Консультации и рекомендации
Консультацыя для бацькоу.
«Роднае слова адчуць».
«У пошуках найбольш дзейсных прыемау i метадау музычнага вы-хавання навучання дзяцей багатую крынiцу уяуляс для нас фальклор.
Значная частна матэрыялау (забаулянкi, калыханкi. дражнiлкi. прыказкi, байкi, прымаукi), заснаваная на вуснай народнай творчасцi, дазваляе найбольш поуна выкарыстоуваць эмацынальны момант. Менавiта эмацыянальны фактар ёсць «адзiны сродак развiць разум дзiцяцi, навучыць яго i абаранiць дзяцiнства». Гэта выказванне належыць вядомаму педагогу В. А. Сухамлинскаму, якi шырока прымяняу у сваей практыцы так званы мстад «эмацыянальнага абуджэння розуму». Ён лiчыу, што «...да таго часу, пакуль дзiця не адчула слова..., нельга наогул пачынаць навучанне грамаце, и калi настаунiк робiць гэта, ён асуджае дзiця на цяжкую працу...»
Сказанае у роунай ступенi датычьщца i музычнай педагогiки, бо творчыя
веды у дзяцей павiнны узнiкаць толькi у вынiку практычнай дзейнасцi.
Дзiячая народная паэзiя прайшла доугi шлях, пакуль увасобiлася у тыя формы, якiя вядомыя нам i замацаваныя у зaпicax. Запамiналася i перадавалася з пакалення у пакаленне только тое, што адказвала натуральным запытам дзяцей. Захавалася тое, што па форме i змесце адпавядае разуменню, iнтарэсам i густам дзяцей. Вось чаму традыцыйныя народныя дзiцячыя творы — дасканалыя па форме узоры, яны часцей захапляюць прыгажосцю сваiх вобразау.
Выхаванне i развiццё пачуцця рытму — гэта таксама сур'ёзная i цяжкая праблема. Найбольш глыбокае тэарэтычнае абгрунтаванне яе знаходзiм у У. Цяплова: «Усялякi рытм ёсць рух... У стварэнi i развiццi пачуцця рытму удзельнiчае усё наша цела. Без цялесных адчуванняу рытму не можа быць успрыняты рытм музычны.» Гiсторыки лiчаць, што яшчэ у даунiя часы музыка пачыналася з вылучэння рытму. Музычны рытм быу натуральным рытмам, народжаным мовай.
Улiчваючы ролю рытмау, якiя адпавядаюць рытмам мовы, з'явiлася iдэя аб выкарыстаннi ix у творчай рабоце з дзецьмi. Забаулянкi аказалiся даступным для малышоу матэрыялам: у ix прысутнiчае паэтычны тэкст, наяунасць гульнi слоу, гукаперайманняу, якiя цiкавяць дзяцей i, як вьнiк, стымулююць ix развiццё.
Музычна-рытмiчныя забаулянкi могуць быць выкарыстаны для:
- развiця маулення; - фармiравання здольнасцi да праяулення воли пры удзеле у калектыуных каардынаваных дзеяннях; - развiцця муз. слыху.
Канкрэтны анализ маулення дзяцей трох, чатырох i нават пяцi гадоу паказау, што часцей за усё яны робяць памылкi пры вымауленнi слоу i гукау. Вась чаму падбiраюцца забаулянкi, у якiх вымауленне асобных фанем i ix камбiнацый сустракаецца даволi часта. Такiм чынам, дзiця пры шматразовым пауторы можа легка ix вылучыць i засяродзiць на ix увагу. Разам з тэкстам ажыц-цяуляецца i паказ рухау. Яны павiнны быць натуральнымi, нескладанымi, каб дзiцяцi не прыйшлося прыкладаць шмат намаганняу для усведамлення i засваення ix. Pyxi могуць быць наступныя: хадзьба, бег, скачкi, павароты тулава са становшча стоячы, седзячы, лежачы; махавыя pyxi рук, ног, плясканне; элементы масажу: паляпванне, пагладжванне. Для адчування рытмiчных забаулянак падбiраецца адпаведны акампанемент, улiчваецца уплыу сучасных мелодый на фармiраванне музычнага слыху, старанна падбiраецца тэмп, рытмiчны малюнак, рэгiстр, якiя характарызуюць пэуны вобраз.
Музычна-рытмiчныя забаулянкi складаюцца з кароткачасовых частак. Кожная з ix мае сваю спецыфiку. У малодшых групах практыкаванне раз-вучваецца i выконваецца разам з дарослым, у старшых групах — рэгулюецца дарослым. Уласны вопыт сведчыць аб тым, што музычна-рытмiчныя забауляннкi - нескладаная форма арганизацыi музычнага выхавання. Рух, мова у такт музыцы выклiкаюць у дзяцей шчырую радасць, такую ж, як i ад звычайных гульняу.
Па матэрыялам часоп1са «Пралеска», красав1к 2006 год.
Консультации и рекомендации
Кансультацыя.
ПАКРОЎ.
Свята адзначаецца 14 кастрычніка (1 кастрычніка ст. стылю).
ПАКРОВА, ПАКРОЎ, ТРЭЦЯЯ ПРАЧЫСТАЯ – адно з асноўных народных свят восеньскай пары. Паходзіць яно з часоў, калі славянскія земляробчыя плямены пакланяліся язычніцкім багам, сімвалізавала пераход ад лета да зімы.
Праваслаўная царква само слова тлумачыць як пакроў (пакрывала) Божай маці, як знак дапамогі Прачыстай усяму пакутаючаму свету.
Пакровы сабралі шмат прыкмет і парадаў, звязаных з прыродай і гаспадаркай.
“Якое надвор’е ў дзень Пакрова, такім яно будзе ўсю зіму да вясны”
“Калі лісты з дуба і бярозы ападуць чыста – будзе легкім год, а не чыста– быць суровай зіме.”
Гэта час, калі з поля і агарода ўсе прыбрана, засталося толькі ўпарадкаваць ураджай, уцяпляць жылле, нарыхтаваць паліва.
“Прыйшла Пакрова, пытае, ці да зімы гатова”.
“Хто сее на Пакрова – не будзе мець чаго даць карове.”
Скаціну пераводзяць на стойлавае ўтрыманне “Пакрова – зарыкала ў хляве карова”.
Гаспадарчы дастатак і вольная часіна даюць магчымасць ладзіць вяселлі. “Прыходзіць Пакрова – раве дзеўка, як карова”. Наладжваюцца вячоркі, дзе за працай, песнямі і гульнямі хлопцы выглядаюць нявест.
Напярэдадні Святога Пакрова рыхтуюць стол, дзеўкі варожаць на суджаных. Назаўтра зранку ідуць у царкву, вернікі нясуць кветкі, хлеб, стравы. Дзяўчаты, што жадаюць выйсці замуж, ставяць свечку перад іконаю Пакрова і моляцца: “Святы Пакроў! Пакрыў ты і зямлю, і ваду – пакрый і мяне, маладу!”. Амаль кожныя Пакровы не абыходзіліся без вяселляў.
Калі свята прыходзілася на нядзелю, то ў некаторых вёсках спраўлялі кірмашы. Вечарам моладзь збіралася ў гурты, гуляла, весялілася, дамаўлялася,калі ісці на попрадкі, вячоркі.