь воспитание национального самосознания у детей нужно начинать уже с самого маленького возраста, как только ребёнок начинает делать первые осознанные шаги.
    Приобщение к культуре, искусству. Творчеству белорусского народа начинается с самых простых жанров: белорусские народные сказки, белорусские народные игры, песни. Благодаря ним дети начинают понимать красоту белорусского языка. Под влиянием фольклора песни и танцы становятся выразительными и образными.
    Конечно, говоря о воспитании национального самосознания детей нельзя не сказать о воспитании любви детей к белорусскому языку. Ведь в обществе невозможно жить без знания родного языка, невозможно развивать ребёнка как личность.
    Приобщая детей к святыням своего народа – родному языку, мы содействуем не только обогащению, но и развитию познавательных и интеллектуальных возможностей детей, ведь самое дорогое в жизни это то, что с ранних лет заложено в сердце. И поэтому, родной язык является связным звеном в приобщении детей к общечеловеческим ценностям, истокам народной мудрости.
    А где так ярко выразить красоту белорусского языка как не в белорусских народных песнях и во всём народном творчестве. Поэтому, работая над задачей, я стремлюсь на занятиях музыки познакомить детей с некоторыми песнями, танцами, музыкальными инструментами, историей быта белорусского народа, праздниками и обрядами.
    Каждое занятие начинается с музыкального приветствия на белорусском языке: “Добрай раніцы”, “Добры дзень” а заканчиваем - “Да пабачэння”. Малыши сначала поют неосознанно, только лишь повторяя за мной отдельные слоги, а, уже немного повзрослев, они делают это более осознанно и знают, что это их родной язык.
    Знакомство с примерами народного творчества я начинаю уже с самого маленького возраста, т.к. период раннего и дошкольного детства – наиболее благоприятный для развития. Именно этот возраст способен быстро познавать окружающий мир, впитывать большое количество впечатлений. Ребёнок учится по отдельным звукам белорусского языка и мелодии позже осваивать умение понимать язык.
    Первые музыкальные произведения – это небольшие фольколорные попевки. Потешки и колыбельные. Именно они дают самые главные и простые понятия о жизни белорусского народа, воспитывают эстетическое отношение к природе, ко всему окружающему миру.
    Колыбельные – самый лучший и популярный песенный жанр, который бытует в каждой семье. Поэтому самые простые произведения, которые малыши слушают на музыкальных занятиях – колыбельные. Имено в колыбельных сохраняется та связь с родителями. В частности с мамой, которую ребёнок ощущает подсознательно. В белорусских колыбельных обращает на себя внимание очень тонкое ощущение особенности детской психологии. Восприятие детей. Их повышенная эмоциональность. Очень хорошо про колыбельную сказал Нил Гилевич: “Слухаючы такую песню – гэтую адвечную і неўміручую песню матчынай любві,- міжволі думаеш: можа быць менавіта адсюль, вось з такой калыханкі. З яе самай геніяльнай на зямлі мелодыі і пачынаецца чалавек”.
    Ребенок, внимательно вслушиваясь в несложный мотив колыбельной, учится подпевать отдельные звуки, выполнять простые движения: покачивания, повороты, учится слушать первые мелодии. И чем больше ребёнок накапливает в себе этот материал, тем быстрее развиваются другие качества и стороны: эмоциональная отзывчивость, творчество, речь, память, слух и т.д.
    С помощью колыбельной ребёнок знакомится с окружающим миром т.к. в колыбельных поётся про домашних животных, птиц, зверей. Про их приключения. Главным персонажем большинства колыбельных является кот. Ведь кота держали раньше в каждом доме, он был первым животным, с которым знакомился ребёнок.

    Хадзіў каток па капусце,
    Насіў сончык у белай хустцы.
    Усім сончык прадаваў,
    А табе. Зосю, дарма даў.

    Ходзіць кот па сенажаці,
    Кліча сон ён да дзіцяці.
    - Ой, Сонечку-галубочку,
    Прысні маю Ганулечку.

    В белорусских колыбельных кот помогает хозяину ткать, молотить, прясть. Такие произведения не только показывают быт людей, но и воспитывают уважение к труду.
    Как только дети осваивают первые несложные движения, получают первые навыки. Переходим к простым попевкам, песенкам. Они сопровождаются движениями рук, пальчиков и ножек. Попевки несут в себе уже другие задачи. Они веселят детей, дают возможность выразить свои эмоции и чувства. Конечно разучивая и исполняя попевки, дети развивают не только речь, чувство ритма, учатся понимать и чувствовать характер произведений. Учатся двигаться в соответствии с текстом на белорусском языке. Попевки являются наиболее доступным материалом для развития чувства ритма – это тоже серьёзная и тяжёлая проблема. Наиболее глубокое теоретическое обоснование находим у Теплова: «Всякий ритм есть движение… В создании и развитии чувства ритма принимает участие всё наше тело. Без телесных ощущений ритма не может быть воспринят ритм музыкальный».
    Попевки разучиваются во всех группах. Небольшой диапазон попевок, разучиваемых в младших группах, даёт возможность развивать певчески глосо, т.к. в раннем возрасте голосовой аппарат ребёнка очень деликатный и податливый. Хрящики гортани эластичны и гибкие. Детская гортань в 3-6 раз меньше, чем взрослая. Короткие и тонкие голосовые связки образуют узкую щель. Поэтому диапазон детского голоса невелик.
    Попевки помогают взрослому установить контакт с детьми. Также попевки являются связующим звеном при ознакомлении с первыми сказками т.к. в каждой попевке присутствует какой-либо герой. Попевка рассчитана на образное восприятие героев. А в целом попевки знакомят детей с окружающим миром, открывают перед ним свет звуков и красок, движений. Попевки дают детям первые практические навыки, через них дети осваивают моральные и трудовые нормы и понятия. А также попевки развивают речь детей т.к. известно, что музыка и речь имеют некоторые общие качества – это ритм, темп, мелодия. А развитая речь детей закрепляется в песнях.
    Таким образом, видна связь между попевками и песнями. В средних и старших группах попевки позволяют закреплять полученные навыки и умения. А также более широкий диапазон позволяет более эффективно развивать певческий голос детей.
    Полученные знания белорусского языка также позволяют глубоко раскрыть красоту белорусских песен. Песня была, есть и остаётся самым массовым и самым доступным музыкальным жанром. Поэтому естественно. Что музыкальное воспитание тоже основано на исполнении и слушании песен. Разучивая белорусские народные песни на белорусском языке. Я стараюсь разговаривать с детьми на белорусском языке.
    Считается. Что белорусский язык способствует развитию речи детей. Даже если ребёнок не сможет правильно сказать какое-то слово на белорусском языке. При попытке произнести его, активизируются определённые группы мышц лица, языка, голосовых связок. Так губноязычные Б,М,П хорошо активизируют губы. Губноязычные Ж,В,Ф активизируют язык. Образование согласных Т,П связано со значительным усилием дыхания, а Б,Д,Р являются средством стимулирования и голосовых связок и дыхания. Согласные Л,М,Н,Р имеют исключительное значение для формирования голоса детей. А гласные позволяют сделать речь детей плавной и музыкальной, а также развивать певческие способности детей. Те языки, которые имеют большое количество гласных. Считаются более музыкальными. Ведь каждая гласная при пении используется с большой эффективностью для голоса.
    В белорусском языке есть 6 основных гласных: И,Э,А,О,У,Ы и четыре сложные гласных звука: Е,Ё,Ю,Я. Гласная И помогает разработке сильного, яркого звука, активно содействует усилению слабых голосовых мышц, очищает дыхательные пути. Гласная А содействует выработке правильного звукообразования. Гласная О хорошо поднимает мягкое нёбо, освобождает мышцы гортани от напряжения. Оно помогает активировать губы.
    Белорусская народная песня является важным средством формирования певческих навыков детей. Она не только обладает огромным вокально-педагогическим материалом, но и является эффективным средством идейно-эстетического и морального воспитания детей. Объясняется это тем, что многие фольклорные песни совершенны по форме, высокоидейны по содержанию и доступные для использования детьми.
    Очень широко в своей практике я использую наравне с белорусскими народными песнями и песни современных композиторов на белорусском языке. Что даёт возможность знакомить детей не только с жизнью белорусов в прошлом, но и с жизнью сегодня. Показать, как бережно хранит наш родной язык белорусский народ. В основном это песни композиторов Я.Жабко, Е.Ремизовской, В.Серых, С.Д.Галкиной и других композиторов.
    Основные методические принципы, которыми я пользуюсь при работе над детской песней основываются на учёте особенностей детского восприятия искусства и строения голосового аппарата. Этот принцип выделяет основные элементы методики усвоения народной песни:
    1. соответствие фольклорного материала возрастным особенностям детей.
    2. простота и доступность материала.
    3. сопровождение пения показом игрушек, картинок, что обеспечивает связь между пением, предметом и действием.
    4. соединение музыкального материала с движением детей.
    5. использование при работе над народной песней музыкальных инструментов.
    Огромное место в воспитании национального самосознания детей занимают игры. Педагогика рассматривает игру как один из средств воспитания детей дошкольного возраста. Народные игры, в которых используется музыка, относятся одновременно и к числу творческих. И двигательных, поэтому они содействуют и музыкальному и общему развитию детей. В играх наиболее ярко выражается связь с бытом и жизнью белорусского народа. Например, игры, связанные с земледелием: «Проса», «Мак» знакомят детей с работой людей, развивают фантазию и творчество. Игры «Коршун», «Заинька», «Верабей» и др. знакомят детей с животными и птицами Белоруссии. А игры «Дожджык» и «Дзед Мароз» и другие связаны со временами года, дают начальное представление о праздниках и обрядах. Также игры вносят в деятельность детей элементы соревнования, скорости, сообразительности. Народные мелодии, которые легко запоминаются, содействуют развитию у детей музыкальной памяти и слуха, воспитывают любовь к белорусской музыке. Игры приносят детям радость и эмоциональный подъём. Педагогические исследования показывают, что основное желание у детей – это желание двигаться. Как раз игра и даёт возможность для осуществления самых различных движений. Характер игр меняется с возрастом детей. Самые маленькие детки, которые ещё не могут выявить свои возможности самостоятельно, принимают участие в игре пассивно. Приобретение самостоятельности в содействии обозначает следующий этап в играх, когда дети начинают сами, без помощи взрослого организовывать своё время. Широко используются игры без музыки. Они дают возможность детям подвигаться на улице, во время музыкальных занятий летом.
    Конечно, работая над песнями, попевками, играми нельзя упускать ещё одну сторону фольклорной музыки – танцы и хороводы. Именно танцы и хороводы сопровождали пение народа на праздниках и гуляниях. Знакомя детей с определённым танцем или хороводом, я обращаю внимание на те праздники, когда тот или иной танец исполняли. Наиболее распространённым белорусским танцем являются польки. Детям нравится их весёлый характер, возможность подыграть на белорусских народных инструментах, белорусские польки органично соединяют хореографию, музыку и поэтическое искусство.
    Песня, музыка, танец – вот три основные народного искусства, которые сопровождают белорусский народ на всём протяжении его исторического пути. Народная пословица говорит: «Были б песни – будут и танцы». Поэтому, обучая детей, я в первую очередь обратилась именно к этим музыкальным жанрам. Но это не означает. Что вся моя работа основана только на этих жанрах белорусской музыки. По возможности мы знакомимся с музыкальными инструментами, слушаем записи с их звучание, учимся играть на инструментах из шумового оркестра. Часть занятия отводится для слушания музыкальных произведений, написанных белорусскими композиторами.
    Весь фольклорный музыкальный материал в работе с детьми подразделяется в следующих направлениях:
    1. музыка для прослушивания
    2. музыка для подпевания и пения
    3. музыка для сопровождения движений
    4. музыка для проведения игр
    5. музыка для сопровождения танцев
    6. музыкальные произведения, обработанные для детских музыкальных ансамблей.
    Все полученные навыки и умения дети показывают на утренниках и развлечениях, фольклорных праздниках.
    Невозможно представить себе культурного человека, который бы не знал истории, обрядов, праздников своего народа, языка. Поэтому интерес к истории родного края, обрядам и обычаям белорусского народа, любовь и уважение к своему языку нужно воспитывать в первую очередь с маленьких деток. Имеется в виду воспитание, в первую очередь чутких, бережных отношений к своему прошлому, заинтересованность в получении исторических, краеведческих и этнографических знаний. Для достижения этих целей в садах организуют «Белорусские комнаты», где собраны материалы. Куда дети ходят на экскурсии или занятия. Для того чтобы развить индивидуальные способности детей, обогатить их знания о Беларуси, создаются фольклорные, танцевальные и театральные кружки.
    Я считаю, что каждый человек должен знать свой язык, уметь петь народные песни, знать народные танцы, знать, как из века в век праздновали в нашем крае праздники, любить родные места, свою родину – Беларусь и передавать эти знания и любовь нашим детям. А закончу эту работу я хочу фразой, которую сказал В.А. Сухомлинский: «Музыкальное воспитание – это не воспитание музыканта, а, прежде всего, воспитание человека»

  4. Следующий пользователь сказал cпасибо kleo_leonidovna за это полезное сообщение:

    Алусик (20.06.2016)

  5. #4
    Пользователь Аватар для kleo_leonidovna
    Регистрация
    05.05.2010
    Адрес
    минск
    Сообщений
    51
    Поблагодарил Поблагодарил 
    43
    Поблагодарили Поблагодарили 
    29
    Поблагодарил в

    18 сообщениях

    По умолчанию

    От автора
    Все лето листья подставляли солнцу свои ладош¬ки и щечки, спинки и животики. И до того налились и пропитались солнцем, что к осени стали как сол¬нышки — багряными и золотыми. Налились, отяжеле¬ли и потекли. Зашумел в лесу золотой дождь.
    Н. (Ziadtcoe
    Осень — мастерица наряжать деревья в яркие уборы, которые восхища¬ют, поражают сочетанием тонов и оттенков, доходят до высшего своего со¬вершенства. Но это последний их наряд, и в душе поселяется тихая грусть...
    Сентябрь — начало осени,
    Короче дни становятся
    А дошколята в первый раз
    За знаньями торопятся.
    Во многих странах 1 сентября начинается учебный год, треть населения планеты садится за школьные парты. Астрологи говорят: солнце в сентябре перемещается по зодиакальному знаку Девы, которым управляет Меркурий — планета обучения. Она еще и планета молодежи. А пока человек учится — он не стареет. Вот почему многие ждут наступления сентября.
    Первенец осени — сентябрь — изменчив нравом, способен на причуды. Хмурнем его называют за «угасание» солнца и частое ненастье. Поэты назы¬вают его вечером года за множество облаков и быстрое угасание дня. У бело¬русов и украинцев сентябрь называется вераснем (цветет вереск).
    В сентябре еще тепло, он как бы кланяется вслед ушедшему лету. Поэто¬му сентябрь и внук знойного июля. В этом же месяце — бабье лето. Откуда произошло такое название? Первая версия: летающие паутинки, напоми¬нающие женские волосы. Вторая: бабье лето так же коротко, как молодость у крестьянки. Третья: у сельских женщин, трудившихся все лето, наступает время передышки.
    Начинают моросить дожди, краснеть и желтеть листья; линяют шубы зверей; деревья украшаются разноцветными листьями; грибы прячутся под листочками...
    Бродит осень по лесным тропинкам и наводит свои порядки: натягивает в воздухе тонкие серебристые паутинки и по ним, как по телеграфу, передает
    3
    лесу сообщение, что пора сбрасывать свой наряд. Листва тут же начинает преображаться. Недаром сентябрь называют золотым месяцем осени. Астро¬номы считают началом осени день осеннего равноденствия — 23 сентября.
    27 сентября (по старому стилю — 14) отмечается праздник Воздвижения Креста Господня. В народном календаре он связывался с движением земли, сменой времен года: «Воздвижение кафтан сдвинет, шубу надвинет». Птицы летят, направляясь на юг, змеи отправляются в лес на зимовье.
    Листья скребутся, лопочут, шуршат, Кружатся, скачут, плывут и летят. Ярко художник расцветил наряды. Словно живые, вальсируют рядом.
    Октябрь — второй месяц осени. Его называют листопадныком, листопа¬дом — месяцем опадающих листьев.
    У него есть еще одно название — грязник, месяц осеннего бездорожья. Октябрь — месяц переменной погоды. Дожди продолжительны, холодны. В народе говорят: «В октябре дождь — не проедешь, не пройдешь». Хотя октябрь — хмурый месяц, но и в нем, особенно в начале месяца, устанавли¬вается временами хорошая, солнечная погода. В такие дни в ясном и про¬зрачном воздухе плывут тонкие нити паутинок с маленькими паучками-путешественниками. Приветливо светит солнце. Появляется свежая зеленая травка. Из-под коры деревьев, из разных щелей вылезают днем насекомые, которые уже спрятались на зиму. Кое-где летают на солнце бабочки IT стреко¬зы. Чудесные дни золотой осени продолжаются.
    Окончился листопад, и заканчивается птичий осенний отлет. Не хо¬лод гонит птичьи стаи на юг, а голод. Если в лесу много рябины, дрозды-рябинники с отлетом не спешат. Не спешит и грач. Он живет в наших краях семь месяцев, дольше других перелетных птиц. Грачом начинается птичья весна, и грачом кончается птичья осень. Последние перелетные птицы: гра¬чи, чайки и лебеди. Есть народная примета: «Лебедь летит к снегу». Пройдет два-три дня после их отлета, и в небе начинают кружиться снежинки, белые и легкие, как лебединый пух. Появляются новые гости — снегири. Спит на дне реки сом, спит в лесу под ворохом листьев, свернувшись в клубочек, колючий еж. Но медведь еще бродит. Он ждет, чтобы насыпало больше снега: вот тогда будет в берлоге тепло. Ночью воют в лесу волки. Осенью и зимой они ведут бродячий образ жизни. Они ходят целыми семьями (волк, волчиха и волчата).
    В октябре, в октябре Стынут лужи на заре. Этот месяц — почтальон, Всем приносит письма он. Желтые, красные, Самые разные...
    4
    Я прочту письмо сама. Пишут в нем: «Идет зима. Стонет ветер у дверей, Одевайся потеплей!»
    Ноябрь — самый пасмурный месяц в году. Низкое небо почти всегда затянуто серыми тучами. День за днем, с утра до вечера дует ветер, холод¬но, временами выпадает мокрый снег. Деревья в са^ах и лесах стоят черные, голые, мокрые. Одни только ели и сосны никогда не теряют своей вечной зеленой красы.
    Ноябрь — последний месяц осени. Ложится в берлогу медведь, засыпа¬ют в норах барсуки. Белки меняют свой летний мех на зимний: были рыжи¬ми — стали серыми. От них не отстают и зайцы: вместо рыжевато-бурого меха у них появляется зимний — белый и пушистый. Теперь их нелегко заметить на снегу.
    Ноябрь имеет много прозвищ: снеговей, бездорожник, полузимник и лета обидчик, сумерки года, твердолоб, канун зимы. В народе говорят: «В ноябре мужик с телегой прощается, в сани забирается». Предназначение ноября — соединить глубокую осень с устойчивой зимой.
    Осенние месяцы не спутаешь друг с другом: у каждого свой характер и цвет. Осень вдохновляет писателей, поэтов, художников на создание за¬мечательных произведений. Это прекрасная пора года!

    Осень в гостях у малышей
    Зал украшен по-осеннему. На центральной стене панорама осеннего леса: листопад, серые тучки, капли дождя. Реквизит: корзина с осенни¬ми листьями, корзина с красными косынками, ветка рябины, шапочки грибов, тучка (плоскостная) с прикрепленными на ниточках капелька¬ми дождя, солнышко (плоскостное), большой красочный зонт, корзина с яблоками для детей. Под музыку (фонограмму) в зал свободно заходят дети. Читают стихотворения Н. Некрасовой, Ю. Михайленко.
    Ведущая (воспитатель).
    Здравствуй, здравствуй, Осень золотая!
    Паутинки в воздухе летают,
    Раскраснелись клены всем на диво,
    До чего же, Осень, ты красива! Сейчас мы расскажем о ней стихами.
    1-й ребенок. Промелькнуло быстро лето, Пробежало по цветам.
    2-й ребенок. За горами ходит' где-то И без нас скучает там.
    3-й ребенок. А за ним умчались птицы
    В край, где жарко круглый год.
    4-й ребенок. Осень в двери к нам стучится, Осень в гости к нам идет.
    Под музыку вальса (любая) в зале появляется Осень (взрослый), у нее в руках корзина с осенними листьями.
    Осень. Приветствую всех! Я — Осень, друзья! Листочки в подарок я всем принесла. Сейчас я листочки всем детям раздам. (Раздает.) Скажите, листочки понравились вам?
    Песня-танец «Осенние листочки» (муз. С.Галкиной) [5] (движения выполняются в свободном построении, в соответствии с текстом).
    6
    О сень. В лес попала золотой,
    Закрывает путь листвой.
    (Ходит между детьми и отодвигает листочки в сторону.)
    Ой! Это дети! Я узнала! Сама листья раздавала!
    Дети относят листья в корзину к Осени и садятся на стульчики.
    Ведущая. Осень, милая, садись,
    С нами вместе веселись. Детки песенку споют, О тебе стихи прочтут.
    1-й ребенок. Пожелтел зеленый сад, Листья желтые летят, Дождик часто моросит, Нам гулять он не велит.
    2-й ребенок. Нам не страшен дождик злой, Зонтик мы возьмем с собой.
    3-й ребенок. И наденем мы на ножки Свои новые сапожки.
    Песня «Осень, осень» (муз. И. Лукониной) [14]
    Осень. Спасибо за стихи и песню. А у меня есть осенние сюр¬призы для вас.
    Посмотрите, у меня веточка рябинки.
    А в корзиночке лежат красные косынки.
    Девочкам наденем на головку их.
    На кого похожими стали дети в них? (Ответы детей.)
    Девочки-рябинки, танец свой начните,
    Осень золотую вы с собой возьмите.
    Танец «Рябинки» (муз. С. Галкиной) [5]
    О с е н ь. Ну а мальчикам грибочки мы наденем поскорей. Становитесь, дети, в пары и танцуйте веселей.
    Девочки-рябинки и мальчики-грибочки становятся парами и танцуют любой парный танец (на усмотрение музыкального руководителя).
    Осень. А в этой корзинке у меня мои друзья: солнышко и до¬ждик. (Показывает плоскостные изображения.)
    Когда светит солнышко, можно погулять:
    Хлопать, топать весело, прыгать и скакать. (Показывает солнышко)
    7
    Если тучка хмурится и грозит дождем —
    Спрячемся под зонтиком, дождик переждем. (Показывает тучку.)
    А где наш зонтик?
    В е д у гц а я. Бот он! (Показывает зонт.)
    Игра «Солнышко и дождик» (муз. М. Раухвергера) [8] (прово¬дит Осень).
    На музыку «Солнце» Осень поднимает вверх солнце, пряча тучку за спину. Дети свободно танцуют, прыгают, скачут, бегают по залу, хлопают в ла¬доши и т. д. На музыку «Дождик» — закрывает солнце тучкой, покачивая
    капельки.
    Осень. Убегайте от дождя!
    Ведущая. Открываю зонтик я!
    Дети бегут прятаться под зонт.
    Осень. Вышло солнышко опять — Можно всем идти гулять.
    Игра повторяется несколько раз.
    С вами весело играть, Песни петь и танцевать. Я за все благодарю, Детям яблоки дарю. Ведущая. Мы потом их раздадим,
    Всем по яблочку дадим.
    II листочки мы возьмем,
    В нашу группу отнесем.
    Будем группу украшать,
    Тебя, Осень, вспоминать.
    Осень машет на прощание детям рукой и под музыку вальса (любого), по¬кружив несколько раз, покидает зал. Ведущая, взяв корзину с яблоками, вместе с детьми уходит в группу.

  6. Следующий пользователь сказал cпасибо kleo_leonidovna за это полезное сообщение:

    Елена_дор75 (09.06.2018)

  7. #5
    Пользователь Аватар для kleo_leonidovna
    Регистрация
    05.05.2010
    Адрес
    минск
    Сообщений
    51
    Поблагодарил Поблагодарил 
    43
    Поблагодарили Поблагодарили 
    29
    Поблагодарил в

    18 сообщениях

    По умолчанию

    С.Д. Галкина
    Праздники в детском саду
    ОСЕНЬ (простите, это продолжение)
    В гостях у бабушки Ани
    Зал украшен по-осеннему. На полу разбросаны листья: красные, зеленые, желтые, оранжевые. На центральной стене плоскостное изображение осеннего леса. На его фоне красочный домик. Рядом небольшая ширма в виде куста или заборчика для кукольного представления, мешок с се-
    8
    мечками, ведерко с рыбкой, корзина с морковкой, корзина с фруктами для четей (яблоки или груши). Звучит музыка, дети свободно заходят в зал.
    В е д у щ а я. Посмотрите, красота какая! Пришла к нам осень золотая! Леса, сады украсила она,
    В больших и малых городах — бульвары и дома. Давайте мы об осени стихи сейчас прочтем И песенку прощальную осеннюю споем.
    1-й ребенок. Листья золотые падают, летят.
    Листья золотые устилают сад. 2-й ребенок. Много на дорожках листьев золотых,
    Мы букет хороший сделаем из них. 3-й ребенок. Мы букет поставим посреди стола,
    Осень золотая в гости к нам пришла!
    В е д у щ а я. Предлагаю погулять — Будем листья собирать!
    Под фонограмму собирают листья в обе руки.
    Песня-танец «Осенние листочки» (муз. С. Галкиной) [5]
    Ведущая обращает внимание детей на красочный домик.
    В е д у щ а я. Посмотрите, дети, возле леса домик стоит. Какой он красивый и нарядный! Его осень украсила своими разноцветны¬ми листочками. Здесь живет бабушка Аня. Давайте постучим к ней и пригласим к нам на праздник.
    Дети стучат кулачком по кулачку: тук-тук-тук!
    Б а б у ш к а Ли я. Кто ко мне стучится? Кто меня зовет? Кто ко мне в гости идет?
    Дети. Это мы, дети!
    Б а б у ш к а А и я (выходит). Здравствуйте, любимые внучата! Как вас много! Вы такие красивые и нарядные! Что у вас за праздник сегодня?
    Дети. Осенний!
    Ведущая. Приглашаем тебя, бабушка Аня, на наш праздник. Мы хотим тебя порадовать, создать хорошее настроение.
    Б а б у ш к а А и я. Спасибо, дорогие! И у меня для каждого найдется ласковое слово. (Гладит каждого по голове, сопровождая движения прибаутками, называя настоящее имя ребенка)
    9
    Моя внученька в дому, У Ванн руки в бок,
    Что оладушки в меду. Глазки в потолок.
    Что оладушки в меду, Пойдешь за порог,
    Сладко яблочко в саду. Не упади поперек.
    Никогда не плачь, Котик в избушке
    Куплю калач, Печет ватрушки.
    Не плачь, не кричи, Тому-сему продает,
    Куплю тебе три. А деткам так лает.
    Кого приласкала, кого похвалила,
    А Осень и ко мне приходила!
    Дом и сад мой навестила,
    Все кругом позолотила!
    Ветерок ей помогал,
    Листья с дерева срывал.
    А ветер сильный... Покажите, какой. (Лети дуют.)
    Веду щ а я. А у нас песенка такая есть. Хочешь послушать?
    Песня «Осень» (муз. И. Кишко) [13]
    Бабушка Аня. Листики я собрала и вам в подарок пригото¬вила. А где же они? Куда я их положила? Забыла... Спрошу-ка я у Белочки. Может быть, она видела? Здравствуй, Белочка-соседка.
    Белочка. Здравствуй, бабушка Аня.
    Б а б у ш к а Аня. Почему заходишь редко?
    Белочка. Вся в заботах я с утра.
    Бабушка Аня. Помоги мне, будь добра!
    Я листочки золотые собирала для ребят, Чтоб украсили на праздник Свой любимый детский сад.
    Б е л о ч к а. Хоть везде я побывала, Но листочков не видала. Собирала я орешки, Ягоды и сыроежки. Ой! А что же за корзинку На крылечке вижу я? Видно, ты вчера листочки Позабыла у меня.
    Б а б у ш к а А н я. Я тебя благодарю,
    Мешок семечек дарю.
    Песня-танец «Осенняя песня» (муз. Л. Александрова) [8]
    10
    Бабушка Аня. Сейчас отдохнем и поиграем. (Ставит стульчик в центре зала. Лети садятся перед ней на ковер.)
    Обыгрывание стихотворения Е. Каргановой
    У вас есть замечательные друзья. Они умеют играть и собирать игрушки, умеют умываться, кормить кошку и курочку. А еще они умеют хлопать в ладоши. (Громко хлопают) Что это за друзья? (Отве¬ты детей.) Правильно, ладошки. А еще их называют ладушками, это значит ладные, умелые, хорошие. Поднимите их высоко, покажите мне. (Поднимают.) Посмотрим, что они умеют делать.
    1. Мыли мылом ушки (моют),
    Мыли мылом ножки (потирают колени). Вот какие ладушки, Ладушки-ладошки (крутят кистями рук).
    2. Наварили кашки (крутят кистями рук вверху), Помешали ложкой (мешают),
    Вот какие...
    3. Курочке-пеструшке Покрошили крошки (сыплют). Вот какие...
    4. Строили ладошки
    Домик для матрешки (строят «Л»). Вот какие...
    5. Принесли ладошки (кулачок перед собой) Ягоды в лукошке,
    Вот какие...
    6. Прилегли ладошки (у щеки) Отдохнуть немножко, Вот какие...
    7. Ладушки резвятся (хлопают), В праздник веселятся,
    Вот какие... В е д у щ а я. А у нас песенка есть про них. Песня «Ладушки» (русская народная мелодия) [8]
    Предлагаю погулять,
    На дорожке поплясать,
    Ну, а если дождь пойдет,
    Зонтик нас убережет.
    Б а б у ш к а А н я. Где же мой зонтик? Куда я его положила? За¬была... Вспомнила!
    И
    Был Медведь в гостях вчера,
    Зонтик я ему дала,
    Чтобы лап не промочил,
    На дворе ведь дождик был. (Стучится к Медведю.)
    Появляется М е д в е д ь.
    Здравствуй, дорогой Мишутка! Не промокла вчера шубка? Зонтик можешь мне отдать? Я иду с детьми гулять.
    М и ш к а. Зонтик выручил меня,
    Спрятал шубку от дождя.
    От души благодарю,
    Очень я тебя люблю! (Отдает зонт.)
    Бабушка А н я. Свежей рыбкой угощайся. (Дает ведерко срытой!) И силенок набирайся!
    Игра «Солнышко и дождик» (муз. М. Раухвергера) [8]
    Бабушка Аня. Инструменты где? Беда! Бубны спрятались куда? С зайцами вчера играла, Может, там их потеряла?
    Давайте постучим к зайке и спросим.
    Дети стучат кулачком по кулачку.
    Тук-тук-тук! Не слышит Зайка. Спит, наверно, побегайка. Зайка, Заинька, проснись! Если дома, покажись!
    Заик а. Слышу, бабушка, тебя. Здравствуй, милая моя! Чем взволнована, бабуля?
    Бабушка Аня. Инструменты не найду я! Инструменты не видал На полянке, где скакал?
    Заик а. Не волнуйся, вот они,
    На крылечке, посмотри. Нашел бубны под кустом И забрал с собою в дом.
    12
    Бабушка Аня. За вниманье и сноровку
    Угощу тебя морковкой. Игра с бубнами (любая двухчастная музыка).
    Лети сидят на стульчиках. В руках у каждого бубен.
    Музыка А. Ритмично стучат в бубен, с окончанием музыки кладут
    бубен на стульчик и танцуют. Музыка Б. Свободный танец. С окончанием музыки берут бубны
    и садятся на стульчики. Игра повторяется 3—4 раза.
    Бабушка Аня. С удовольствием играли, Пели песни, танцевали. Снова в гости приходите II меня повеселите. Всех зверей я одарила. Думали, про вас забыла? Вот вам фрукты, забирайте, Бабу Аню вспоминайте!
    Ведущая берет корзину с фруктами, благодарит бабушку Аню, и все по¬кидают зал.

  8. #6
    Пользователь Аватар для kleo_leonidovna
    Регистрация
    05.05.2010
    Адрес
    минск
    Сообщений
    51
    Поблагодарил Поблагодарил 
    43
    Поблагодарили Поблагодарили 
    29
    Поблагодарил в

    18 сообщениях

    По умолчанию

    С.Д. Галкина
    Осень-затейница
    Зал украшен по-осеннем\г. На центральной стене осенний лес; немного впе¬реди — большой плоскостной гриб в виде ширмы, на нем (или в прорезан¬ные окошки) будут появляться звери (кукловоды: старшие дети или взрослые); рядом — березка, на ее ветках висят разноцветные шарики с загадками (кап¬сулы от киндер-сюрпризов), их количество зависит от номеров утренника; на одной из веток висит дудка. Звучит музыка (фонотрамма), дети свободно
    заходят в зал.
    1-я веду щ а я (вруках букет из листьев).
    Как красиво в нашем зале! Мы гостей к себе позвали, Чтоб на празднике осеннем Видеть ваше выступленье.
    2-я веду щ а я. Березка нарядная зал украшает,
    На праздник осенний ребят приглашает. Смотрите, как золотом листья горят, Прекрасен и ярок березки наряд! На ветке — волшебная дудка-дуда. Красивые песни играет всегда.
    13
    Кто хочет на дудочке этой сыграть И Осень-затейницу в гости позвать?
    Ребенок играет на дудочке. Заходит Осень.
    Осень. Встречайте Осень! Вот и я! Привет осенний вам, друзья! За летом сразу я шагаю И в золото все наряжаю. В лесу летают паутинки. И листья, словно балеринки. Кружатся в воздухе, порхают, Прощаться с вами не желают.
    В е д у щ а я. Про осень дети песню знают, Тебе послушать предлагают.
    Песня «Осень» (муз. Н.^Лу кониной) [14]
    Осень. Убором осенним березка сияет.
    Смотрите, как зал ваш она украшает! Хочу поделиться я новостью важной: Сюрпризы вас ждут на веточке каждой.
    Дети по желанию выходят к березке и открывают л юбую капсулу. В каждой
    из них под номерами помещены все задания и загадки. (Ведущий читает
    те, которые нужны по сценарию.)
    1. Кто знает стихи — выходите смелей, Порадуйте Осень и наших гостей.
    1-й ребенок. У асеншм скверы На прагулцы дзещ. Жоутае, барвовае Лшнейка у букеце.
    2-й ребенок. Ветрык павявае — Aicue падсыпае, Iяно шапоча — У букеты хоча.
    В м е с т е. Дзещ у захапленш:
    — Дзякуй, сквер асенш! (П. Гал1ноуская)
    2. Рано-рано, на рассвете, прилетел холодный ветер, За окном тихонько сел, вас послушать захотел.
    Песня «Осень» (муз. И. Кишко) [13]
    14
    3. Что за овощи на грядке утром делают зарядку? Крепкие, зеленые, хороши соленые.
    Игра-хоровод «Огуречики» (русская народная мелодия «Каку на¬ших у ворот») [9]
    Лети, взявшись за руки, образуют круг. Водящий (ведущая) выбирает ребенка на роль Мышки. Она присаживается в стороне.
    В о д я щ и й (ходит внутри круга).
    В огороде я гуляю и огурчики сажаю.
    Раз, два, три, четыре. (Дотрагиваясь до плеча ребенка, выбирает его на роль Огурчика, огурчики приседают.)
    Грядку сделаю пошире.
    (Становится в круг, идут по кругу шагом вправо.)
    Огуречики сидят и на солнышко глядят. (Поют все.)
    Ля-ля-ля-ля-ля-ля-ля, и на солнышко глядят. (Поют огурчики.)
    Выйди, Саша (или другое имя), поскорей
    И водичкой нас полей. (Поют все.)
    Ля-ля-ля-ля-ля-ля-ля, и водичкой нас полей. (Поют огурчики.)
    (Останавливаются и поворачиваются лицом в круг. Выходит мальчик с лейкой и «поливает огурцы».)
    Огуречики растут, громко песенку поют. (Медленно поднимаются.)
    Ля-ля-ля-ля-л.я-ля-ля, громко песенку поют. (Поют все.)
    Бойко пляшут огурцы.
    Ах, какие молодцы! (Хлопают, огурчики танцуют.)
    (Танец переходит в игру.)
    Дети (вместе). Огуречик! Огуречик! Не ходи натотконечик! Там Мышка живет, тебе хвостик отгрызет!
    (Дети берутся за руки и поднимают вверх. В образовавшиеся «воротики» огурчики убегают от Мышки. Запятнанные огурчики становятся в общий круг. Непойманный Огурчик объявляется победителем. Играют 5—4 раза с новы¬ми героями.)
    4. Что, скажите, нужно взять, чтобы полечку сыграть? И чтоб ножки Юрки, Янки заскакали на полянке?
    Инсценировка песни «Дудка» (муз. С. Альхимович, слова народ¬ные) [12]
    5. Прежде чем в игру сыграть, Прошу загадку отгадать. Кому глаза мы закрываем? От кого все убегаем?
    15
    Игра «Жмурка» (муз. Ф. Фяотова) [И]
    Осень. Как интересно здесь у вас!
    Мы в лес отправимся сейчас. Обманчива в нем тишина. О чем расскажет нам она? Лесные приоткроем двери, Готовятся к зиме здесь звери. Чтобы узнать, какие лесные звери готовятся к зиме, продолжим отгадывать загадки. (Открывают капсулы дальше.)
    Кукольный театр. Белка. Заяц, Медведь и Еж появляются над грибом (или в прорезанные окошки) по мере отгадывания загадок.
    6. Кто на ветке шишки грыз И бросал скорлупки вниз? Кто по елкам ловко скачет И взлетает на дубы?
    Кто в дупле орехи прячет,
    Сушит на зиму грибы? (Ответ детей)
    Белка. Здравствуйте, а вот и я! Узнаете вы меня? Я не знаю слово «лень», Осенью тружусь весь день. Отдохнуть была бы рада, Но запасы делать надо: Ягоды и корешки, Шишки, семечки, грибы... Чтоб холодная зима Была белкам не страшна.
    Осень. Давайте, дети, на прощанье
    Мы скажем Белке... Дет и. До свиданья!
    7. Длинноухий, косоглазый, скачет без оглядки
    От лисицы, волка, рыси... Кто нашел отгадку? (Ответ детей.)
    3 а я ц. Беззащитен я, все знают, Но никто не защищает. Ведь по заячьим следам Хищник бродит по пятам. Шубку серую снимаю И на белую меняю.
    16
    Пожалуйста, мы тебя просим Хоть немножечко с нами побыть! 2-й ведущий. Очень нравится нам любоваться, Как листочки на землю летят. Мы с тобой не хотим расставаться, По душе нам твой пестрый наряд.
    Осень. Спасибо всем за добрые слова.
    Останусь, хоть и ждут меня дела. Побуду я немного и на память вам Листочки разноцветные раздам.
    (Раздает детям листочки.)
    Сейчас я Ветер позову. Пусть прилетит мой друг крылатый, Закружит он мою листву, И вы покружитесь, ребята! Друг Ветер, прилетай скорей! Взгляни, какие всюду краски! Кружись, играй с листвой моей, Побудь и ты в осенней сказке!
    В зал вбегает Ветер (взрослый). Под музыку вальса (фонограмма)
    он показывает различные движения. Дети, Осень и ведущие танцуют.
    Ветер «вылетает» из зала, за ним — остальные.
    В гостях у Осени
    На центральной стене зала панорама осеннего леса: улетающие птицы, деревья в осеннем уборе, рябина с красными гроздьями, пять пенечков, рядом грибы. За каждым пенечком спрятаны звери (куклы): лиса, заяц, волк, белка, еж. Под спокойную музыку (фонограмма) дети свободно за¬ходят в зал, их встречает Осень, в руках у нее корзина с листочками.
    Осень. Здравствуйте, мои друзья!
    Узнаете вы меня? (Ответы детей.)
    Вы встречи со мной ожидали? (Ответы детей.)
    В осеннее царство ко мне вы попали.
    Смотрите, как к празднику все нарядила,
    Поэтому в гости я вас пригласила.
    Настоящий листопад!
    Листья по ветру летят.
    18
    То вверх, то вниз бросает нх ветер озорной. Здесь листик желтый, красный, багряно-золотой.
    Песня «Падают листья» (муз. М. Красева) [13]
    Осень у панно разбрасывает листья.
    Осень. Давайте отправимся в сказочный осенний лес. Для это¬го надо смастерить поезд. («Строят» поезд из стуяъев и садятся в вагоны.)
    Песня «Поезд» (муз. С. Галкиной) [4; 5]
    Осень. Приехали! Выходите, полюбуйтесь осенней порой! Все деревья удивляют разноцветной красой!
    В е д у щ а я. Как много красивых слов можно сказать об осени! Давайте присядем на полянке и расскажем о ней стихи.
    Дети свободно располагаются на ковре.
    1-й ребенок. Промелькнуло быстро лето, Пробежало по цветам, За горами бродит где-то И без нас скучает там.
    2-й ребенок. Вслед за ним умчались птицы В край, где жарко круглый год. Осень в окна к нам стучится, Осень в гости к нам идет. (Л. Некрасова)
    3-й р е б е н о к. Бродит осень по дорожке, Промочила в лужах ножки. И, тряхнув своей обновой, Коврик сбросила кленовый.
    4-й ребенок. Ставит дождь на окна точки, А по крыше без конца Барабанят молоточки. Лужи зябнут у крыльца. (Е. Авдиенко)
    5-й ребенок. В лесу осеннем у дорожки Осина хлопает в ладошки. Вот почему на той неделе Ее ладошки покраснели. (Р. Сеф)
    Песня «Осень золотая» (муз. С. Галкиной) [4]
    Осень. Предлагаю поплясать,
    Настроенье всем поднять!
    19
    Танец на усмотрение музыкального руководителя. Дети садятся на стуль¬чики.
    Осень. Сейчас вам рассказать хочу, ребята, Как осенью к зиме готовятся зверята. (Подходит к пенечкам и, взяв в руки любого зверя (куклу), рассказывает о нем.)
    О лисе:
    Эта рыжая лиса
    Исходила все леса,
    Отыскала норку,
    Делает уборку
    Чистит, моет, печь кладет,
    Белит стены, пол метет,
    Водит чутким ухом —
    Не подкрался б волк снаружи
    Да не съел ее на ужин.
    О волке:
    А у волка Все без толку. Днями бродит по болоту. Неохота злом}' волку Приниматься за работу. В шубе теплой меховой Волку летом жарко. Пусть попрыгает зимой, Нам его не жалко!
    О белке:
    Белка в елке новый дом Вырубила топором. А теперь она пешком Да с кленовым посошком От рассвета допоздна Ходит по лесу одна. Оэбирает сыроежки, Шишки, желуди, орешки.
    О зайце:
    Зайка серый — Зверь не глуп. Белый он пошил тулуп, Шапку, рукавицы, — Скоро пригодится... А теперь сидит косой На пенечке маленьком И еловою иглой Подшивает валенки.
    О еже:
    А у бедного ежа Ни пилы нет, ни ножа! Но не зря же ежик колок, У него полно иголок. Он берет их по порядку И, усевшись под кустом, Торопливо шьет палатку — Для него и это дом.
    Вот заполнит закрома И закроется сама Рубленым засовом. Что ей сделает зима В домике тесовом?!
    (И. Бурсов)
    Раздается стук в дверь, вбегает Зайка с корзинкой (взрослый).
    Зайка. Здравствуйте, мои дорогие!
    Дет и. Здравствуй, Зайка!
    Зайка. Я — Зайка-попрыгайка. Пришел к вам на осенний праздник.
    20
    У меня в корзине для зайчат морковка, Чтоб от Волка и Лисы убегали ловко. А пока я с вами буду танцевать, Песни петь на празднике, весело играть.
    (Ставит корзину с морковкой в сторону.)
    А вы уже песни пели? (Ответы детей.) Стихи рассказывали? (От¬веты детей.) Танцевали? (Ответы детей) Играли?
    Дети. Нет!
    Заик а. Тогда поиграем.
    Игра на усмотрение музыкального руководителя.
    Заик а. Молодцы! Я ведь не один к вам шел, а с подружкой Бе¬лочкой. Она немного задержалась, шишки в лесу собирала. Давайте ее позовем!
    Дет и. Белочка! Белочка!
    Вбегает Белочка с корзинкой (взрослый).
    Б е л о ч к а. Здравствуйте, мои друзья!
    Дет и. Здравствуй, Белочка!
    Белочка. К вам немного опоздала, В лесу шишки собирала. Их бельчатам отнесу, Голодно зимой в лесу.
    (Ставит корзину с шишками в сторону.)
    А вы уже песни пели? (Ответы детей) Стихи рассказывали? (От¬веты детей.) Танцевали? (Ответы детей.) Играли? (Ответы детей.)
    Заик а. Хотите еще поиграть? (Ответы детей) Белочка знает очень много интересных игр. (Обраи/ается к Белочке.) В какую игру предлагаешь поиграть?
    Игра «Жмурка с бубном» [10]
    Первая часть музыки (белорусская народная мелодия: «Буяъба», «Ян-ка», «Таукачык1» и т. д.)
    Зайка и Белочка «ищут» детей. В руках бубны.
    3 а й к а и Бе л о ч к а. Я по комнате хожу,
    Но ребят не нахожу.
    21
    Буду в бубен я играть, Выйдут дети танцевать.
    Вторая часть музыки. Все свободно танцуют.
    Игра повторяется.
    Зайка и Белочка. Я по комнате хожу,
    Но ребят не нахожу. Как же без детей играть? Надо нам их поискать.
    Покидают зал. Вбегает В о л к.
    В о л к. Ой! Куда я попал? Никого нет. Пригласили к детям, а меня никто не встречает. Что это за корзины? Что в них? (Поднимает одну.) Морковка? Я ее терпеть не могу! (Разбрасывает морковку по всему залу. Поднимает вторую корзину.) А что в этой? Шишки? Разве их едят? Ка¬кая гадость! (Разбрасывает шшики по всему залу.) Куда нес пропали дети? Где вы? (Лети поворачиваются лицом к Вояку, садятся на стульчики.)
    Дети. Вот мы!
    Осень. Какой ты сделал беспорядок! Разве так ведут себя в гостях?
    В о л к. Я — волчишка-шалунишка,
    Известный озорник.
    Морковками и шишками
    Питаться не привык.
    Осень. Они ведь не для тебя. Почему ты у нас наводишь свои порядки?
    Волк. А я думал, что это вы для меня приготовили угощение. О с е н ь. Даже если и так, ты не должен вести себя безобразно.
    В зал вбегают Зайка и Белочка и, увидев разбросанные шишки и мор¬ковку, начинают плакать.
    В о л к (растерянно). Простите, извините, Я больше так не буду. Возьмите вы меня в друзья, Я защищать вас буду.
    Зайка и Белочка.
    Ты в корзинку собери все, что разбросал.
    И придется нам поверить, что ты добрым стал,
    Ведущая. А дети тебе помогут.
    22
    У Волка в каждой руке по корзинке. В одну все мальчики собирают морковку, в другую девочки собирают шишки.
    Давайте поверим Волку и возьмем его в свои игры. В о л к. Вы уже плясали? А песни пели?
    Я принес вам карусели! (Вносит красочную карусель.)
    Вы хотите покататься? (Ответы детей.)
    А не будете бояться? (Ответы детей.)
    Под русскую народную мелодию «Ах вы, сени» все участники, взявшись левой рукой за цветные ленточки, двигаются по кругу против часовой стрелки: вначале медленно, шагом, постепенно ускоряя темп, переходят на ритмичный бег. Движения согласуются с текстом. Волк стоит в центре и держит шест — основание карусели.
    Еле-еле, еле-еле закружились карусели.
    Все быстрей, быстрее мчатся,
    Мы попросим не бояться.
    Хорошо, как хорошо!
    Ветер дует нам в лицо.
    Хватит, карусель, кружиться,
    Нам пора остановиться.
    Замедляй свой ход скорей,
    Мамы ждут своих детей.
    Вот и приехали!
    Играют 2—3 раза.
    Веду щ а я. Приглашаю в пары стать И всем вместе поплясать!
    Парная пляска на усмотрение музыкального руководителя.
    Осень. Очень рада, что сегодня С вами подружились,
    Заик а. Вместе пели и играли,
    Белочка. В праздник веселились.
    В о л к. Обещаю быть хорошим,
    Никого не обижать,
    Осень. Буду часто со зверями
    Нашу встречу вспоминать!
    Дети вместе с гостями, образовав цепочку, под фонограмму веселой му¬зыки, покидают зал.

  9. Следующий пользователь сказал cпасибо kleo_leonidovna за это полезное сообщение:

    Елена_дор75 (09.06.2018)

  10. #7
    Местный
    Регистрация
    04.09.2009
    Адрес
    г. Минск
    Сообщений
    121
    Поблагодарил Поблагодарил 
    107
    Поблагодарили Поблагодарили 
    45
    Поблагодарил в

    28 сообщениях

    По умолчанию Белорусские праздники

    Девочки, очень нужен сценарий на белорусском языке "Восеньскi Кiрмаш". Может у кого-то есть. Заранее благодарна!

  11. #8
    Местный Аватар для Тамара Пискунова
    Регистрация
    23.04.2009
    Адрес
    Беларусь
    Сообщений
    164
    Поблагодарил Поблагодарил 
    1,797
    Поблагодарили Поблагодарили 
    103
    Поблагодарил в

    27 сообщениях

    По умолчанию

    Свята мастацтваў. Кірмаш.

    Несцерка. Гэй, добрыя людзі,
    Паглядзіце, што будзе:
    Скамарохі гуляюць,
    Гандляры запрашаюць.
    На забаву спяшайцеся,
    Ды не вельмі штурхайцеся.
    Гэй, вяселы народ!
    Свята ідзе,
    На кірмаш заве!
    Дзеці. Несцерка, прывітанне!
    Несц. Добры дзень, даражэнькія!
    Шмат тавару вы зрабілі,
    Дабрыню ў іх улажылі,
    Палюбуйцеся на іх
    І купіце ўсіх!
    1 гандляр. Міскі фарбаваныя,
    Прыгожыя, маляваныя!
    Глядзі, якія кветкі,
    Каб былі здаровы твае дзеткі.
    А крыжыкі, а рыскі?
    Дальбог, прыгожыя міскі!
    2 гандляр. Гаршчок ладны, прыгожы, зграбны,
    На цябе пазірае, купіць запрашае.
    Пакупнік. А колькі каштуе?
    2 гандляр. Тры рублі.
    Пакупнік. Добра, бяру.
    3 гандляр. Салодкія цукеркі, ласунак для каханкі,
    Гарачыя куханы, гарачыя баранкі.
    Пачастуйце панок мой салодкі мядок.
    Хлопчык. Людзі добрыя, купіце вожыка!
    Несцерка. Ой, глядзіце, дзеці, вожык,
    Ён калючы і без ножак!
    А колькі за яго просіш?
    Хлопчык. А! Ніколькі!
    Дружна песню заспявайце,
    Вось тады і забірайце.

    Песня “Вожык” муз. Н. Івановай

    4 гандляр. Кашулі, спадніцы,
    Рушнікі вышываныя!
    2 гандляр. Міскі, талеркі, гаршкі маляваныя!
    4 гандляр. Хусткі для кабетак!
    5 гандляр. Цацкі для дзетак!
    Несцерка. А за колькі прадаюцца?
    5 гандляр. За ўсмешкі так даюцца.

    Песня “Шубаценькі верабей” (аркестр)

    Гандляр цягне за сабою карову: Вось зараз прадам карову, куплю сабе тэлевізар і
    буду “Поле цудаў” глядзець.
    1 пакупнік. Гаспадар, прадасі нам карову сваю?
    Гандляр. Канешне, прадам, я тут зранку стаю.
    1 пакупнік. Грошай ці многа ты хочаш ўзяць?
    Гандляр. Куды нажывацца, сваё хоць забраць!
    1 пакупнік. Худая яна ад рагоў да хваста!
    Гандляр. Хварэе праклятая, проста бяда!
    1 пакупнік. Ці многа карова дае малака?
    Гандляр. Яшчэ малака не пілі ні глытка.
    Несцерка. Я побач з каровай тваёй пастаю,
    А мо прададзім мы скаціну тваю.
    2 пакупнік. Прадай мне карову.
    Несцерка. Ёсць грошы, купляй.
    Ты лепей не знойдзеш, нідзе не шукай.
    2 пакупнік. Здаецца ж занадта карова худой.
    Несцерка. Не тлустая, бачна, ды добры надой.
    2 пакупнік. Ці многа карова дае малака?
    Несцерка. За дзень не надоіш, самлее рука.
    Гандляр. Навошта буронка цябе прадаю?
    Нікому карову сваю не прадам,
    З каровай такой застануся я сам!

    Несцерка. Хай гучыць вясёлы смех,
    Будзе многа тут пацех!
    Карабейнікі, корабы бярыце
    Ды с палёгкай адчыніце,
    Гандаль святочны пачніце!
    1 карабейнік. Каму стужачкі шаўковыя, рознакаляровыя!
    Ёсць чырвоны паясок і прыгожы грабяшок!
    Несцерка. Адкуль такая весялуха?
    1 карабейнік. З Магілёва.
    Несцерка. А чыя ты?
    1 карабейнік. Пятрова.
    Несцерка. Як завешся?
    1 карабейнік. Гануся.
    Несцерка. А што робіш?
    1 карабейнік. Смяюся.
    Несцерка. Ну, пакажы свой паясок. Вельмі прыгожы. За колькі грошай прадаеш?
    1 карабейнік. А я дарма аддаю і людзей весялю.

    Песня “А ў полі ніўка”.

    2 карабейнік. Гузікі, пацеркі і стужкі,
    Купляйце, дзяўчаты-падружкі.
    Пан Быкоўскі. Пані Паўлінка можа сабе выбіраць ўсё, што захоча.
    Паўлінка. Ой, дзякую, пан Адольф!
    Пан Быкоўскі. Пан Быкоўскі не сквапны кавалер. Калі паненка згодна за мяне
    замуж пайсці, я ёй ўсё куплю: і чаравічкі, і світку.
    Паўлінка. А дзе пан Адольф столькі грошай возьме?
    Пан Быкоўскі. А я і грошы куплю.
    3 гандляр. Салодкія цукеркі, ласунак для каханкі.
    Несцерка. Пан Быкоўскі! Духмяная гарбата, гарачыя баранкі!
    (п’юць гарбату)
    Пан Быкоўскі. А што ў вас ў панстве добрага чуваць?
    Несцерка. Ды што чуваць? Старая баба не хоча паміраць, а маладая – замуж ісці.
    Пан Быкоўскі. Ха-ха-ха! Старую трэба пшыдусіць, а маладую прымусіць.
    Несцерка. Пан Быкоўскі! А чым адрозніваецца мужык ад свінні?
    Пан Быкоўскі. Чым?
    Несцерка. Мужык п’е сідзя, а свіння стоя.

    Выбягае Пеўнік.

    Певень. Ку-ка-рэ-ку! Хто рана ўстае, таму Бог дае!
    Хутка ў гэтай хатцы пачнецца рух. Але нешта ніхто не ўстае. Ды і будыніна мне незнаёмая. Дзеці, падкажыце, што гэта за скрыня?
    Дзеці.Батлейка.
    Певень. Вось батлея дык батлея! І кажаце казачку расказвае? І я хачу казачку паслухаць, разумнаму навучыцца.

    Батлейка (казка)

    Певень. Вельмі павучальная казачка. Можа і сярод вас, дзеці, ёсць такія Хвеські?
    Дзеці. Няма.
    Певень. Тады стаўце рукі ў бокі,
    Ды пускайцеся ў скокі!

    Прыпеўкі.

    Пан Быкоўскі. Сядзіць голуб на галіне,
    Верабей на ветцы.
    З адной дзевушкай гуляю,
    Другая – у прыкметцы.
    Паўлінка. Я – фарсуха, ты – католік,
    Не руш мяне за падолік.
    Мой падолік шоўкам шыты,
    Хто палезе – будзе біты.

    Несцерка. Ой, мая ты дарагая,
    Салодзенькая душка,
    Сядзь, галубка, да мяне,
    Пашапчу на вушка.
    Дзяўчынка. Не глядзіце на мяне,
    Што я худаватая,
    Мамка сала не дае –
    Я не вінаватая.

    Песня “З казаком гуляла”

    Несцерка. Полька – весялуха!

    “Полька – весялуха”

    Несцерка. Вось і надышоў да канца наш кірмаш.
    Жадаем, каб шчасце вас не пакідала,
    Каб радасць, вяселле разам жыло.
    Каб дзеці смяяліся,
    Каб жыта расло.
    Паўлінка. Каб птушкі спявалі,
    Пан Быкоўскі. Каб сонейка ззяла,
    Несцерка. Каб лета заўсёды было!
    Да сустрэчы!

  12. Следующий пользователь сказал cпасибо Тамара Пискунова за это полезное сообщение:

    SiOlAn (14.03.2019)

  13. #9
    Новичок
    Регистрация
    18.11.2009
    Сообщений
    22
    Поблагодарил Поблагодарил 
    3
    Поблагодарили Поблагодарили 
    10
    Поблагодарил в

    5 сообщениях

    По умолчанию

    Дзеючыя асобы:
    1. Гаспадар
    2. Гаспадыня
    3. Дамавік
    Любоў да Радзімы – пачуццё не абстрактнае. Свой родны край мы любім як часцінку нашай Бацькаўшчыны. Ёсць старая, як свет, ісціна: мінулае павінна вучыць нас, як жыць сёння. I хто гэтага не ўсведамляе, асуджаны на небыццё. Пароль неўміручасці, гарантыя і падмурак будучыні – гэта веданне мінулага, памяць пра яго.

    Гучыць фанаграмма беларускіх песень. Сцэна ўбрана пад вясковы падворак. У цэнтры стаіць хата. Чуюцца галасы хатніх жывёл. У акенцы з’яўляецца дамавік:
    - Добры дзень, мае сябры. Ці пазналі вы мяне?
    Тут жыву я – на гары. Не дзіця я, не стары.
    У хаце ўсім амаль кірую. Да ўсяго я тут прывык,
    Але ёсць гаспадары. Я вясёлы дамавік.
    Дамавік: Ой! Здаецца мне, што сёння ў нашай хаце будзе свята. Бо гаспадынька Ганна з самага ранку завіхаецца па дому. Чуеце? (з’яўляецца бабка)
    Баба: Дзед, а дзед, уставай! Трэба ў хаце прыбраць, хутка госці да нас прыйдуць.
    Дзед: Адчапіся, бабка. Дай трошачкі паспаць, старыя косці пагрэць.
    Баба: Людцы добрыя, пабачце, у майго дзеда ад лені гнуцца калені. Гэта ж трэба, цалютку ноч сон, а ўвесь дзень лень!
    Дамавік: А народная мудрасць кажа:
    Хто работу робіць, а хто варон ловіць:
    На работу ай, ды ох, а за сталом адзін за трох;
    Праца чалавека корміць, а лянота порціць.
    Дзед: А хто гэта казаў?
    Дамавік: Я, ваш дамавік.
    Бабка, дзед хутчэй выходзце! Госці да вас ідуць.
    Заходзяць дзеці.

    Песня” Мы жывём ў Беларусі”
    1. Добры дзень таму, хто ў гэтым даму.
    2. Цераз ваш дварок цячэ ручаёк.
    3. Масці кладачку, заві ў хатачку.
    Баба: Добры дзень, мае дараженькія.
    Мы заўжды гасцей чакаем,
    Невясёлых не прымаем.
    Хто сумленны – той наш госць,
    Во, якая весялосць!
    Дзед: Ўсіх на свята запрашаем
    І сардэчна мы вітаем.
    Разам: І дарослых, і дзяцей,
    І шаноўных усіх гасцей.
    Чуецца музыка. З’яўляецца фальклорны гурт.

    Прывітальная песня
    Госці: Бабулька Ганна, дзядуля Мацей, а што ў вашай хатцы сёння робіцца? І шум, і тлум, і песні гучаць? Дазвольце ў вашу хату увайсці. Вунь як у вас тут хораша ды й прыгожа, і весела таксама.
    Баба: Калі ласка, праходзьце, ля печы сядайце, на вокал паглядзіце, ды й мне дапамажыце! Вы, гаспадынькі добрыя, спрытныя і жвавыя.

    (Дзяўчаткі сядаюць на лаўцы, вяжуць, прадуць, размотваюць ніткі)
    Дамавік: Гаспадынька, а што гэта ў цябе за куфэрачак такі прыгожы стаіць? Што ты ў ім хаваеш?
    Баба: Калісьці ў такіх куфэрках хавалі скарбы і закопвалі іх у зямлю. У гэтым чароўным куфэрку таксама захаваліся незлічоныя скарбы. Толькі тэта не залатыя дукаты і каштоўныя ўпрыгожванні. У нашым куфэрку забытыя паданні, казкі, розныя пацешкі, забаўлянкі, народныя гульні, жарты. Ці адкрываць куфэрак?
    Дзеці: Адкрываць!
    Баба: А з чаго пачынаць?
    Дзед: З жартаў ды пацех для смеху.
    Дзеці: Антось Барадаты
    Вёў казу каля хаты,
    Антаніна паганяла,
    На цукеркі зарабляла.
    Пякла баба калачы
    У халодненькай пячы.
    І як раз ляцеў камар,
    Ды калачыкі пакраў.
    Цераз вулічку уцякаў,
    Камізэлячку парваў.
    Дзед: Хопіць вам дражніцца.
    Давай лепей весяліцца.
    Дзіця: Як музыкі заіграюць
    Ногі самі рвуцца ў пляс.
    Ай да туры-растатуры,
    Беларускай мы натуры.
    Беларускі народны танец “Полька”
    Баба: Заўсёды беларусы вызначаліся здатнасцю жартаў, кемлівасцю. Скарбонкай народнай мудрасці і назіральнасці лічацца беларускія загадкі.
    А, ну-ка дзеткі, загадайце загадкі для нашіх госцікаў.

    1. Хоць вялікі
    Ды пусты,
    Мае голас ён
    Густы.
    Да таго ж –
    Артыст вядомы,
    Выбівае дроб
    Без стомы. (Бубен)

    2. Хто не жанчына, а спявае так,
    што сляза ў вачах гуляе? (Скрыпка)
    3. Што за скрынка.
    Скрынка-весялінка,-
    Яе раскатурхаў-
    Ўвесь клуб затупаў? (Гармонік)
    4. Гэта - інструмент народны,
    І вясёлы,
    І журботны...
    Струн у ім
    Мо з сотню ёсць.
    Вось дзе цуд,
    Дзе прыгажосць... (Цымбалы)


    Дамавік: Ай, якія ж дзеткі,
    Что тыя кветкі,
    Разумненькія ды ладненькія.
    Столькі цудоўных загадак ведаюць.

    (дамавік ідзе да куфэрка і дастае адтуль музычныя інструменты)
    Дамавік: А сярод вас, госцікі, музыкі ёсць?
    Дзед: Чаго ж яны прыціхлі?
    Баба: Можа паснулі?
    Дамавік: Ды не! Музыканцікі ніколі не сумуюць. Яны даўно ўжо чакаюць сваёй чаргі. Зараз сярод іх я знайду самага галоўнага. Ён будзе – дырыжор.

    Аркестр ў выкананні дарослых.

    Дамавы: Добра,малайцы. Выдатные музыканцікі. Пачакайце, не расходзьцеся .
    Зараз будуць пацехі для смеху. Усе ведаеце жартоўныя прыпеўкі?
    Хуценька іх ўспамінайце,
    Ці з кішені вынімайце.
    БЕЛАРУСКІЯ ПРЫПЕЎКІ

    Дзед: Усе людзі любяць гульні, бо яны прыносяць радасць. Многія даўнейшыя гульні, якія жывіліся з народных крыніц, сёння аказаліся забытымі. Паглядзім, якія беларускія народныя гульні захаваліся ў нашым куфэрку: “Гарлачык”, “Верабей”, “Мак”, “Гусі”, “Ноч і дзень”, “Кот”,“ Ветлівыя гаспадары”.
    Запрашаю вас на гульні,
    Каб павесяліцца.
    Тут і спрыт,
    І ваша лоўкасць,
    Вельмі прыгадзіцца.
    Дамавы: гульня 1 “Ветлівыя гаспадары”
    гульня 2 “Чароўныя лапці”
    Дамавы: Неацэнны моўны скарб нацыі-прыказкі і прымаўкі. Яны багатыя па сэнсу, сціплыя і вобразныя. Прыказкаю можна ахарактэрызаваць чалавека. Сказаць, які ён добры ці дрэнны, гультаяваты ці працавіты, няўмека ці майстра. Прыказкі і прымаўкі даюць карысныя парады, перасцерагаюць ад дрэнных учынкаў.
    Баба: А зараз, дзеткі, паслухаеце калі ласка прыказкі. Я пачну чытаць, а вы прадоўжыце….
    Дарагая тая хатка, дзе радзіла мяне… (матка)
    Работа і корміць і … (поіць)
    Родная зямля мягчэйшая за чужую… (пярыну)
    Няма смачнейшай вадзіцы, як з роднай…(крыніцы)
    Усюды добра, а дома …(найлепш)
    Дзед: Усе вы любіце слухаць, як апавядаюць пра што-небудзь цікавае. Пра тое, што было даўным-даўно, разказваюць легенды і паданні. Ці ёсць у куфэрку паданне пра нашу Смаргонь?
    Баба: Так, ёсць. Паслухайце адно з іх:
    Некалі, вакол паселішча, былі непралазныя лясы. У іх была шмат звяроў і птушак, было шмат мядзведзей. Асноўнай ежай сялян у той час быў авёс. Дык вось, яго так сама упадабалі мядзведзі. І нягледзячы на тое, што яны былі здаравенныя і непаваротлівыя, прыладзіліся шморгаць зерне прама сабе ў рот . У адным месцы ўсё перакалоцяць - далей падбіраюцца. Вяскоўцы злаваліся за такое дзікунства. Было пастаянна чуваць як яны крычалі: “Зноў мядзведзь авёс пашморгаў. Так паціху і пыдумалі назву Смаргоні, ад слова “шморгаць”.
    Дамавы: Паслухайце яшчэ адну гісторыю. Ці то полем, ці то лесам ішлі тры падарожнікі. Ішлі яны тры дні і тры ночы, ды яшчэ паўдня. Прытаміліся. Прыселі. Раптам чуюць — спявае нехта.
    Прыслухаўся першы:
    — Відаць, жаўранак.
    — Не, — кажа другі, — гэта лес шуміць.
    А трэці прыпаў вухам да зямлі і прашаптаў:
    —Ды гэта ж зямля наша спявае.
    Вось якая яна, наша зямля беларуская. Таму ў нас і песні такія прыгожыя.

    Песня “Дзеванька-вясна”

    Дзед: І не толькі песні, але і танцы. Яны у нас вельмі вясёлые ды задорныя.

    Танец”Крыжачок”
    Дзед: Бабуля, скажы, калі ласка, а наш чароўны куфэрак можа навучыць нас быць гасціннымі і ветлівымі. (вітанкі і звычэнні)
    Дзіця: Добра, калі ты змалку
    Можаш вітаць людзей.
    Раніцай: “Добрага ранку!”
    I апаўдня: “Добры дзень!”
    Увечары пры сустрэчы
    Знаёмым сказаць: “Добры вечар!”
    А соннаму сонейку нанач
    I ўсім добрым людзям: “Дабранач!”
    Баба: (баба дастае кветачку) Я таксама знаю вельмі цікавую гульню са словамі вітання і зычання на роднай мове.

    Гульня “Ветлівая кветачка”
    Дзеці перадаюць адзін аднаму кветачку са словамі вітання і зычання на роднай мове. "Добры дзень вам!", "Дзень добры ў хату!", "Добрага ранку!", "3 панядзелкам вас (аўторкам і г. д.)!", "Здаровенькі былі!", "Мае вам шанаванне!", "Будзьце жывы, здаровы!", "Жывіце з богам", "Будзьце жывенькі, здаровенькі!", "Каб вам вялося!", "Лавіся, рыбка, малая і вялікая!", "Сакалінага лёту!", "У добры час!", "Удачы!", "Шчасліва!", "Час добры на дарогу!", "У добры час кажучы" і інш.

    Дзед: З пакалення ў пакаленне людзі перадавалі не толькі паданні, але і казкі. Якія беларускія народныя казкі вы ведаеце? Малайцы, дзеці, вельмі многа сказак ведаеце. Але ж я чую, что да нас яшчэ нехта ідзе.

    Гучыць музыка. У залу уваходзяць батлейшчыкі і становяцца перад батлейкай.

    1.Шанаванне добрым людзям,
    Хай вам радасці прыбудзе!

    2. Усіх на казку запрашаем,
    І сярдэчна вас вітаем -
    І дарослых, і дзяцей,
    І шаноўных усіх гасцей.

    3. Батлейшчыкі мы не хаджалыя,
    4. Мы да вас прыйшлі, новую казку прыняслі.

    Гучыць музыка.Батлейшчыкі ідуць за батлейку і сядаюць на свае месцы.

    Дамавік: Дзеці, да нас ў госці завітаў лялечны тэатр «Батлейка”.
    У старадаўнія гады, калі не было тэлевізараў, дарослыя і дзеці вельмі любілі глядзець народнае лялечнае прадстаўленне. Ад вёскі да вёскі хадзіў гаспадар са скрыняй за спіной. Ён прыходзіў ў вёску, устанавліваў скрынку, даставаў лялек і пачынаў прадстаўленне. Батлеечнік сам вадзіў лялек і сам за іх размаўляў. Лялькі, персанажы ён рабіў з дрэва, каляровай паперы, тканіны, а валасы, бровы, вусы – з лёну, ці аўчыны. Мы з вамі часта сустракаемся з лялькамі беларускай батлейкі. Таму я многа гаварыць не буду. Вы будзеце уважліва глядзець і слухаць беларускую народную казку “Як кот звяроў напалохаў”,а дапамагу нашым батлейшчыкам.

    Беларуская народная казка
    “Як кот звяроў напалохаў”.
    Дамавік Сціхла дудка,
    Спіць жалейка,
    Зачыняецца батлейка.
    Заўсёды будзе вандраваць батлейка па свеце.
    Па дарогах, па сцяжынах,
    Дзеля радасці і смеху,
    На навуку і пацеху.
    Каб добрае мела.
    Каб злое гібела.
    І наша казка таксамі дае навуку. Нездарма народ кажа:

    Дзеці: 1. У страха вочы вялікія.
    2. Ваўка баяцца, ў лес не хадзіць.
    3. Не такі страшны звер, як яго малююць.
    4. Умеў у госці клікаць, умей і частаваць.

    Дзед: Ўсё ў вас добра атрымалася,
    І дзятве нашай спадабалася.
    Яны так дружна рагаталі,
    І вас так хораша віталі.

    Батлейшчыкі выходзяць з залы.

    Баба: Бачыце, колькі скарбаў захаваў для нас чароўны куфэрак. А колькі ў ім яшчэ засталося, вы даведаецеся у наступны раз.

    Дзед: Вось і скончылась сустрэча,
    Але прыйдзе зноў наш час.
    Вас чакаем дарагія,
    Ў гасцёўню зноў да нас.

    Баба: Звычай народа нашага багацце,
    Скарбніца, што застаецца на шчасце!
    І скарб гэты трэба усім захаваць,
    Каб потым нашчадкам сваім перадаць.

    Песня
    Гурт:
    - Мы са святам вас вітаем, шчасця, радасці жадаем!
    - Каб у вашай хаце было заўсёды што даці!
    - Каб былі міскі, лыжкі памыты, і вашыя дзеткі сыты!
    - Каб пілося-елася і яшчэ хацелася!
    - Будзьце, здаровы, як рыжык баровы!
    - Майце торбу грошай, жывіце ў раскошы!
    - Збожжа поўнае клецце, павагу ў свеце!
    - Усяго даволі, а бяды – ніколі!

    Усе разам: Да пабачэння.

  14. Следующий пользователь сказал cпасибо Лянок за это полезное сообщение:

    SiOlAn (14.03.2019)

  15. #10
    Местный Аватар для lorik_minsk
    Регистрация
    22.06.2009
    Адрес
    Минск
    Сообщений
    270
    Поблагодарил Поблагодарил 
    2,286
    Поблагодарили Поблагодарили 
    697
    Поблагодарил в

    61 сообщениях

    По умолчанию

    Мы вясну гукаем, вясну сустракаем.
    Сцэнарый свята для дзяцей сярэдняй групы
    Зала прыбрана пад сялянскую хату. У залу заходзяць дзеці, становяцца ў карагод. Гаспадары свята— цётка Лявоніха і дзядзька Лявон.

    Дзеці. Добры дзень! У хату мы да вас прыйшлі. Ці чакаеце вы нас?
    Лявоніха.
    Добры дзень усім вам, госці,
    Дзякуем, што прыйшлі ў госці.
    Рады бачыць вас у хаце,
    Караваем частаваці.
    Лявон. А сабраліся мы, каб гукаць у наш край вясну-красну. Вясной абуджаецца прырода, прылятаюць птушкі. Вясна займае асаблівае месца ў працоўным календары сялян.
    Дзеці (спяваюць).

    Жавароначкі, прыляціце,
    Вясну красную прынясіце,
    А зімачку забярыце,
    Бо з'шачка надаела,
    Увесь хлеб наела.

    Вясну красную прынясіце,
    Ночку цёмную праганіце.
    Ночку цёмную праганіце,
    Светлым сонетам засвяціце.

    ..Жавароначкі, прыляціце,
    Вясну красную прынясіце,
    А зімачку забярыце,
    Бо зімачка надаела,
    Увесь хлеб паела.

    Дзеці садзяцца, а на сярэдзіну залы "вылятаюць птушкі"—пачынаецца інсцэніроўка пацешкі "Ладачкі-ладушкі".

    1. Ладачкі-ладушкі,
    Прыляцелі птушкі.
    Селі на варотах
    У чырвоных ботах.

    Дзеці, апранутыя у птушак, "ляцяць " па кругу, спыняюцца, ківаюць галовамі.

    2. Боты паскідалі,
    Кругам паляталі.
    Сталі сакатаці,
    Каб ім есці даці.

    Тупаюць нагамі, перакручваюцца, робяць махі рукамі ў бакі.

    3. Прынясу ім жыта,
    Будуць птушкі сыты.
    Ды насыплю грэчкі,
    Хай нясуць яечкі.


    З'яўляецца дзяўчынка, якая левую руку трымае так, як быццам у руцэ сіта, а правай рукой бярэ зярняткі і кладзе на далоні "птушак ".
    "Птушкі", крыху нахіліўшы тулава, пальцам правай рукі стукаюць па далоні левай, як бы дзяўбуць зярняты.

    Лявоніха. Малайцы, дзеці! I сапраўды, у даўнія часы людзі ўслаўлялі птушак—вестуноў вясны. Гаспадыні ў гэты час выпякалі з цеста "жаваранкаў" і іншых птушак.
    Лявон. А цяпер, дзеткі, мы будзем вясну клікаць, як у даўнія часы. Дзяўчаты збіраліся гуртам, ішлі ў канец вёскі, адтуль пачынаўся абход усіх двароў. Падыдуць дзяўчаты пад акно і пытаюцца:
    —Ці трэба вам вясна-красна?
    Лявоніха. Трэба, трэба.
    Лявон. Ці дазволіце вясну гукаць, вясну заспяваць?
    Лявоніха. Спявайце, калі ласка, спявайце.

    Дзеці ўтвараюць карагод, спяваюць.

    Свяці, свяці, сонейка,
    Каб нам было цёпленька.
    Ай, люлі, ай, люлі,
    Люленькі, люлі.
    Сонца, сонца, выгляні ў аконца,
    Пасвяці нам трошку, дам табе гарошку.
    Свяці, свяці, сонейка,
    Каб нам было цёпленька.
    Ай, люлі, ай, люлі,
    Люленькі, люлі.

    Дзеці спыняюцца і выказваюць свае пажаданні гаспадарам.

    1-е дзіця. Вам шчасця і хлеба уволю!
    2-е дзіця. Каб не хварэлі і ўвесь хлеб паелі!
    3-е дзіця. Каб вырас у вас кала¬сок з піражок.
    4-е дзіця. Гаспадарам жадаем жыці-быці, сто бочак жыта намалаціці.

    Дзеці садзяцца.

    Лявон і Лявоніха. Дзякуй вам, мае любыя, дзякуй вам, мае прыгожыя, за такія шчырыя пажаданні.
    Лявоніха. I слухайце, дзеці, што далей было на свеце. Збіраліся дзяўчаты на ўзгорках за вёскай і спяваді песні да позняй ночы. Часам спявалі па чарзе, пачнуць у адным канцы вёскі, а ў другім працягваюць. А потым...

    У залу ўваходзіць Вясна.

    Вясна. Дзень добры вам, хлопчыкі і дзяўчынкі! Дзень добры, гаспадары і госці!
    Я прыйшла на ваша свята і многа хараства прынесла. I перадам яго таму, хто захоўвае ў сваёй памяці мудрасць народную.

    Пачынае гаварыць пачатак прымавак, а дзеці—канец.

    —Калі ў сакавіку вада цячэ, у красавіку трава... (не расце).
    —Травень халодны—год... (хлебародны).
    —Калі ў чаромхі многа цвету— лета будзе... (мокрым).
    —Птушкі ўюць гнёзды на сонечным баку—лета будзе... (халодным).

    Потым дзеці ўтвараюць карагод "Вясна-красна, адкуль прыйшла ".
    Калі праспяваюць гэты карагод, Вясна дорыць дзяўчынкам вяночкі, і свята працягваецца карагодам “Вяночак".

    Вясна. Добра, дзеці. А цяпер давайце пагуляем. Толькі ў якую гульню будзем гуляць?
    Дзеці. У гульню "Грушка"!
    Вясна. Цікавая гульня, давайце гуляць.

    Праводзіцца гульня "Грушка ".

    Вясна. А яшчэ, любыя мае дзеткі, вясна славіцца і тым, што гэта пара палявых работ. Праўду кажуць: "Што вясной пасееш, тое ўвосень збярэш".
    Лявон. Пра гэта таксама ведаюць дзеці.
    Лявоніха. Таму падрыхтавалі карагод "Лянок".

    Дзеці выконваюць карагод "Лянок".

    Лявон. А каб ты, Вясна, стала яшчэ цяплейшай ды ласкавейшай, нашы дзеці-музыкі падрыхтавалі табе свой падарунак.
    1-е дзіця.
    Вось яны, мае цымбалы,
    Струн вясёлы перазвон,
    Як зайгралі, заспявалі
    Дзілі-дзілі, дзілі-дон.
    2-е дзіця.
    Весялей, сябры, іграйце,
    Праганяйце з хаты сон.
    I ляноту праганяйце.
    Дзілі-дзілі, дзілі-дон.

    Іграе дзіцячы аркестр народных інструментаў.

    Лявоніха. А якое ж свята без танца?

    Дзеці выконваюць народны танец.

    Вясна. Вось і надышоў час развітвацца з вамі. Дзякуй вам, гаспадары, мне пара ісці будзіць пушчы, бары, палі, азёры.

    Раздае дзецям пачастункі і выходзіць.

    Лявон. Да сустрэчы ў наступным годзе, Вясна!
    Лявоніха. Дзякуй і вам, дзеці, што сустракалі з намі надыход вясны.

    Дзеці развітваюцца з гаспадарамі і выходзяць з залы.

    Галіна ЖУКЕВІЧ, музычны кіраўнік дзіцячага сада "Каласок " г. п. Лельчыцы Гомельскай вобласці
    Пралеска Сакавік 1997 г.

  16. Следующий пользователь сказал cпасибо lorik_minsk за это полезное сообщение:

    SiOlAn (14.03.2019)

  17. #11
    Авторитет
    Регистрация
    11.03.2009
    Адрес
    Беларусь
    Сообщений
    1,689
    Поблагодарил Поблагодарил 
    554
    Поблагодарили Поблагодарили 
    176
    Поблагодарил в

    44 сообщениях

    По умолчанию

    Праздник "Гуканне вясны" проводили 7 апреля. Проводили на улице. Детит счастливы, родители довольны, начальство удовлетворено.
    ГУКАННЕ ВЯСНЫ.
    (Дети выстраиваются на хоз. дворе по квадрату).
    Под музыку вбегают Скоморохи.
    1 Ском.: Добры дзень, даражэнькiя
    Добра што да нас завiталi.
    2 Ском.: Мы сардэчна усiх вiтаем
    I на свята запрашаем.
    Бачыш, усе ужо гатовы
    Будзем зараз святкаваць
    Вясну – красну заклiкаць.
    1 Ском: Гэй, народ!
    Збірайся ў карагод!
    2 Ском.: Гэй, народ!
    Вясна ля варот!
    1 Ском.: Прачынайцеся, падымайцеся,
    У святочнае адзенне апранайцеся,
    2 Ском.:Будзем разам спяваці,
    Вясну-красну гукаці!
    1 Ском.: Прыдзi, прыдзi вясна
    Прыдзi, прыдзi красна.
    2 Ском.: Прынясiнам збожжа,
    Прынясi нам красак!
    1 Ском.: Каб iшла вясна хутчэй
    У круг уставайце, вяснянку заспявайце.
    2 Ском.: Будзем разам спявацi
    Вясну – красну гукацi.
    Заклiчка «Жавароначкi прыляцiце».
    1 Ском.: Прыйшоу, нарэшце, час жаданы
    Рады мы вясну сустрэць
    2 Ском.: Iдзе матухна – вясна
    Адчыняйце варата.
    (Появляется Баба Яга, на голове у нее венок весны).
    Б. Я. Встречайте меня, встречайте!
    1 Ском.: Ой! Кто это?
    Б. Я. Как кто? Это я, Весна, в гости к вам пришла. Угощайте меня, подарки мне дарите!
    2 Ском.: Что-то ты на Весну не похожа. Ребята, как вы думаете, кто это?
    Дети: Баба Яга.
    1 Ском.: Конечно, Б.Я.! Ишь, чего захотела – подарков! Угощения! А ну, уходи прочь!
    Б. Я. Раз так, то не будет вам никакой весны. Не дождетесь.
    2 Ском.: (выхватывает у Б. Я метлу). Не скажешь, где Весна – не получишь свою метлу
    ( передаёт метлу детям, дети пускают ее по кругу. Б. Я. гоняется за ней по кругу и наконец, в изнеможении останавливается).
    Б. Я. Ох, совсем уморили меня, старую. Так и быть, скажу вам, что нужно сделать, чтобы весна пришла. Весна к вам придет, если услышит пенье весенних птиц. А птиц то я заколдовала, песню у них украла. Чтобы песенку найти, нужно пройти по участкам, выполнить все задания, собрать все нотки, которые я разбросала, из этих ноток сложить мелодию для птиц, и когда они звонко запоют свою весеннюю песню, тогда и весна придет… Хи-Хи-Хи, но я думаю, что вам никогда с этим не справиться, а мне уже пора…(садится на метлу и улетает).
    1 Ском.: Ну что, ребята, отправимся на поиски ноток для птиц?
    2 Ском.: А вы не боитесь трудностей? С заданиями справитесь? Ну, тогда счастливого пути.
    1 Ском. А что бы вы не заблудились, вот вам карта вашего движения.
    (дети расходятся по участкам).
    БАБУШКА – ЗАГАДУШКА.
    Подходите, торопитесь,
    Мои милые друзья
    Отдыхайте, веселитесь,
    Здесь скучать никак нельзя.
    Здравствуйте, ребята. Я – Бабушка – Загадушка. Что же у вас случилось, что вы ко мне в гости пожаловали?
    Есть у меня одна нотка, но чтобы ее получить, надо проявить свой ум и разгадать все мои загадки.
    Ручейки бегут быстрее,
    Светит солнышко теплее.
    Воробей погоде рад -
    Заглянул к нам месяц ... (март)
    Мишка вылез из берлоги,
    Грязь и лужи на дороге,
    В небе жаворонка трель -
    В гости к нам пришёл ... (апрель)
    Зеленеет даль полей,
    Запевает соловей.
    В белый цвет оделся сад,
    Пчёлы первые летят.
    Гром грохочет. Угадай,
    Что за месяц это?..(май)
    Большой подсолнух в небе,
    Цветет он много лет,
    Цветет зимой и летом,
    А семечек все нет. (солнце)
    Весна поет, звенит капель,
    Почистил крылья воробей.
    Кричит скворцу он:
    - Не робей! Иди купаться
    Вот … (ручей)
    На лесной проталинке
    Вырос цветик маленький.
    Прячется в валежник
    Беленький ...(подснежник)
    Рыхлый снег на солнце тает,
    Ветерок в ветвях играет,
    Звонче птичьи голоса
    Значит, к нам пришла ...(весна)

    Молодцы, ребята, а вот и нотка. Ступайте скорее дальше.

    АИСТ.
    Если в небе я лечу
    Весну я на крыле несу.
    Где Аист сядет – богатство будет
    Где Аист есть будет – счастье будет
    Где Аист гнездо совьет – детки родятся.
    По небу я летел и слышал, что Баба Яга натворила, дам я вам нотку музыкальную, но сначала поиграйте со мной.
    По болоту я хожу,
    Лягушек кушать я люблю.
    Игра Лягушки и аист.
    Лягушки прыгают, проговаривая слова.
    Мы зеленые лягушки
    Веселимся на опушке
    Здесь у нас рядом пруд
    Аисты нас не найдут.
    На последних словах дети приседают, и замирают. Аист ходит, и высматривает того кто пошевелится.
    Играет 2-3 раза. На последний раз Аист приседает
    Восп. Аист, аист, что ты делаешь?
    Аист. Ямочку копаю
    Восп. Зачем тебе ямочка?
    Аист. Камушки собираю.
    Восп. Зачем тебе камушки?
    Аист. Иголочки поострить.
    Восп. Зачем тебе иголочки?
    Аист. Мешочки шить.
    Восп. Зачем тебе мешочки?
    Аист. Вас ловить.
    (дети убегают, Аист их ловит).
    Аист. Повеселили вы меня, да и сами, наверное, повеселились, но вам уже пора торопиться, вот ваша нотка, держите, а мне нужно гнездо вить, чтоб малых деточек высиживать. До свидания.


    МАТРЕШКА.
    Сюда! Сюда подходите!
    Себя покажите
    Да на меня посмотрите!
    Здравствуйте, ребятишки. Я – веселая Матрешка, знаю, что вы ищите. Для того чтобы нотку забрать надо быть очень внимательными.
    А сейчас, детвора,
    На внимательность игра.
    Я руками «Хлоп – хлоп»,
    Вы ногами «топ – топ».
    Я ногами «Топ – топ»,
    Вы руками «Хлоп – хлоп».
    Скажу: «Кричите» -
    Как мыши, вы молчите.
    Я скажу: «Молчите» -
    Так вы «Весна» кричите.
    Понятно?

    Руки подняли и покачали – это деревья в лесу,
    Локти согнули, кисти встряхнули –
    Ветер сбивает росу,
    В стороны руки – плавно помашем –
    Это к нам птицы летят
    Как они сядут, тоже покажем,
    Крылья сложили назад.
    ( несколько раз с ускорением)

    Молодцы, ребята, вижу я, что вы очень, внимательны, получайте свою нотку и скорее весну зазывайте.

    КАЗА.
    Подходите, подходите,
    Ноженьки поторопите!
    На всех хватит развлечений,
    Будет много впечатлений.
    Здравствуйте, ребята. Я – Коза Дереза
    Всем на диву я краса.
    Люблю повеселиться,
    Люблю я порезвиться.
    Слыхала я, что за беда у вас случилась, и обязательно вам помогу, но сначала хочу пригласить вас поиграть на музыкальных инструментах. Будете играть весело и задорно, получите то, за чем вы пришли.
    ИГРА НА Д. М. И.
    Есть еще у меня игра одна интересная «Дудочка» называется.
    ИГРА «ДУДОЧКА»
    Дети стоят по кругу. Со словами передают дудочку.
    Гэта дудка не прастая
    Да усiх яна уцякае,
    Каму у рукiпападзе,
    Той у круг плясаць пайдзе.
    Молодцы, настоящие музыканты. Держите нотку и продолжайте свой путь.

    ПОВОДЫРЬ И МЕДВЕДЬ.
    Поводырь:
    Для затей и для смеха —
    Ребячья потеха!
    Спешите видеть, спешите слышать.
    Эй, добрые люди! Смотрите сюда!
    Вы такого не видели никогда!
    Ну-ка, Михайло Потапыч, поворачивайся!
    Вишь, народ собрался подивиться, да твоим заморским потешкам поучиться!
    С праздником, люди добрые, поздравляем! (кланяется)
    Ну-ка, Мишенька, покажи, как девчонки-хохотушки в зеркальце глядятся,
    прихорашиваются?
    А ну-ка, Михайло Потапыч, представь, как эти мальчишки в детский сад собираются?
    А как из сада возвращаются домой? (Медведь бежит, косолапя).
    Мишенька, а как Бабка-Ёжка в бане парится, на полке валяется?
    (Медведь падает на спину, машет лапами).
    Ой, бабка-то угорела, головушка заболела. Где заболела-то, Мишенька?
    (Медведь показывает попу).
    Да нет, Мишенька, не это! Где головушка-то?
    Ну-ка, Мишка, попляши!
    У тебя ножки хороши!
    Пляска Медведя.
    Приободрись, Михайло Потапыч, поклонись на все четыре стороны, благодари за почёт, за глядение.
    А я хочу проверить вашу фантазию. А тот, кто окажется самым большим фантазером и получит заветную нотку..
    Покажите - ка как мама блины печет, а как папа газету читает, а как вы лимон кислый кушаете, а как маленький ребенок сосочку сосет, а как Михайло Иванович по лесу бродит…
    Ну что, Миша, оказывается эти ребятки большие фантазеры.. Надо помочь им, отдавай нотку. До свидания.

    СКОМОРОХИ.
    1-й: Эй, честной народ! Раскрывай пошире рот!
    Распотешим мы вас, раскрывай пошире глаз!
    Вот идёт по дороге Ероха –
    Полюбуйся, народ, на скомороха!
    2-й: Подходи, подходи скорее,
    К нам на представленье.
    Ждет вас праздник озорной
    Всем на удивленье!
    1-й Мы для вас приготовили сказки.
    2-й Мы будем их показывать, а вы – нам помогать. И если все сказки будут угаданы, получите свою нотку.
    СКАЗКИ.
    Как-то раз в лесу густом
    Вырос домик под … (кустом).
    Рада мышка-поскребушка
    И зелёная … (лягушка).
    Рад и побегайчик,
    Длинноухий … (зайчик).
    Ничего, что ростом мал
    Меховой домишко, –
    И кабан туда попал,
    И лиса, и … (мишка).
    Всем хватило места в нём.
    Вот какой чудесный … (дом).
    Дзинь-ля-ля – поёт синичка!
    Это сказка «…»
    ("Рукавичка".)
    Из муки он был печён,
    На сметане был мешён.
    На окошке он студился,
    По дорожке он ... (катился).
    Был он весел, был он смел
    И в пути он песню ... (пел),
    Съесть хотел его Зайчишка,
    Серый волк и бурый ... (Мишка).
    А когда малыш в лесу
    Встретил рыжую ... (Лису),
    От неё уйти не смог.
    Что за сказка?
    ("Колобок".)
    Жили-были семь ребят –
    Белых маленьких ... (козлят).
    Мама их любила,
    Молочком ... (поила).
    Тут зубами щёлк да щёлк,
    Появился серый ... (волк).
    Шкуру белую надел,
    Нежным голосом ... (запел).
    Как коза запел тот зверь:
    – Отоприте, детки, ... (дверь).
    Ваша матушка пришла,
    Молочка вам ... (принесла).
    Мы ответим без подсказки,
    Кто сумел спасти ребят.
    Это знаем мы из сказки:
    ("Волк и семеро козлят".)
    Понравились вам наши сказки? А за то, что вы были внимательными слушателями, мы даем вам эту нотку. Спешите скорее дальше.

    СОЛНЫШКО.
    Подходи, честной народ,
    Праздновать весны приход!
    Ну-ка, ну-ка, порезвей
    Ты улыбок не жалей!
    Здравствуйте ребята. Я солнышко ясное. Первый вестник Весны красной.
    Очень хочется мне с вами поиграть, проверить вашу ловкость и внимательность.
    Игра с платком. (ср. ст. гр)
    Дети идут, держась за руки, по кругу, Солнце движется им навстречу по внутреннему кругу.
    А я – Солнышко ясное, солнышко красное.
    Со платочком я хожу,
    Весну – Красну я зову.
    Дети останавливаются, платок оказывается между двумя детьми:
    На плече платок лежит,
    Кто быстрее пробежит?
    Дети, между которыми остановилось Солнышко, обегают круг (внешний), возвращаются на свои места.
    Игра «Верабей»
    Солнце: Хто пад сонейкам сядзiць?
    Грэе свае ножкi?
    Дзецi: Гэта шэры верабей
    Ен азябнуу трошкi.
    Солнце: Сыплю я для вераб ёу
    Зярняткi i крошкi.
    Дзецi: Прыляцелi б мы да вас,
    Ды баiмся кошкi.
    (под звон бубна летают, под удары клюют зерна, солнце «мяу» - дети бегают).
    Отдам я вам нотку и попрошу скорее весну позвать. А для вас у меня есть сюрприз. Я хочу прокатить вас на своей солнечной карусели. Занимайте свои места.
    На качели дружно сели,
    Завертелись карусели!
    Игра "Карусели".
    К обручу привязаны ленты. Дети берутся за ленту одной рукой и идут сначала в одну сторону, затем, поменяв руку, в другую. Обруч держит взрослый.
    Еле, еле, еле, еле
    Закружились карусели,
    Еле, еле, еле, еле
    Закружились карусели,

    А потом, потом, потом
    Все бегом, бегом, бегом.
    А потом, потом, потом
    Все бегом, бегом, бегом.

    Тише, тише, не спешите,
    Карусель остановите.
    Раз-два, раз-два,
    Вот и кончилась игра.
    Вот и повеселились мы с вами. Продолжайте свой путь.

    ДЗЕД.
    Да сабе гукаю тых
    Хто любiць звонкi смех
    Падыхоцце дзетвара
    Чакае вас вяселая гульня.
    Ведаю я пра тое, што вы пененьку шукаеце, дапамагу вам, калi вы пагуляеце з дзедам старым. У мяне назбiралася шмат лапцяу i ведаю я з iмi гульню цiкавую.
    СТ. СР. ГР. «ЛАПЦI».
    Дети становятся по кругу. Перед ними по кругу лежат лапти. Дети идут по кругу и проговаривают слова. После последних слов надо стать на лапоть «обуться». Кому лаптя не хватило, тот выбывает.
    Мы па крузе iшлi
    Сабе лапцi знайшлi
    Ты, Мiкiта, не зявай,
    Хутка лапцi абувай.
    Для младшей группы.
    Ведаю я пра тое, што вы пененьку шукаеце, дапамагу вам, калi вы пагуляеце з дзедам у цiкавую гульню Птушкi
    МЛ. ГР. «ПТУШКI».
    Обручи – домики.
    Под звон бубна летают, под удар – каждый занимает себе домик. Кому не хватило, тот выбывает.

    Все группы с 8 нотами возвращаются обратно на хоз двор, где их встречают скоморохи. Из нот они составляют мелодию.

    Звучит пение птиц. Под пение птиц выходит Весна.
    1 Ском.: Вясна прыйшла!
    2 Ском. Красна прыйшла!
    Вясна: Дзякуй, што вы мяне з радасцю сустракаеце.
    Доуга да вас ехала, спяшалася
    Людзi усе мяне чакаюць
    I па усёй зямлi вiтаюць
    Песнямi, танцамi мяне заклiкаюць.
    Каб было iу вас весялее
    Спляшыце разам са мною хутчэе.
    ПЛЯСКА
    1 Ском.: Ой, Вясеа – красна, што ты нам прынясла?
    Вясна: Жыта – карыта, мерку пшанiцы!
    Вадзiцы з крынiцы.
    (сыпле зерне, пырскае вадой).
    2 Ском.: Вясна – красна, што яшчэ прынясла?
    Вясна. Маладым дзяучынкам – па вяночку
    Маладым хлопцам – па канёчку.
    Птушкам – пачастунак
    Малым дзеткам – падарунак.
    Я для вас ласункi маю, iх вам зараз я уручаю.
    1 Ском.: Вялiкi дзякуй Вясна за твае пачастункi, падарункi ды пацешкi.
    2 Ском.: А галоунае – за даскавую i дзуную усмешку тваю.
    Вясна: мне ужо пара у дарогу збiрацца,
    Многа у мяне яшчэ работы,
    Землю будзiць,
    Дрэвы ды травiцы зелянiць. Дапабачэння.
    Вясна уходзiць.
    1 Ском.: Вясну сустрэлi,
    2 Ском. Весялiлiся ды песнi пелi/
    1 Ском.: Сонейка, свяцi ярчэй
    Каб усiм было цяплей.
    Оба : А наша свята, скончылася.

    А это музыка к празднику: http://narod.ru/disk/9688619001/%D0%...D0%B0.rar.html

    1 фанфары
    2 выход скоморохов
    3 выход Б. Я
    4 игра с метлой
    5 Уход Б. Я.
    6 Дети расходятся по участкам
    7 выход Весны
    8 Общая пляска
    9 Весна дарит жаворонков
    10 Весна уходит.
    11 Конец праздника
    12 Конец.
    Последний раз редактировалось lukshurik; 09.04.2011 в 09:44.

  18. 3 пользователей поблагодарили lukshurik за это полезное сообщение:

    SiOlAn (14.03.2019), solnet (01.01.2019), Алусик (24.03.2016)

  19. #12
    Авторитет
    Регистрация
    11.03.2009
    Адрес
    Беларусь
    Сообщений
    1,689
    Поблагодарил Поблагодарил 
    554
    Поблагодарили Поблагодарили 
    176
    Поблагодарил в

    44 сообщениях

    По умолчанию

    Хочу тоже присоедениться к этой беседе и сказать свое конечно да, конечно нужно. Поменяв место работы и придя в новый сад, сталкнулась с тем, что четверг в данном учебном заведении, является днем белорусского языка. Было очень непривычно и мне и детям. Для детей наш родной язык стал иностранным, некоторые, после первого занятия на беларускай мове родителям сказали, что больше на музыкальное занятие не пойдут, потому-что они не могут петь на каком-то непонятном языке. Это было осенью. В течение года, во всех основных утренниках я использовала песни, игры, танцы, стихи на белорусском языке (небольшой фрагмент), но наш язык звучал, и сейчас, когда мы учили заклiчку "Жавароначкi" я просто удивлена, ведь дети поют с удовольствием, да еще и выговаривая белорусские слова так как это положено. А белорусские праздники "Кiрмаш", "Калядкi", "Гуканне вясны" это то, о чем забыли многие, но благодаря нам и нашей работе, оно живет. Поэтому, Светлана, эту тему надо развивать, и делать это сообща.

  20. Следующий пользователь сказал cпасибо lukshurik за это полезное сообщение:

    SiOlAn (14.03.2019)

  21. #13
    Местный Аватар для alenagomel
    Регистрация
    21.03.2009
    Адрес
    г.Гомель
    Сообщений
    181
    Поблагодарил Поблагодарил 
    148
    Поблагодарили Поблагодарили 
    61
    Поблагодарил в

    30 сообщениях

    По умолчанию

    Вяликдзень
    Программное содержание: знакомить детей с фольклорным праздником, с народными традициями. Развивать интерес и любовь к белорусскому языку, исполнительские навыки, ловкость; чувство прекрасного, пластичность, навыки хорового исполнения.
    Воспитывать духовность, чувство коллективизма, чувство уважения к традициям белорусского народа.
    Действующие лица:
    Дед
    Баба
    Волочобники
    Весна
    Курочка

    Ход развлечения
    В зал входят дети под белорусскую музыку, в “хате” сидят дед и баба.
    Дед: Мы сегодня собрались, чтобы отмечать светлый праздинк Пасхи. В церквях торжественно зучат колокола и праздничные хоры. В этот день все, вместо “здравствуй” “христосуются”- Христос Воскрес!
    Бабка: Воистину воскрес! А вы знаете, кого называют Иисусом Христом? Для верующих христиан это Бог, он помогает людям в печалях, болезнях, у него просят прощения, если совершили плохой поступок. Пасха- прославление Иисуса Христа.
    Повсюду Благовест гудит,
    Из всех церквей народ валит.
    Заря глядит уже с небес…
    Христос воскрес, Христос воскрес!
    С полей уж снят покров снегов,
    И реки рвутся из оков,
    И зеленеет ближний лес…
    Христос воскрес, Христос воскрес!
    Вот просыпается земля,
    И одеваются поля,
    Весна идет, полна чудес,
    Христос воскрес! Христос воскрес!
    (колокольный звон)
    Под белорусскую музыку заходят волочебники.
    Ой, барами сасновымi, ой, полямi жытневымi,
    Iдуць-гудуць валачобникi, гукаючы, спяваючы.
    Валачобныя- людзi добрыя, валачiыся- намачылiся,
    Зайшлi к бабцы- пасушылiся, дала бабка усiм па яечку.
    Вiншуем вас з Хрыстовым днем чырвоным яйцом!
    А цi спiш, цi ляжыш, слауны гаспадар?
    Надары гасцей, каб iшлi часцей!
    Нашы дары не велiкi нi малы!
    Пару яек ды з варэннем прагi! Можна да вас?
    Баба: А что это за народ? Проходи через порог!
    Дед: Я не сплю и не лежу, с радостью вас одарю! Будьте здоровы, веселы- как весна.
    Баба: Сегодня Пасха! Будем петь и играть, светлый праздник встречать, весну в гости зазы-вать!
    Дед: Давайте весну звать:
    Весна- красна!
    Приди, весна, с радостью,
    С великой милостью,
    С теплом, с добром,
    О тебе поем
    Исполняется песня «Весна»муз. О. Волох
    Весна(входит): Я, Весна- красна, в гости к вам пришла,
    И подарки принесла: вот девчатам –гребешок,
    А мальчишки цветочки возьмите и девочкам их подарите.
    Исполняется «Танец с цветами» муз. Чайковского
    Как радостно опять звучат
    Нам птичьи переливы.
    Они тепло в себе таят,
    Весенний звон игривый.
    И купола опять блестят,
    На солнышке сверкают,
    Волшебный куличей наряд
    О Пасхе возвещает.
    Она приходит с красотой,
    С любовью чистой, нежной,
    И озаряет нас с тобой
    И светом, и надеждой.
    Вновь станет на душе теплей,
    Ручьи обиды смоют.
    Под колокольный звон церквей
    Встречаемся с весною!
    Исполняется хоровод «Весна» О.Волох
    Баба: К празднику Пасхи все убирают свои дома, украшают их, а в прошлое воскресенье украсили их веточками вербы.
    Баба: Светлый праздник Пасхи продолжался всю неделю и называлась она пасхальной, светлой, святой. Люди ходят друг к другу в гости и веселятся.
    Игра «Саука ды Грышка»(ст.гр.№1)
    (Входят Курочка)
    Курочка: Добры дзень, якая хата! Гэта што у вас за свята?
    (ответы детей). Курица кудахчет, засуетилась.
    Баба: Ой, як курыца сакоча, чаго ж яна хоча? Можа, яйка знесцi хоча?
    Дед: Давайте посадим курочку, а сами загадки отгадаем.
    Кудахчет-кудахчет, детей зовет
    Под крыло соберет (КУРИЦА)
    Беленькая бочка, на ней не сучечка.
    Ни обручика, ни дна, и хоть бы кнопочка одна! (ЯЙЦО)
    Курица: Куд-кудах, куд-кудах, яснесла яйцо с кулак!
    Баба: Ой, смотрите, дети, какое яйцо курочка снесла!
    Исполняется песня «Великоднае яечка»(б.н.м.)
    Баба: В первый день Пасхи всегда гладили по лицу своих детей крашеным свяченым яйцом, чтобы были всегда румяными и здоровыми. (Взрослые расстилают зеленый коврик, и по нему, как по траве, 2-3 ребенка катают яички и приговаривают:
    Проснись, земля, от зимнего сна
    Игра с яйцами (катаем)
    Игра «Белыя гуси»(ср.гр.№1)
    Первым буду выбирать
    С кем скорее в пару встать.
    Выберу пригожую,
    На солнышко похожую
    Исполняется песня «Вербы» муз.И.Кошминой сл. К. Бальмонта
    Сколько песен, сколько звуков
    За окном прозрачно-светлым.
    Что за чудные мотивы,
    Что за сказочный оркестр?
    Исполняется оркестр. «Юрачка»(б.н.м.)
    Игра «Михасик»(ср.гр.№2)
    Дед:На прощанье вам пожелаем
    Встречать гостей во таким караваем.
    Баба:От души желаем всем вам жить в достатке,
    Чтобы в жизни вашей все было в порядке!
    Приглашаем в группы пить чай.

  22. 2 пользователей поблагодарили alenagomel за это полезное сообщение:

    m-diana-2007 (13.09.2021), SiOlAn (14.03.2019)

  23. #14
    Местный Аватар для alenagomel
    Регистрация
    21.03.2009
    Адрес
    г.Гомель
    Сообщений
    181
    Поблагодарил Поблагодарил 
    148
    Поблагодарили Поблагодарили 
    61
    Поблагодарил в

    30 сообщениях

    По умолчанию

    ВЯЧОРКІ

    ФАЛЬКЛОРНАЕ СВЯТА ДЛЯ ДЗЯЦЕЙ ГРУПЫ «ФАНТАЗЁРЫ»
    Зала ўпрыгожана ў нацыянальным стылі: ручнікі з беларускім арнаментам, вышыўка; ложак, засланы саматканым пакрывалам, над якім вісіць прыгожы самаробны дыван; печ, побач з ёю стол, засланы абрусам, самавар, ласункі.
    Гучыць вясёлая беларуская народная музыка, у залу ўваходзяць гаспадар і гаспадыня.

    Гаспадыня. Добры дземь вам, паважаныя госці Вельмі добра, што вы завіталі да нас. Сення ў нашай хаце вас чакае сустрэча з беларускімі песнямі, танцамі, гульнямі, карагодамі.
    Гаспадар. Як кажуць нашы людзі, хай вам даспадобы будуць
    Жарты, песні, смех!
    Бо без песні, хоць ты трэсні, без гармоніка й дуды
    Ходзяць ногі не туды'. Запрашаем на вячоркі!
    Спяваючы бел нар. песню «Добры вечар» уваходзяць удзельнікі
    фальклорнага гуртка -дзяўчынкі з ручнікамі ў руках.)
    Дзяўчынкі. Добры вечар у хату!
    Гаспадар. Вечар добры, дзяўчынкі!
    Дзяўчынкі. Дазвольце. шаноўныя гаспадар і гаспадынька, да вас завітаць!
    Гаспадар. Вечар добры, дзяўчынкі! Праходзьце, калі ласка!
    Дзяўчынкі. Дзякуй вам, гаспадар і гаспадынька
    Гаспадыня. Дзяўчаты, можа вы нам якую-нсбудзь пІесню заспяваеце?
    Дзяўчынкі. Заспяваем.
    Выконваюць беларускую народную песпю «Гаспадынька».
    Гаспадар. Ой, якія вясёлыя дзяўчаты да нас завіталі! А чаму ж яны без хлопцаў? Дзс ж япы падзеліся?
    Дзяўчынкі. Ды дзесьці згубіліся.
    Уваходзяць хлопцы
    Хлопчыкі. Добры вечар таму, хто ў гэтым даму!
    Дазвольце вас вітаць, усім дабра жадаць!
    Адзін з хлопчыкау аглядаецца, заўважыў дзяўчынак, звяртаецца да іх.
    Добры вечар,дзяўчынкі! Ці можна да вас?
    Дзяўчынкі. А ў нас не ганарацца, Дэе стаяць, там і садзяцца. 3 чым прыйшлі?
    Хлопчыкі. Рады мы заўсёды быць у вашай хаце, а прыйшлі ў госці, каб добрага здароўя ўсім пажадаць. Наша справа не цяжкая — іграць, скакаць, песні спяваць.
    Дзяўчынкі. Запрашэння нечакайце, разам ;з намі вы спявайцс.
    Дзеці выконваюць дражнілку, потым танцуюць
    беларускі народны танец «Выйду на вуліцу”.
    Пад вясёлую беларускую музыку на вячоркі прыходзяць жанчыны,
    апранутыя ў нацыянальнае адзенне.
    Жанчыны. Вечар добры ў вашу хату! Дазвольце, гаспадар і гаспадынька, да вас завітаці.!
    Гаспадар. Заходзьцс, жанчынкі! Заходзьце, калі ласка! Мы жыць у адзіноце не можам, заўсёды чакаем гасцей.
    Жанчыны. А ці можна ў вашай хаце песню заспяваць, маладосць успомніць?
    Гаспадыня. Калі ласка, жанчынкі, а дзеці вас з задавальненем паслухаюць.
    Спяваюць беларускую народную песню «ЗвончыкІ».
    Гаспадар. Дзякуй вам! А зараз давайце выканаем нашу любімую песню «Ехаў Ясь на кані».
    Жанчыны. 3 вялікім задавальненнем
    Гучыць песня ў выкананні дарослых «Ехаў Ясь на кані».
    Гаспадыня. Вялікі дзякуй вам, дзеці і дарослыя, што вы завіталі ў Інашу хату! 3 глыбокай даўнасці прыйшоў да нас гаты народны звычай — вячоркі! Як ні цяжка было жыць у тыя далёкія часы, а ўсё ж заставалася ў народа любоў да песень, танцаў, гульняў, жартаў. Вось таму мы сёння і запрасілі вас на вячоркі, каб наву-чыцца ў нашых продкаў працаваць, весяліцца, танцаваць, у гульні розныя гуляць.
    1-ае дзіця. Ласкава просім да нас у госці!
    2-ое дзіця. Заходзьце, калі ласка, папрацаваўшы, адпачыць!
    3-яе дзіця. Вячоркі чакаюць гасцей, пІачнём Інаша свята хутчэй!
    ДзецІ бяруць музычныя інструменты і выконваюць песню
    «Мы жывем у Беларусі» (музыка і словы Л. Смык.)
    Дзяўчынка. Гаспадынька, а што гэта ў цябе за куфэрачак такі прыгожы стаіць? ІІІто ты ў ім хаваеш?
    ГаспадыІІя. У гэтым куфэрачку ляжаць розныя рэчы, якія вельмі дарагія майму сэрцу (дастае ручнік) Ручнік — гэта не проста кавалачак тканіны, якім выціраюць твар і рукі. Існуе ў нашіай краіне шмат звычаяў звязаных з яго выкарыстаннем. Дораць ручнік маладым, якія вырашылі Іпажаніцца, дораць на радзіны і наваселле. А з чаго ен зроблены?
    Дзеці. 3 ільну.
    Гаспадыня. Правільна, ручнік робяцьз ільну.
    Гаспадар. Лен — гэта багацце нашай краіны. Каб атрымаць так прыгожы ручнік, людзям трэба многа працаваць. Спачатку лён трэба пасеяць, затым яго прапалоць, парваць, патрапаць грэбнем ці шчоткай. Атрымаўы кужаль пралі пры дапамозс верацяна ці калаўрота. Затым пранец бялілі, фарбавалі, прыносілі ў хату кросны і ткалі палатно для кашуль ці ручнікоў, якія потым упрыгожвалі беларускімі крыжыкамі ці кветкамі.
    Музычны кіраўнік. Усё гэта зараз пакажуць нашы дзяўчынкі у карагодзе, а хлопчыкі ім дружна паспяваюць.
    Карагод «Пасеялі дзеўкі лён» у апрацоўцы А. Рашчынскага.
    Гаспадыня. А вось паглядзіце на гэтую посцілку. Яна таксама выткана кроснах. Такімі посцілкамі засцілалі ложак, сані і вазы. А восьдарожкі на падлогу. Імі таксама ўпрыгожвалі лавы ў хаце, дзе збіраліся жанчыны на пасядзелкі.
    Гаспадар. Мне здаецца, што сёння ў нас сабраліся вельмі працавітыя дзеці і дарослыя. Каб дарэмна часу не губляць, давайцс будзсм працаваць. У нашай хаце ўсё ёсць і для працы, і для адпачынку. Кожны знойдзе справу даспадобы.
    Гаспадыня сядае за станок прасці, гучаць беларускія мелодыі.
    Гаспадыня. Давайце будзем працаваць ды прымаукі ўспамінаць.
    1-ае дзіця. Хочаш добра жыць, ІІавінен працу любіць.
    2-ое дзіця. Нічога само нІе робіцца.
    3-яе дзіця. Гультай за дзела — мазольза цела.
    4-аедзіця. Чалавек без працы, ІІІто птушка без крылаў.
    5-ае дзіця. Не за сваю працу не бярыся.
    Гаспадар. Ці не заседзеліся мы з вамі за працай? Весялей будзе, калі песня загучыць. Мы пачнём, а вы нам дапамажыце.
    Гучыць беларуская народная песня « Чаму ж мне не пець».
    Гаспадар. А зараз пІацехі для смеху. Хто з вас ведае жартоўныя дражнілкі?
    Дзеці. Антось барадаты вёў казу каля хаты,
    Антаніна паганяла, на цукеркі зарабляла.
    • Віця, Віця. Віцяля з'еў карову і цяля.
    І дванадцаць парасят, тТолькі хвосцікі вісяць.
    • Сяргей-верабей на кані катаўся, рукі. ногі паламаў,
    Без штаноў застаўся.
    • Дзядзя Коля-велікан уваліўся ў стакан.
    У стакане малако, Дзядзя Коля ... Ко, ко, ко!
    Хлопчык. Хопіць вам дражніцца, давайце лепей весяліцца!
    Дзяўчынка. Як музыкі заіграюць, ногі самі рвуцца ў пляс.
    Ай да туры-растатуры, беларускай мы натуры.
    Беларускі танец «Кацілася чорна галка»
    ў апрацоўцы А. Рэмізоўскай.
    Музычны кіраўнік. А хто ж з вас, дарослыя, на месцы ўсядзіць, калі полька загучыць. Кідайце ўсё, ідзіце ў скокі, хай музыка гудзе!
    Госці танцуюць беларускую польку.
    Гаспадар. I яшчэ адна пацеха –гульня для смесху. Але перш чым гуляць, адгадайце загадку:
    І не Маша, і не Галя, а дзяўчына ў крыўдзе.
    За касу яе цягае кожны, хто не прыйдэе.
    Абнімаюць вельмі рэдка, бо яна завецца ... (рэдзька.
    Гаспадыня. Загадку адгадалі, а цяпер можна ўжо і пагуляць у гульню «Рэдзька». Але спачатку давайце па лічылцы выберам Янку і гаспадара. Хто хоча палічыць?
    Гульня «Рэдзька».
    Пасля яе дзеці сядаюць, а на «градцы» непрыкметна
    з'яўляецца новая вялікая рэдзька.
    Гаспадар. Ой, зноў рэдзька на нашай градцы вырасла? Ды якая вялікая, мабыць, вельмі смачная! Давай, гаспадынька, паспрабуем яе выцягнуць
    Падыходзяць, пачынаюць цянуць, “рэдзька” ўскоквае і ўцякае.
    Яе ловяць і бачаць чалавечка, які за ёй схаваўся.
    Гаспадыня. Ой, а гэта хто ж?
    Дамавы. Ды гэта ж я, ваш Дамавы. Сядзеў, сядзеў я ў хаце, слухаў, як вы спяваеце, ды і мне захацелася з вамі трошкі павесяліцца.
    Прынёс я мех. А ў мяху — смех!
    Дзеткам на пацеху лопнуў мех ад смеху.
    Вось вам, дзеткі, смяшкі, вось вам і пацешкі.
    Цікавых паведаю вам небыліц, хай скачуць да нас яны
    3 кніжных паліц.
    Пякла баба калачы ў халодненькай пячы
    I якраз ляцеў камар, Ды калачыкі пакраў.
    Цераз вулачку ўцякаў, камізэлечку парваў.
    Дзеці, а вы ведаеце якія-небудзь небыліцы?
    Дзеці расказваюць вершаваныя небыліцы.
    Дамавы Малайцы! А жартоўныя песні спяваць умееце?
    Дзеці. Умеем!
    Гучыць жартоўная народная песня «Сядзіць мядзведзь на покуці.
    Дамавы. А вось я вам, дзеткі, прынес яшчэеі карабсц. Калі ласка, усе, хто хоча, адчыняйце яго.
    Гаспадыня. Дамавічок, а можна я?
    Дамавы. Калі ласка, гаспадынька.
    Гаспадыня адчыняе карабец, там — каляровыя лісткі з загадкамі.
    Дамавы. А вы, дзеці, умееце загадкі адгадваць?
    Дзеці. Умеем!
    Дамавы. Тады я вам загадаю і пагляджу, як вы іх адгадаеце
    • Назбіралі арэхаў пяць мяшкоў, насушылі грыбоў 120 карабоў.
    Нацягалі шышак горку, працавітыя ... (вавёркі).
    • Дзяцел з ночы быў сярдзіты, тэлеграму пераблытаў,
    І пайшла па лесе байка: «З'еў лісіцу шэры ... (зайка).
    • Хоць таўстун занадта ласы, на эіму сабе запасы не збірае,
    Бо заўжды мяшок ён мае. Спаць кладзецца, здыме тапак
    I паціху смокча лапу. А вясна дыхне ледзь-ледзь
    Прачынаецца ... (мядзведзь).
    Дамавы. Якія вы, дзеці, малайцы! Усе загадкі адгадалі. Здаецца мне, што ў вас тут нечым пахне...(Бяжыць да печы.)
    Гаспадыня. Ой, гэта я зусім забылася, ІІІто ў печ пірог паставіла, пабягу паглядзець. Які ж прыгожы пірог атрымаўся! Гэта я для вас, дзеці, так старалася.
    Гаспадар. Паважаныя госці, дзеці, бацькі! Мы вельмі рады былі бачыць вас у нашай хаце, нашым садзе, на вячорках. Але ж час нам з вамі развітвацца.
    Гаспадыня. На развітаннс ўсім жадаем:
    Шчыра каб жылі ў дастатку,
    У жыцці ў вашым хай ідзе ўсё па парадку!
    1-ае дзіця. Дзякуй гаспадарам заліхвацкім!
    Жадаем блакітнага неба, духмянага хлеба, чыстай вады і ніякай бяды'.
    2-ое дзіця. Дзэякуй, госці, эа падмогу!
    Вы так дружна рагаталі, Нас так хораша віталі,
    ПляскалІ ў ладкі. I шкада, а ўсё ж бывайце, толькі нас не забывайце!
    Гаспадар. А вы, дзеткі, дружна жывіце,
    Хутка расціце, край свой любіце!
    Не таму любіце, што за ўсё цяплейшы і прыгажэйшы,
    А таму любіце, што за ўсё мілейшы, за ўсе даражэйшы!
    Музычны кіраўнік. Дзеці, давайце на развітанне заспявасм песню пра наш родны край.
    Песня «Роднае” (музыка С. Галкінай, словы У, Карызны.)
    Гаспадыня. Паважаныя госці, цяпер мы вам хочам сказаць: «Да новых сустрэч!»
    Гучыць беларуская песня “Бывайце здаровы”

  24. Следующий пользователь сказал cпасибо alenagomel за это полезное сообщение:

    SiOlAn (14.03.2019)

  25. #15
    Местный Аватар для alenagomel
    Регистрация
    21.03.2009
    Адрес
    г.Гомель
    Сообщений
    181
    Поблагодарил Поблагодарил 
    148
    Поблагодарили Поблагодарили 
    61
    Поблагодарил в

    30 сообщениях

    По умолчанию

    Вячорки 2

    1-й: Сення ў нашым садзе свята!
    І гасцей як тут багата:
    Усіх на свята запрашаем
    І сардэчна вас вітаем
    І дарослых, і дзяцей, і шаноўных ўсіх гасцей.
    2-й: Шанаванне добрым людзям,
    Хай вам радасці прыбудзе
    Хлопцы, дзеўкі, мамы, таты!
    Запрашаем вас на свята.
    Гасп: Добры вечар, сябры, паважаныя бацькі, і дзеці. Вельмі добра, што вы завіталі сення да нас. З глыбокай даўнасці прыйшоў да нас гэты народны звычай – вячоркі.
    Як не тяжка было жыць, у тыя далекія часы, а ўсе ж заставалася у народа любоў да песень, танцаў, гульняў, жартаў. І мы вырашылі, будзем вучыцца у нашых продкаў, якія і ў горы, і ў радасці не забывалі сваіх песень і танцаў, а наадварот карысталіся імі, каб лепей было перажыць усе турботы і цяжкасці часу. Вось таму сення мы і запрашаем вас на нашыя вячоркі.
    1-й: Раздаецца стук і звон.
    2-й: Гэта грае наш Сымон.
    Гасп: Ен да нас, сюды ідзе, і гармонь сваю нясе.
    Заходзяць дзеці.
    Прыпеўкі.
    Гасп: Добры вечар, дзеці.
    Міласці просім кожнага ў госці.
    У нашай хаце хозцем будзь,
    Папрацаваўшы можна адпачнуць.
    Вячоркі чакаюць гасцей
    Заходзьце хутчэй. Садзяцца.
    1-й: Шчасце вам у хату
    Наша цетка Ганна,
    Прыбылі да вас мы
    На вяліка свята
    2-й: Шчыра вам жадаем
    Шчасця і здароўя
    Каб было часцей у вас
    Поўнае застолле.
    3-й: І як кажуць нашы людзі
    Хай вам да спадобы будуць
    Жарты, песні, смех
    Бо без песні, хоць ты трэсні.
    Без гармонікі і дуды
    Ходзяць ногі ні туды.
    Гасп: У маей хаце ўсе есць і для працы, і для адпачынку.
    Кожны знойдзе сабе справу для душы.
    Калі хочаш – павяжы.
    Калі хочаш – папляшы.
    Калі хочаш – пагуляй.
    Гучна песню заспявай.
    Песня: “Чаму ж мне ні пець”
    Гасп: Дзеці, а што гэта вы прыйшлі на вячоркі і гэтак хутка узяліся за працу.
    1. Каб у пашане быць трэба працу любіць.
    2. Праца не паганіць чалавека, а корміць і вучыць.
    3. Найсмачнейшы хлеб ад сваей працы.
    4. Хлеб смачны і сыты, калі сваім стараннем дабыты.
    5. Праца сама за сабе скажа.
    6. Добра жыць калі спяваем да пра працу не забываем.
    7. Калі есць ахота то зладзіцца любоя работа.
    8. Праца майстра баіцца.
    9. Хлеба не вымалішь, яго зарабіці трэба.
    10. Дзе няма ахоты, там няма работы.
    11. Сумленная праца – наша багацце.
    12. Нічога само ні зробіцца.
    13. Работу словам не заменішь.
    14. Хто працуе той і мае.
    15. Якая работа, такая і плата.
    16. На чужы каравай рот не разівай.
    17. Праца не забота, забота – калі няма работы.
    18. Гультай за работу, мазоль за руку.
    19. Сказаць легка, зрабіць тяжка.
    20. Устанеш рана – многа зробішь.
    Гасп: Ай да малайцы дзеці. Многа вы ведаеце прыказак, ды прымавак. Добра працуеце, а весяліцца любіце? Ну тады танец.
    Танец “Мікіта”
    Гасп: Ну вось, павесяліліся, а зараз за працу.
    Ніткі трэба перабраць
    У клубочкі ўсе сабраць.
    Ой, як добра працуюць дзеці – Юля пляце, Таня вяжа. А я пойду за смятанай, трэба смятану збіць, да масліца зрабіць, бо з чым мы драчуны есці будзем?
    (ідзе, заходзіць з пустым гладышом)
    Ой, дзеці, што гэта здарылася? Адкрываю гладыш, а там пуста, няма смятаны.
    Відаць кот залез, ды злізаў усе. Дзе ен падзеўся?
    Выходзіць кот, плача.
    Дзіця: Сядзеў коцік на кухні.
    У яго вочачкі папухлі.
    Чаго ж ты, коцік, плачаш?
    Ці піць кі, ці есць кі хочаш?
    Коцік: Ні піць кі, ні есць кі не хочу.
    Пасваей жаласці плачу.
    Сама цетка Ганна смятану злізала
    А на мяне, катка, сказала.
    Будзе мяне, коціка, біці.
    Будзе мяне, коціку, вушкі церабіці.
    Гасп: Ой, ой, ой.
    Дзіця: Не плач, коцік,
    Прабач і ты яго цетка Ганна
    Заставайся разам з намі,
    Працўй разам з намі,
    Гуляй разам з намі,
    Песні спявай.
    Песня “Пасеялі дзеўкі лен”
    Гасп: Добра, дзеці, вы спявалі, катка сустракалі, весяліліся з ім, спявалі, але яшчэ мала працавалі.
    Песня “Перапелачка” (музычны кіраўнік)
    Не дзе стук.... Гэта, едзець на кане Лявон з Лявоніхай. Пад’язджаюць.
    Лявон: Тр-р-р. Прыехалі! Злазь, даражэнькая, зараз гаспадыня нас сустракаць будзе.
    Мы і так ужо спазніліся на вячоркі.
    Гасп: Вітаю вас даражэнькія, Лявон і Лявоніха.
    Дзіця: Дзяцька Лявон з Лявоніхай прыехалі.
    Лявон: Добрага здароўя гаспадыня.
    Лявоніха: Добры вечар у хату.
    Дзеці: Добры вечар.
    Лявоніха: Ой, як вас тут многа. Паглядзі, Лявон, якія тут майстры сядзяць.
    Гасп: Так, нашы дзеткі сапраўдныя майстры, паглядзіце, якія ў іх рукі залатыя. Але яны не толькі умеюць працаваць, але і карагоды вадзіць і жартаваць.
    Карагод “Сядзіць камар на дубочку”
    Гасп: Добра вы дзеці карагоды водзіце, весела вам на вячорках. Сядайце, працаваць будзем, ды казкі складаць. А вось адна із іх.
    Жыла – была курачка з пеўнікам. І былі ў іх маленькія жоўтыя кураняткі. Кожную раніцу яны з курачкай выбягалі свой танец пачыналі.
    Танец курачкі і куранят.
    Гасп: Пазабаўляліся кураняткі, ды пад курачку хаваліся. А бацька – Певень ходзіць, зярняткі шукае, а як знойдзе, усіх паесці склікае.
    Певень: (важна ходзіць) Ко-ко-ко! Чубаткі, знайшоў я зярнятка!
    Гасп: Вось аднойчы выграб пеўнік вялікую бобінку.
    Певень: Ай-яй-яй! Якая вялікая бобінка ляжыць.
    Курачка: Што ж ты так задзівіўся! Ні дзяўбі каб не падавіўся.
    Гасп: А пеўнік забыўся, што сказала курачка, дзеўбануў бабінку і падавіўся.
    Певень: К-к-к-к-к.
    Курачка: Божа ж мой, а што ж мне рабіць?
    Бедны пеўнік мой ляжыць (плача).
    Дзеці: Трэба доктара паклікаць.
    Гасп: Пабегла курачка да доктара. Пагладзіў доктар – кот, свой жыват, падышоў, паслухаў, пеўніка панюхаў. Горла пачаў аглядаць, ды вось што пачаў казаць.
    Кот: Трэба горла маслам змазаць, масла ў краме бывае, пэўна ж цана не малая.
    Курачка: Вось, як яно зараз дорага каштуе!
    А хто ж майго пеўніка уратуе? (плача)
    Кот: збегай у веску, карову пашукай, у яе масла спытай, не трэба будзе грошы плаціць, гаспадарствам трэба даражыць.
    Курачка: Куд-куды! Дзякую за параду! Сапаўды!
    Кот: А я гэтым часам куранят пасцярагу, хоць адно сабе на абед злаўлю. (падкрадаецца, куранята разбягаюцца, кот мяукае, аблізваецца, цягне пеўніка, пеўнік уздрыгвае, драпае ката) Во толькі драпаецца, а не спявае, крыху пачакаю, а ен хутка сканае.
    Выходзіці карова, спявае, курачка слухае.
    Песня каровы:
    Ох, як цяжка тут стаяць му-му
    Гаспадыні ні відаці му-му
    З голаду ж не паміраць му-му
    Хто ж мне сена можа даць му-му
    Курачка: Прынясу табе я сена, касцы за гарою.
    Мне трэба масла збіць, каб пеўніка лячыць.
    Бедны пеўнік мой канае, падавіўся, памірае (плача)
    Карова: Накармі мяне травой, пакуль сонейка не згасла, тады бедзе табе масла.
    (карова і курачка разыходзяцца ў розныя бакі, выходзіць рад касцоў, ідуць чарадой, косюць, спяваюць)
    Песня касцоў:
    Косы косяць пакуль росна: тык-тык-тык.
    І трымаць іх трэба моцна: тык-тык-тык
    Сення трэба, многа сена накасіць.
    Ды на зімку поўну пульку напасіць!
    Уцякайце пчолы, восы і жукі!
    Нам каровы скажуць: дзякуй мужыкі!
    Падбягае курачка, касцы выціраюць пот з ілба.
    Курачка: Касцы, касцы! Дйце, калі ласка, сена карове, мне трэба масла збіць, каб пеўніка лячыць. Бедны пеўнік мой канае, падавіўся, памірае.
    Касец: Курачка, ты не сумуй! Хутчэй да пекара шыбуй, булку хлеба прынясі.
    Курачка: Тады сена мне дасі?
    Касец: Ну, што ты квакчах? Тады бяры сколькі хош.
    Выбягаюць з вялікімі лыжкамі два пекара.
    Песня пекараў:
    Теста трэба замясіць
    І прысмакі палажыць
    Булачкі духмяныя
    Пульхныя, румяныя.
    Добра гатуем, варым і пячом.
    Смачныя белкі дзецям раздаем.
    1-ы: Я галоўны пекар (робіць крок у перад)
    2-і: Мы двое – пекары (крок у перад)
    Разам: Любім мы булкі, працум да зары.
    1-ы: Рэжу, рэжу, сала каб усім хапала
    2-і: Пакрышу капусты каб пірог быў тлусты.
    Разам: Добра гатуем, варым і пячом.
    Смачныя булкі дзецям раздаем.
    Курачка падбягае да пекараў.
    Курачка: Пекар, пекар, ты павінен ведаць, усе касцы, хочуць абедаць. У іх вялікая патрэба, дайце, калі ласка, хлеба.
    Пекар: А чаму ж ты не куранят будзеш карміць а касцоў?
    Курачка: Касцы абяцалі сена накасіць, каб карову накарміць. Мяне трэба масла збіць, каб пеўніка палячыць. Бедны пеўнік мой канае, падавіўся, памірае.
    Пекар: На, булку хлебам касцам аднясі, больш нічога не прасі.
    Курачка: Дзякуй, акрамя хлеба мне нічога не трэба. (бяжыць да касцоў, бярэ сена, нясе янго карове, доіць, збівае масла, бяжыць да пеўніка, той масла глыкае, вочы расплюшчвае, паглядае) Пойдзем пеўнік гуляць, пойдзем зярняткі шукаць.
    Пеўнік і курачка садзяцца на места.
    Лявоніха: Лявон, бачыш колькі смяшнога усяго ведаюць дзеці? А што ты маўчыш? Можа ты дзе быў, дзіва дзіўнае сустракаў? Ці што смешнае бачыў?
    Лявон: Бачыў.
    Лявоніха: А карову, што кашу варыла бачыў?
    Лявон: Бачыў.
    Лявоніха: А ці бачыў авечку, што нясла яечкі?
    Лявон: Бачыў.
    Лявоніха: бачыў камара, які поле араў?
    Лявон: Бачыў.
    Лявоніха: Ну, дык цябе нічым не здзівіш.
    Лявон: Сябры, наш народ складае многа розных небыліц, казак, пацешак, вершаў, прысказак і прымавак, жартаў. Гэй, смялей, хлопцы і дзяўчата, спявайце новыя жарты.
    Песня “Запрашала ліска курку”
    Гасп: Хопіць нам ужо сябры, жартаваць, смяяцца. Трэба зараз нам сябры зараз развітацца.
    Лявон: І шкада, а ўсеж бывайце, толькі нас не забывайце.
    Лявоніха: Дружна жывіце
    Хутка расціце,
    Край свой любіце.
    Не таму любіце што заўсе цяплейшы і прыгажэйшы.
    А таму любіце, што за усе мілейшы, за усе даражэйшы.
    Песня “Бывайце здаровы”
    Гасп: Час ужо поздні. Мая ўнучка ужо спаць захацела. Давайце заспяваем калыханку, каб унучка заснула.
    Песня “Калыханка”
    Гасп: Ну дзякуй вам даражэнькія, за дапамогу.
    Цяпер унучка да раніцы спаць будзе.
    Добр мы працавалі, весяліліся і жартавалі.
    Добрыя вячоркі атрымаліся.
    Але я чую з печы пых прыемны. Гэта пахнуць нашы драчуны.
    Давайце частавацца.

  26. Следующий пользователь сказал cпасибо alenagomel за это полезное сообщение:

    SiOlAn (14.03.2019)

Страница 1 из 6 12345 ... ПоследняяПоследняя

Социальные закладки

Социальные закладки

Ваши права

  • Вы не можете создавать новые темы
  • Вы не можете отвечать в темах
  • Вы не можете прикреплять вложения
  • Вы не можете редактировать свои сообщения
  •  
Яндекс.Метрика free counters Рейтинг@Mail.ru