Детские стихи на белорусском и не только

[Светлана - Слоним]

***
Люлі люлі люлі
Дзеткі ўсе паснулі
Не спіць толькі коцік
Ходзіць па балоце.

Пайшоў коцік пад масток
Злавіў рыбку за хвасток
Ці самому з'есці
Ці дадому несці

Сеў падумаў часок
Адкусіў адзін разок
Ды панес дадому
Хлопчыку малому.

***
Ходзіць коцік па палях,
Носіць сон у кашалях,
Ходзіць коцік па капусце,
Носіць сон у белай хусце.
Бабка коціка дагнала,
Сон для дзетачака забрала.
А ты, коця, вон, вон,
А на дзетак - сон, сон

***
Верабейчык, верабей,
Шэранькая птушка,
Не чырыкай на вярбе,
Не будзі дачушкі

[Светлана - Слоним]

***
Не сядзіцца ў хаце
Хлопчыку малому:
Кліча яго рэчка,
Цягнуць санкі з дому..
-Мамачка-галубка!-
Просіць ён так міла,-
Можа б ты на рэчку
ПАгуляць пусціла?
Я не буду доўга,
Зараз жа вярнуся,
Трошачкі на рэчцы
Ў санках паважуся.
-Ну, ідзі пабегай,
Толькі апраніся
Ды, глядзі, у палонку, Сынку, не ўваліся.
РАдасць і раздолле
Хлопчыку малому,
І не пазайздройсціць
Ён цяпер нікому!
Я.Колас

***
Заплятае коскі Натка
Косачкі дзве тоненькі
Мама пляснула ў ладкі:
"Не дзяўчынка! Сонейка!"

Усміхнулася і ў мамы
Натанька пытаецца:
"Хіба ж сонейка так сама
гэтак заплятаецца?"

***
Божая кароўка,
Паляцi на неба,
Там твае дзетачкi,
Ядуць цукерачкi.
Cама паясi -
I нам прынясi!

[stels_5]

Англійская народная песенька
Робін-Бобін, ненаеда,
сяк-так лёгенька паснедаў:
з'еў тры рэшаты аладак,
барана, свіны азадак,
тры валы, чатыры гускі
ды цяля замест закускі.

Іграў я на дудцы,
Седзячы на будцы.
Ту-лю, ту-лю, ту-лю-лю,
Ту-лю-лю!
Грае мая дудка,
Пяе весялушка.
Ту-лю, ту-лю, ту-лю-лю,
Ту-лю-лю!
Як зайграла дудка —
Прыбег скакаць Юрка.

Гушкі, гушкі, гушкі,
Прыляцелі птушкі,
Селі на варотах
У чырвоных ботах.
Боты паскідалі,
Кругом паляталі.
Сталі сакатаці.
Чаго птушкам даці?
Прынясу ім жыта,
Будуць птушкі сыты.
Пасыплю гароху —
Хай ядуць патроху.
Ды насыплю грэчкі —
Хай нясуць яечкі.

Кукарэку, певунок,
Залаценькі чубок,
Пад паветачку пайшоў,
Курку-рабку там знайшоў.
Пачаў курку пытаць,
Ці ўмее чытаць.
— Не чытаю, не пішу,
Толькі яйкі нясу.
Што дзень дзецям нашу
Аж па цэламу кашу.

Кую, кую ножку,
Паеду ў дарожку.
Дарожка крывая,
Кабылка сляпая,
Еду, еду, еду,
Ніяк не даеду.
Прыпрагу сароку,
Паеду далёка,
У новай кашулі
Да майго дзядулі.
Скоранька паеду,
Каб паспець к абеду.

Ладкі ладком

Ладкі ладком,
Піражкі з мядком,
Кашка з алеем,
Есці не ўмеем.

Ладу, ладу, ладкі

— Ладу, ладу, ладкі
Дзе былі?
— У бабкі.
— А што елі?
— Кашку.
— А што пілі?
— Малачко.
Бабулька казала,
Як нас частавала:
— Прыходзьце часцей,
Пачастую смачней:
Дам вам сыраквашкі,
Бярозавай кашкі.


Прыляцелі куры,
Селі на варотах
У чырвоных ботах.
Сталі сакатаці —
Што курачкам даці?
Ці ячменю жменьку?
Ці гарошку трошку?
Ці жыта карыта?
Ці бобу каробу?
Трэба даць ім грэчкі,
Каб неслі яечкі.

Сарока-варона

Сарока-варона
На прыпечку сядзела,
Кашку варыла,
Дзетак карміла.
Гэтаму дала,
Гэтаму дала,
Гэтаму дала,
Гэтаму дала,
А гэтаму не дала.
Гэты пальчык —
Вялікі гультайчык:
Круп не драў,
Цеста не мясіў,
Вады не насіў.
Лыжка на паліцы,
Кашка ў камяніцы.
Шуг! Шуг! Шуг!
Паляцелі —
На галоўку селі.

Сонейка-сонца

Сонейка-сонца,
Выгляні ў аконца,
Пасвяці нам трошку,
Дам табе гарошку.

Сядзіць мядзведзь на калодзе

Сядзіць мядзведзь на калодзе,
Капшук вышывае,
А сыны-медзведзяняткі
Шоўкам падшываюць.
Стары заяц-работнічак
На скрыпцы грае,
А лісіца, а хітрыца
З куста выглядае.

А сарокі-белабокі
Пусціліся ў скокі,
А вароны, стары жоны,
Пайшлі жыта жаці.

А зязюля, а зязюлька
Жыта малаціла,
А карова, а карова
Жыта вынасіла.

Казёл меле, казёл меле,
Каза падсыпае,
А малыя казляняты
У мяшок збіраюць.

Муха месіць, муха месіць,
Камар воду носіць,
А малыя камарочкі
У іх цеста просяць

Ягорачка
Горкай, горкай, горачкай
Ішоў малы Ягорачка.
Ваўкоў не баяўся,
Страхаў не пужаўся.
Выразаў Ягорачка
Дудачку-свісцёлачку,
I свістаў ён птушачкай,
Птушачкай-пяюшачкай.
Горкай, горкай, горачкай
Ішоў малы Ягорачка.

[stels_5]

Бегла курка па таку...
Бегла курка па таку,
Па зялёным табаку,
Ела сахар і мядок,
Адчапіся, каралёк.

Нітачка, іголачка...
Нітачка, іголачка,
Ці-ці-ці,
Уляці.

Раз, два, тры, чатыры, пяць,
Выйшаў зайчык пагуляць,
А за зайцам — шэры воўк,
Воўк у зайцах знае толк.

Раз, два, тры, чатыры, пяць...
Раз, два, тры, чатыры, пяць,
Выйшаў зайчык пагуляць.
А за зайчыкам луна,
Просіць выйсці калдуна.

Раз, два, тры, чатыры, пяць...

Раз, два, тры, чатыры, пяць,
Выйшаў месяц пагуляць,
А за месяцам луна —
Аставайся ты адна.

Раз, два, тры, чатыры...
Раз, два, тры, чатыры,
Кошку грамаце вучылі:
Не чытаць, не пісаць,
А за мышкамі скакаць.

Стакан, лімон...
Стакан, лімон,
Выйдзі вон!
Стакан вады,
Выйдзі ты!

Стаяла машына...
Стаяла машына
Каля канторы,
Номер дзевяты —
Выйдзі пузаты.

[stels_5]

Адмарозіў лапкі
Коцік басаногі
Па сняжку гуляў,
Адмарозіў лапкі
I заплакаў: — Мяў...
Што за дзіва гэта?
Трэба бегчы ў дом:
Снег такі халодны,
А пячэ агнём...
Іван Муравейка

Бегаў зайчык...
Бегаў зайчык па сумётах,
Пагубляў панчошкі.
Акалелі, азалелі
Зайчыкавы ножкі.
Босыя сляды на рэчцы
Як пабачыў Вася,
Клікаў зайчыка пагрэцца
Ды не дагукаўся.
Дзе лядок,
дзе сняжок,
Зайчык — коўзь,
зайчык — скок, —
У лясок дарожка:
Трэба воўну шукаць,
Ніткі прасці і сукаць,
Трэба зайчыку вязаць
Новыя панчошкі...
Васіль Зуёнак

Адуванчык
Адуванчык,
Дзьмухавец,
Кучаравы маладзец.
Стаў ён
Пры дарожцы
На даўжэзнай ножцы.
Дзьмухнуў вецер —
Адуванчык
Стаў нібыта
Абарванчык.
Адуванчык,
Дзьмухавец,
Як падстрыжаны хлапец,
Бо на макаўцы
Ў былінкі
Аніводнай
Валасінкі.
Авяр’ян Дзеружынскі

Аладкі
Я аладачкі з пяску
Сёння цэлы дзень пяку,
Але мой рахманы кот
Не бярэ аладкі ў рот.
— Коцік, коцік, не ўцякай!
Чаго хочаш?
— Ма-ла-ка!
Вольга Іпатава

Верабей
Верабейка:
– Ціў-ціў-ціў! –
Муху дзюбаю злавіў.
А таму, што быў ён добры,
То з сябрамі падзяліў.
Елі муху ўсе са смакам.
Шчабяталі:
– Дзякуй!
– Дзякуй!
Ларыса Геніюш

Ветлівыя словы
«Калі ласка», «дзякуй», «добры дзень» —
Ветлівыя словы
Чую ад людзей.
Ветлівымі словамі
Трэба даражыць,
З ветлівымі словамі
Лёгка жыць.
Тадзіяна Кляшторная

Вожык
Бяжыць вожык —
Тупу-туп!
Сам калючы,
Востры зуб.

— Вожык, вожык,
Ты куды?
Ад якой бяжыш
Бяды?

Вожык лапкамі
Туп-туп!
Вожык вочкамі
Луп-луп!

Навакол
Пануе ціш.
Чуе вожык —
У лісці мыш.

Ён да лісця
Тапу-тап!
I лапкаю мышку —
Цап!
Алег Лойка

Вось то так, вось то гэтак
— Скажы, Янучок,
Як коцік мяукае?
— Мяў-мяў-мяў,
Прашу цішэй.
Трэба мне
Лавіць мышэй.
Вось то так, вось то гэтак,
Гэтак коцік мяўкае.
— Скажы, Янучок,
Як сабачка гаўкае?
— Гаў-гаў-гаў,
Злодзей красці
Спрабаваў.
Вось то так, вось то гэтак,
Так сабачка гаўкае.
— Скажы, Янучок,
Як кароўка рыкае?
— Му-му-му,
Му-му-му,
Малако аддаць каму?
Вось то так, вось то гэтак,
Так кароўка рыкае.
— Скажы, Янучок,
Як гуска гагоча?
— Гір-гар-гар,
Гір-гар-гар,
Дай аўса мне, гаспадар.
Вось то так, вось то гэтак,
Так гуска гагоча.
— Скажы, Янучок,
Як жаба квакае?
— Ква-ква-ква,
Ідзе бацян,
Злосны ён —
Няма жыцця.
А таму хавацца трэба:
Зловіць — панясе на неба.
Вось то так, вось то гэтак,
Гэта жаба квакае.
Казіс Якубенас

[po4emy4ka]

знайшла выдатную падборку вершаў для дзяцей беларускіх паэтаў. калі ласка, заходзьце http://www.vershy.ru/category/vershy-dlya-dzyatsei
Адуванчык. Авяр’ян Дзеружынскі
Бабіны госці Васіль Вітка
Бабуліны казкі
Баязліўка
Бой
Боты
Буду ўрачом
Вітамін
Ваякі
Верабей прымае душ
Грамацеі
Дапамога
Дарагое імя
Дзед Мароз
Дзедаў госць
Дзьмухаўцы
Дуб
Зайчык
Захварэў парсючок
Злодзей
Калядкі
Кветачкі-сняжынкі
Коця і Каця
Крыніца
Купальшчык-баязлівец
Лясны тэатр
Мілая матуля
Мама
Матуліны рукі
Месяц
Мой край
Моркаўкай аб'еўся
Мы з братам
На рэчцы зімою
Над калыскай
Ната маму любіць надта
Не магу жыць без Радзімы
Пагоня
Пайшоў коўзацца каток
Пачаў лепш вучыцца
Певень
Першы дзень зімы
Пракалоў камарык ножку
Працавітая дзяўчынка
Пытанне ўсім
Рамонка і адуванчык
Рыбак
Рыгоркава гора
Рыжае полымя
Рэгуліроўшчык
Савось-распуснік
Салодкія сны
Сама
Саўка за сталом
Свіння
Сны
Сонца свеціць...
Сталяры
Страус-паштальён
Сукенка раскажа
Сяброўкі
Ці пячэ мароз?
Чаму гром злуецца
Часнок
Чыя памылка?
Як вясёлку ткалі
Як звяры зіму сустракаюць
Як стаў заяц даўгавухі
Як Цімох абедаў
Янка малюе
“Пакатаўся”

[Светлана - Слоним]

Каляндарна-абрадавая паэзія:

Зімовыя песні:
Да ішлі, ехалі калядкі…
Да ішлі, ехалі калядкі
У маляваных санёчках,
У кужэльных сарочках.
А санёчкі паламаліся,
А сарочкі памараліся.

Прыехала каляда на белым кані…
Прыехала каляда на белым кані.
Яе конічак – ясен месячык,
Яе дужачка – ясна зорачка,
Яе пужачка – ясна звёздачка,
Яе вазочак з тоўстага лядку,
Яе кажушок з белага сняжку.

Веснавыя песні:
Прыдзі, прыдзі, вясна…

Прыдзі, прыдзі, вясна,
Прыдзі, прыдзі, красна
К нам у таночак.
Прынясі нам збожжа,
Прынясі нам красак,
Каб нам звіць вяночак.
Едзіць вясна, едзіць
На залатым кані
У зялёным саяні,
На сасе седзячы,
Сыру зямлю аручы,
Пправай рукой сеючы,
А смыком скародзячы.
Вязець, вязець вясна,
Вязець, вязець красна
Ясныя дзянёчкі,
Частыя дажджочкі,
Зялёныя травы,
Красныя цвяточкі
Нам на вяночкі.

Ой, вясна мая вясёлая…
Ой, вясна мая вясёлая,
Развесяліла ўсе горачкі,
Усе горачкі, усе горачкі-даліначкі,
Даліначкі, дзе парабачкі збіраліся,
Збіраліся, на мёд-гарэлачку складаліся,
Складаліся, аб помсце пану змаўляліся.

Летнія песні:
У полі жыта палавее…

У полі жыта палавее,
У багатага душа млее,
Што ў засеку жыта тлее.
А ў беднага радуецца,
А ў беднага радуецца,
Што новы хлеб гатуецца,
Што з багатым зраўнуецца.
Выйшла маці жыта жаці…

Выйшла маці жыта жаці,
Стала сярпы перакладаці.
Няма сярпа залатога –
Жанца маладога.
Вышла свякроў жыта жаці,
Стала сярпы раскладаці.
Прыбыў сярпок залаценькі –
Жанец маладзенькі.

Восеньскія песні:
Ой, восень мая…

Ой, восень мая,
Восень сцюдзёная,
Чаго ты рана захаладала.
Я й не раненька,
Я й не позненька, -
Калі мая пара прышла:
Лісточак апаў, зямельку ўслаў,
Вось мая і пара прышла.
Рэчкі сталі, пазамярзалі,
Во мая й другая пара.

Ай, восень, восень, макрота…
Ай, восень, восень, макрота,
Дзецюкам жаніцца ахота,
Дзевачкам ісці няволя,
Заняволіла субота
Усё й татулькава работа.

Замовы:
Замова паляўнічага
Вадзіца царыца, усяму свету памачніца. Як ты змываеш сырое карэнне, шэрае і белае каменне, так і змый і маю ружы-ну-ружніцу і булат-жалеза. Як страляе з неба Міхаіл-архангел громам і малянняй і вострай стралой і як ніхто не можа ўняць ні грома, ні маланні, ні вострай стралы, так ніхто не можа ўняць і мяне, раба божага, стральца, і маю ружыну-ружніцу і булат-жалеза. А над маёй ружынай-ружніцай і булата-жалезам няма спаругання на векі вякоў.

Замова ад злога духа
На сінім моры камень, на тым камні дуб, на тым дубе тры-дзевяць какатоў, на тых какатах трыдзевяць гняздоў, на тых гнёздах трыдзевяць сарок, трыдзевяць урок – ад жаночча, ад дзявочча, ад хлапечча, ад мужчынска – русы волас, чорны волас, рыжы волас, белы волас. Святыя святочкі, хадзіце ка мне на помач; я з славамі, бог з духамі; як стала, так перастала.

[Светлана - Слоним]

Прыказкі і прымаўкі:
Колас добра не спее, калі сонца добра не грэе.
Шмат снегу – шмат хлеба.
З агнём не жартуё і вадзе не вер.
Воўка ногі кормяць
Цалаваў каршун курачку да апошняга пёрушка.
Што ў лесе родзіцца, у хаце знадобіцца.
З голага куста і ягада пуста.
Якая зіма, такое лета.
Пакланіся кусту, дык ён дасць хлеба лусту.
Без сахі і бараны сам цар хлеба не есць.
Паміраць збірайся, а жыта сей.
На сваём сметніку і певень гаспадар.

Загадкі:
Без кораня, а расце. (Камень)
Без ног бяжыць, без воч глядзіць. (Вада)
Лата на лаце, ніткі не знаці. (Капуста)
Цераз мяжу брат брата не бачаць. (Вочы)
Рота няма, а зубы маюцца. (Граблі)
Гарбаты дзядок усё поле аббегаў. (Серп)
Вісіць сіта, не рукамі звіта. (Павуцінне)

Легенды і паданні:

Пра скарб
Там, дзе ад шляху пашла паваратка на Зялёную Параслю, у правую руку, як ісці ад Рэчыцы к Хвайнікам, у калодзезі е вя-лікі браварны казан, поўны грошай, накрыты млінавым каменем. Сколькі раз людзі хацелі выкапаць тыя грошы, да як толькі дакапаюцца да таго каменя, каторым пакрыты кацёл, так зараз з Рэчыцы і ляцяць казакі з голымі шаблямі. Людзі паўцякаюць, то і казакі шчэзнуць, а далей і месца зараўняецца, як бы нічога ніколі.

Анекдоты:

Даведаўся
Зайшоў селянін да пана, а той якраз паеў і парожнюю міску перавярнуў. Селянін і пытае:
- Пане, а чаму вы як паелі, то перавярнулі міску?
- Гэта значыць, што я наеўся.
- Вось яно што! А я ўсё думаў, было, чаго гэта мая свіння, як толькі паесць, дык і пераверне карыта.

Чым частавалі пана
Аднаго разу прыехаў у вёску пан дань сабіраць. Сабраў многа і адправіўся дамоў са сваімі праслугамі. Але вось пану захацелася піць, і ён сказаў хлопчыку Міхаську, каб той прынёс квасу. Міхаська хуценька збегаў дамоў і ў гліняным чарапку прынёс квасу.
Пан выпіў, хваліць, што смачны, ды пытаецца:
- А ў вас яшчэ многа такога квасу?
- Вой многа. Учора ў квас уваліўся пацук, дык мама лазіла даставаць, то было яшчэ па пуп.
Тут пан як раззлуецца, як топне нагою ды як шпурне чарапок, той і разбіўся. А Міхаська як заплача: “А, дзядзечка, што ж вы зрабілі, куды ж я буду ноччу…”

[MarinaMi]

Каждая группа в нашем детском саду имеет своё название - "Жемчужинки", "Искорки", "Непоседы" и т.д. По просьбе воспитателей я придумывала для многих групп стихи - своеобразный девиз. Выношу на ваш суд некоторые из них. Буду рада, если пригодятся в работе.

Званочкі

Як раскрые сонца вочкі -
Прасынаюцца званочкі.
Тварык чысценька ўмываюць,
Ложак шпарка засцілаюць,
Маму за руку бяруць -
У дзіцячы сад вядуць.

Цэлы дзень звініць званочак,
Адпачыць зусім не хоча:
То ён скача, то малюе,
А, бывае, засумуе...
Любіць слухаць забаўлянкі,
Засынаць пад калыханку,
Любіць з цацкамі гуляць,
І спяваць, і танцаваць.

Найзванчэйшыя ў свеце -
Добра знаем - нашы дзеці!
Хай ад раніцы да ночы
Весела звініць званочак!

Маміны званочкі, татавы званочкі -
Гэта нашы любыя дачушкі і сыночкі! М.Мішакова

Васількі

А ў нашым у садочку
Падрастаюць васілёчкі,
Гэта нашы дзеткі -
Васілёчкі-кветкі.
Усе маленькія дзяўчынкі -
Прыгажуні-Васілінкі,
Ну, а нашы хлапчукі -
То гарэзы-Васількі.

Ці вы бачылі ў жыце
Рыжы васілёк, скажыце?!
А ў нас - чарнявыя,
Русыя, бялявыя,
Ветлівыя, смелыя,
Дружныя, умелыя!

Тут гуляюць і спяваюць,
Кніжкі добрыя чытаюць,
Тут навучацца мірыцца
І цукеркай падзяліцца,
Тут ім казачку падушка
Шэпча ў ціхі час на вушка...
Добра тут сынкам і дочкам:
Васілінкам-Васілёчкам.

А ў нашым у садочку
Расцвітаюць васілёчкі.
Як прыгожа расцвітуць -
Шпарка ў школу пабягуць.
Садзік пасумуе крышку,
Але прыйдуць зноў малышкі -
Будуць падрастаць ў садочку
Карапузы-васілёчкі.

Расцвітайце, мае дзеткі -
Беларусі роднай кветкі! М.Мішакова


Вот ещё на белорусском: делала связки для выступления фольклорной группы (взрослой) на районном конкурсе самодеятельности.

***
У маёй Радзімы вочы - васілёчкі,
У маёй Радзімы песні - як званочкі!
Хораша на сэрцы, калі песня льецца -
Плача, суцяшае, весела смяецца...
Зазвіняць званочкі, гармонік зайграе,
І дзяўчына шчыра песню заспявае... М.Мiшакова

***
Ой дзяўчаты, што рабіць?!
Муж сярдзіты будзе біць!
Бо такія вочы маю,
Што ўсім хлапцам міргаю,
А як песню заспяваю -
Салавейка замаўкае!..
А як выйду за вадою -
За мной хлопцы чарадою! М.Мiшакова

[Magvai]

Мариночка, ЗДОРОВО! Какая же ты умница! Стихи - замечательные!

[Светлана - Слоним]

У восеньскім лесе (загадкі-рыфмаванкі)

У крамянай цёмнай шапцы,
У лясочку, на палянцы
З-пад зямлі за ноч узьнік
Тоўсты дзядзька ... (баравік).

Побач - жоўтыя сястрычкі,
Тры вясёлыя ... (лісічкі).

Крыху ўбок, ля самай сьцежкі, -
Маладыя ... (сыраежкі).

А за імі ў тры рады
Селі чорныя ... (грузды).

Не зявай, рухавы вожык,
Ды бяжы дамоў па ... (кошык):

Будзеш зіму зімаваць
Ды грыбочкі гатаваць.
***
Ля балота, у нізінцы
Сьпелі смачныя ... (брусьніцы).

На другім баку нізіны
Дасьпявалі ... (журавіны).

І здавалася, што вокал
Ўсё, куды ні кінеш вокам,
Як агеньчыкі, гарыць
Ды чырвона зіхаціць.

У сукенцы рудаватай,
З жаўцізною, бы на сьвята,
Прыгажуня стала ў парку,
Кліча вопраткаю яркай.
Завушніцы - што рубіны
У чырвонае ... (рабіны).

У густым асеньнім змроку
Зьзяе сонейкам здалёку:
У сукенцы струмяністай,
Упрыгожанай маністам,
І раняе ліст, бы сьлёзы
Беластвольная ... (бяроза).


Замечательное стихотворение для мам и ДОЧЕК.

Заплятае коскі Натка
Косачкі дзве тоненькі
Мама пляснула ў ладкі:
"Не дзяўчынка! Сонейка!"
Усміхнулася і ў мамы
Натанька пытаецца:
"Хіба ж сонейка так сама
гэтак заплятаецца?"

[Светлана - Слоним]

Дорогие мои, нашла просто уникальную копилку материалов на белорусской языку, зайдите не пожалеете!!! Смотреть обязательно!!!!

Казкі беларускія. Прыказкі, конкурсы, сцэнары, загадкі, калыханкі, прыпеўкі, вершыкі і шмат іншага для беларускіх дзетак.

http://kazki.by/karta/

[Светлана - Слоним]

Агнія Барто па-беларуску

Мішка
Мішку скінулі з канапы,
Мішку адарвалі лапу.
Я яго адрамантую
І цукеркай пачастую.
Пераклад С. Cокалава-Воюша

Бычок

Ідзе бычок, хістаецца,
Бядуе: «Ай-яй-я!
Вось дошчачка сканчаецца,
Звалюся зараз я!»
Пераклад С. Cокалава-Воюша

Слон
Ноч прыйшла, заснуў бычок,
Павярнуўся на бачок.
Мішка сон салодкі сніць,
Толькі слон яшчэ не спіць.
Ён хітае галавой:
"Добрай ночы, дружа мой!"
Пераклад Kotka

Кот

Мы ката паспрабавалі
Пракаціць на самазвале.
Кот катацца не любіў,
Грузавік перакуліў.
Пераклад Kotka

Мяч
Наша Таня гучна плача,
Упусціла ў рэчку мячык.
Ціха, Танечка, не плач,
Не патоне ў рэчцы мяч.
Пераклад Kotka

Зайка
Зайку кінулі на лаўку
І забыліся у парку.
Злезці долу ён ня мог
І пад дожджыкам прамок.
Пераклад Kotka

Самалёт
Самалёт змайструем самі,
Паляцім па-над лясамі,
Паляцім па-над лясамі,
Памахаем ручкай маме!
Пераклад Kotka

Караблік
Матроская шапка,
Вяроўка ў руцэ,
Цягну я караблік
Па хуткай рацэ.

Бягуць жабяняты
За чоўнам у след
І хорам крычаць:
- Пракаці і мяне!
Пераклад Julcik

Конь
Я люблю свайго каня.
Грыву й поўсць чашу штодня.
Прымаглюю* грэбням хвосцік.
Да сяброў паеду ў госці.

*прымагляваць (што, каго) — пригладить, причесать
Пераклад mama Halja

Жабяняты
Сядзелі на ўзгорку
Малыя жабяняты.
Ды раптам долу ўрэчку
Саскокнулі яны.
Спалохаліся чаплі
Малыя небаракі.
Я ж голасна смяюся,
Бо чаплі не баюся!
Пераклад mama Halja

Кацянятка
З клубком дурэе кацянятка.
Вось ўпотай падпаўзае мякка,
То на клубок пачне кідацца,
Піхне яго, адскоча ўбок...
Ніяк не можа здагадацца,
Што то не мышка, а клубок!
Пераклад mama Halja

Конік
Коніка свайго люблю я,
Грыўку прычашу даўгую,
Шчотачкай прыгладжу хвосцік,
Паскачу да мамы ў госці.
Пераклад Kotka

Казляня
Гадаванец мой ўлюбёны —
Маладое казляня,
Я яго у сад зялёны
Пасвіцца ваджу штодня.
Калі раптам заблукае,
Я заўсёды адшукаю.
Пераклад mama Halja i Kotka

Дару табе сэрца
Дару табе сэрца
На чыстай старонцы,
Дару табе сэрца —
Маленькае сонца.

З даверам яго
Аддаю ў твае рукі,
Без страху і злосці,
Без нечай прынукі.

Ты толькі на ім
Не малюй, калі ласка,
Бо сэрца маё
Мусіць чыстым застацца.
Пераклад Kotka

Зайка ў вітрыне
Зайка сядзіць у вітрыне
У шэранькім футры з плюша.
Зрабілі шэраму зайку
Занадта даўгія вушы.

Зайка сядзіць ціхутка
І лапкаю не паварушыць.
Ну як тут здавацца смелым,
Калі ў цябе смешныя вушы?
Пераклад mama Halja і Kotka

Ліхтарык
Без агню не сумна мне -
Ёсць ліхтарык у мяне.
Удзень глядзі ці не глядзі
Ён не свеціць – не знайсці.
Ну а ў цемры бачны ён,
Зыркім свеціцца агнём.
Гэта ў слоіку, у траве
У мяне святляк жыве.
Пераклад mama Halja

Мурзачка неслухмяная
Ах ты мурзачка неслухмяная!
Рукі брудныя, локці з плямамі!
А пазногці чыста
Як у трубачыста!
Я на сонейку ляжала,
Рукі дагары трымала,
Вось яны і загарэлі.

Ах ты мурзачка неслухмяная!
Шчокі брудныя, носік з плямамі!
Вушы — проста гора,
Быццам у шахцёра!
Я на сонейку ляжала,
Тварык дагары трымала,
Вось ён і загарэў.

Ах ты мурзачка неслухмяная!
Ногі брудныя, пяткі з плямамі!
Нібы не ў дзіцяці,
А у парасяці!
Я на сонейку ляжала,
Пяткі дагары трымала,
Вось яны і загарэлі.

Вой, а мы не верым,
Можа наманіла?
Бруд увесь адмыем,
Дзе там наша мыла?

Як убачыла вяхотку,
Выдзіралася, як котка:
Ды няма тут бруду,
Пальцы мыць не буду!
Не будуць рукі белыя,
Бо рукі загарэлыя!
А рукі ўзялі ды адмыліся!

Тупала нагамі:
Не сябрую з вамі!
Вой, мой носік мілы,
Ён не любіць мыла!
Не будзе тварык белы,
Бо тварык загарэлы!
А тварык узяў ды адмыўся!

Тата губкай пяткі цёр —
Плакала, як той бабёр:
Вой, не казычыце,
Шчоткі прыбярыце!
Не будуць пяткі белыя,
Бо пяткі загарэлыя!
А пяткі ўзялі ды адмыліся!

Вось цяпер ты белая,
Зусім не загарэлая.
Гэта ўсё быў бруд!
Пераклад Kotka

Было ў бабулі сорак унукаў
У бабулі ў агародзе
Вось бяда –
Разраслася, забуяла
Лебяда.

- Пустазелле
Быццам траўка,
Нат не бачна
Дзе трускаўка.

Я парадак навяду
Я ўнукаў прывяду!

Сорак ўнукаў, роўна сорак
Падкасалі рукавы –
Ды заўзята ўзяліся
За знішчэнне той травы!

Так старанна
Працавалі,
Доўга ўнукі
Рачкавалі.

Бабка рада:
Шчыры дзякуй!
Не відаць травы ніякай
Чыста стала, што сказаць...
Толькі ягад не відаць!
Пераклад mama Halja

Таня
Наша Таня гучна плача -
Кінула ў рэчку мячык
Танечка, цішэй, не плач
Не патоне ў рэчцы мяч.
Пераклад Сашыка

Час паспаць
Час паспаць. Заснуў бычок,
Лёг у скрыню на бачок.
Сонны мішка лёг у ложак,
Толькі слонік спаць не хоча.
Слонік галавой хітае
Шле Сланісе прывітанне.
Пераклад Сашыка

[Светлана - Слоним]

"Спявайце разам!.." Зборнік папулярных беларускіх песняў (вершы).
Кніга выдадзеная Браслаўскім краязнаўчым таварыствам імя Ота Хедэмана (Браслаў, 2003. - 58 ст.).

http://files.mail.ru/RFJCCM

[Светлана - Слоним]

Зімовая чытанка

На рэчцы зімою
Не сядзіцца ў хаце хлопчыку малому:
Кліча яго рэчка, цягнуць санкі з дому.
– Мамачка-галубка! – просіць сын так міла.
– Можа б, ты на рэчку пагуляць пусціла?
Я не буду доўга, зараз жа вярнуся,
Трошачкі на рэчцы ў санках паважуся.
– Ну, ідзі, пабегай, толькі апраніся
Ды, глядзі, ў палонку, сынку, не ўваліся.
Радасць і раздолле хлопчыку малому
І не пазайздросціць ён цяпер нікому!
На плячо – сякерку, саначкі – у руку,
Хлеба ўзяў акрайчык. – Цюцік! – свіснуў Жуку.
Пад скарынкай лёду тут жа, каля хаты,
Працякала рэчка скрозь лясныя шаты.
Побач той рачулкі кучы буралому,
І застыла рэчка мёртва, нерухома.
– Эй ты, лёд-гвалтоўнік! Што ты вытвараеш?!
Ты нашто вадзіцу крыўдзіш, ушчуваеш?
Дам ёй ход, дарогу, каб на свет зірнула!
І яго сякерка спрытна секанула.
Звякае сякерка, глуха стук нясецца.
Раптам клуб вадзіцы з-пада дна ўзаўецца.
Коціцца вадзіца, іней падымае
Ды такую казку-байку хлопцу бае!
На рачулцы ў лесе меў Алесь забаву.
Ну ж і пацяшаўся хлопчык тут на славу!
Якуб Колас

Надыход зімы
Мяккі снег лятае пухам,
І канца яму няма,
І нясе сярдзітым духам,
Дзікім сіверам зіма.

Зачыняйце шчыльна хату,
Каб не дзьмулі халады,
На акно кладзіце мату,
Каб не клаў мароз сляды.

Даставайце з вышак сані,
Гайда сцежкі праціраць
І па белым акіяне
Ўдоўж і ўпоперак гуляць!
Якуб Колас

Зімой у лесе
І лягла цішыня
У бары за гарой, –
Каб галінка адна
Хоць кіўнула сабой.

Снег пушысты залёг
На галінках сасон,
І чарнобыль, і мох
Атуліў сабой ён.

Сокат птушак замёр,
Як бы поўнач была,
Адно свісне тапор
Ды зазвоніць піла.

Далей – глуш, цішыня
У бары за гарой, –
Каб галінка адна
Хоць кіўнула сабой.
Янка Купала

Дзед Мароз
Ходзіць дзед белабароды
Полем, лесам, пералескам,
Засцілае рэчкі лёдам,
Брыльянцістым снежным блескам.

Сыпле іней на бярозы,
Туліць дрэвы лёгкім пухам,
Крые руні, травы, лозы
Белай посцілкай-кажухам.

Дзеда ўсюды носяць ногі,
І к нам прыйдзе на хвілінку
Адпачыць крыху з дарогі,
Важна сеўшы на ялінку.

А ялінка!.. Чаго толькі
На яе няма галінках!
Свецяць зоркі і вясёлкі
У бліскучых павуцінках.

Тут лісічка, зайчык, мышка,
Рыбкі, буслік доўгавязы.
А як ззяюць на ёй шышкі,
Нібы ў іх гараць алмазы!

Каля ёлкі карагоды,
Песні, гутарка жывая,
А той дзед белабароды
Толькі ў вусы смех пускае.

Дык рассунем кола шырай,
Патанцуем на памосце,
Песняй звонкай, песняй шчырай
Прывітаем дзеда-госця.
Якуб Колас

Аксанкіны санкі
У Аксанкі санкі,
Санкі-забаўлянкі.
За бугром
Крутая горка,
Там –
Сябрук яе Рыгорка.
У яго высокі клас
Па пракладцы
Лыжных трас.
Сёння стала
Ўсім вядома,
Што сядзіць
Аксана дома.
Хворай
Не да горкі
І не да Рыгоркі.
Уздыхаюць санкі:
– Сумна без Аксанкі.
Уладзімір Мацвеенка

Тузік і Мурзік
Едзе Тузік на каньках,
На бліскучых бегунках.
Раптам бачыць: на каток
Выбег Мурзік, наш каток.
Пёс узвіўся: – Даганю
І нахабу праганю!
Вось імчацца ўдвух па крузе:
Першым – Мурзік, за ім – Тузік.
Паварот, зноў паварот.
Кот з разгону – скок на плот.
Тузік кажа: – Кіс, кіс, кіс,
Ты не бойся, скокні ўніз.
Я пасябраваць хачу,
Цябе танцам навучу.
Кот: – Ды не, тут лепш сядзець,
Зверху мне лацвей глядзець.
Ды й цікавей з верхатуры
Глянуць на твае фігуры.
Сумна крочыў прэчкі Тузік,
Абхітрыў сабачку Мурзік.
Уладзімір Мацвеенка

Дзед Мароз
Ёлка. Ззяе хата.
Падарункаў – воз
Нам прывёз на свята
Добры Дзед Мароз.
Баю-бай, баю-бай,
Добры Дзед Мароз.

Шчокі падфарбуе,
Ушчыкне за нос,
Бегчы патрабуе
Моцны Дзед Мароз.
Баю-бай, баю-бай,
Моцны Дзед Мароз.

Абяліў прыгоркі,
Снегу шмат нанёс
На каткі і горкі
Дужы Дзед Мароз.
Баю-бай, баю-бай,
Дужы Дзед Мароз.

Пойдзеш, дзетка, ў школу
І на лыжны крос.
Будзе й там вясёлы
Спрытны Дзед Мароз.
Баю-бай, баю-бай,
Спрытны Дзед Мароз.

Адалее стома,
Вось бы хто падвёз…
Давядзе дадому
Ветлы Дзед Мароз.
Баю-бай. Баю-бай,
Ветлы Дзед Мароз.

– Дзеткі, засынайце,
Я вам сон прынёс.
Хутка падрастайце, –
Кажа Дзед Мароз.
Баю-бай, баю-бай,
Кажа Дзед Мароз.
Уладзімір Мацвеенка

[Светлана - Слоним]

"Следапыт"
Лёг у лесе
Белы снег.
І па снезе
Нехта бег.
Адмысловыя
Сляды
Прывялі мяне
Сюды.
Бачу, недалёка
Гойсае Сарока.
– Добры дзень, –
Кажу куме, –
Падкажы,
На ласку, мне,
Хто хадзіў
Каля хваінаў
І глыбокі след
Пакінуў?
І кума
За разам раз
Стракатала
Мне ў адказ:
– Я тут днюю
І начую,
Я ўсё бачу,
Я ўсё чую.
Дзед Мароз,
Чырвоны нос,
Падарункі
Дзеткам нёс.
Ён спяшаўся,
Як штогод,
Каб паспець
На Новы год!
Уладзімір Мацвеенка

***
Весялушка-сакатушка
Нашаптала мне на вушка,
Што прыехаў Чарадзей
Весяліць усіх дзяцей.
З Новым годам ён віншуе,
Падаруначкі даруе.
Падарункаў цэлы воз!
Хто ён, дзеткі?
– Дзед Мароз!
Галіна Дашкевіч

Люты холад
Люты холад.
Сцюжа кружыць.
Лёд скаваў
Раку і лужы.

Першай шэранню
Сняжынкі
Беляць
Хаты і сцяжынкі.

Трубіць вецер
Над зямлёю:
З надыходзячай Зімою!
Леанід Пранчак

Завіруха
Звонка свішча,
Вые глуха
Цёмнай ноччу
Завіруха.

Анідзе
Няма ёй месца.
То галосіць,
То смяецца.

А як стоміцца,
Прысядзе
Снежнай гурбаю
У садзе.
Леанід Пранчак

На Каляды
Барада,
Кажух стары,
Ускудлачаны парык,

Накладны чырвоны нос:
Мой дзядуля –
Дзед Мароз.

Кій лазовы
У руках,
Мех пудовы
На плячах.

З хаты ў хату
Туп-туп-туп.
Дзед вясёлы
Тут як тут.

На Каляды ён
Штогод
Водзіць з намі
Карагод.

Падарункі дзетвары
Дорыць
Добры дзед стары.

Раз у годзе –
Усур’ёз –
Мой дзядуля –
Дзед Мароз.

А мінецца Новы год, –
Ён –
Звычайны дзед Хвядот.
Леанід Пранчак

Тры сыны
У зімы тры сыны:
Снежань,
Студзень,
Люты.
Як адзін – усе яны
У ільды закуты.

Снежань снежыць –
Вецер смешыць.

Студзень студзіць –
Сцюжы будзіць.

Люты вые і лютуе –
Ад вясны снягі вартуе.
Леанід Пранчак

Верабей
На дварэ
Трашчыць мароз.
Верабей
На сцюжы змёрз.

Натапыраны
Сядзіць:
Хоча есці,
Хоча піць.

Верабейка,
Верабей,
Да мяне ляці
Смялей!

Я прынёс табе
Сырок.
Падсілкуйся,
Скакунок.
Леанід Пранчак

Снег
Снег з нябёсаў
Закружыў,
Белы свет
Зацерушыў.

Белы ганак,
Белы двор,
Белы вецер,
Белы бор.

Белы вечар,
Белы змрок,
Белы
Юлін кажушок.
Леанід Пранчак

З горкі
Спрытна
З санкамі на горку
Ускараскаўся Рыгорка.

Горка снежна-ледзяная
На зімовым сонцы
Ззяе.

Баязлівец не рашыцца
З горкі ўхабістай
Спусціцца.

Сеў у саначкі Рыгорка,
Паляцеў
З высокай горкі

Па калдобах
Праз дзядзінец.
Наш Рыгор –
Не баязлівец!
Леанід Пранчак

Снегавік
Лепім мы
Снегавіка –
Цуда-юда –
Дзівака.

У яго не рукі –
Палкі.
Вочы –
Вугалю кавалкі.

Морква – нос,
А галава –
Гурба снегу
І трава.

На узгорку,
На прыпёку
Ён не мерзне,
Голы.

Страшны зблізку,
А здалёку –
Добры і вясёлы!
Леанід Пранчак

Белячок
– Зайчык,
Зайчык-белячок,
Дзе бяліў свой кажушок?
З шэрага на белы,
Фарбаю ці мелам?

– Я нідзе не фарбаваўся
Аніякім мелам,
Проста ў снезе паваляўся
І зрабіўся белым.
Леанід Пранчак

Рукавічка
Дзве малыя рукавічкі –
Дзве маленькія сястрычкі.

У двары вялікім недзе
Я адну згубіў у снезе.

А яна –
Зусім малая.
Дзе шукаць яе –
Не знаю…

Шчабятлівая сінічка
Мне прынесла рукавічку.

– Вось, трымай, –
Твая прапажа, –
Мне сінічка з дрэва кажа.

Дзякуй,
Любая сінічка.
Прывітанне, рукавічка!
Леанід Пранчак

Валёнкі
У Алёнкі,
У Алёнкі
Незвычайныя валёнкі.

І Алёнка –
Скок-паскок –
Крочыць з мамай у садок.
Ранак сонечны і звонкі.
Рып-рып-рып, –
Пяюць валёнкі.

Ледзяшы блішчаць са стрэх.
Рып-рып-рып, –
Спявае снег.
Леанід Пранчак

Разгулялася завея
Перад самым Новым годам,
За якога за паўдня,
Разгулялася завея –
Снегападу нераўня.

Па усёй па Беларусі
Несуцешлівы прагноз:
Моцны вецер,
Завіруха,
Галалёдзіца,
Мароз.

Не на жарт усхвалявала
Нас такая навіна.
Снег са сцежак і дарожак
Мы зграбалі дацямна.

Завіхаліся старанна,
Працавалі усур’ёз,
Каб да нас на святкаванне
Не спазніўся Дзед Мароз!
Леанід Пранчак

Адмарозіў лапкі
Коцік басаногі
Па сняжку гуляў,
Адмарозіў лапкі
І заплакаў: – Мяў…
Што за дзіва гэта?
Трэба бегчы ў дом:
Снег такі халодны,
А пячэ агнём…
Іван Муравейка

[himikgen]

Очень люблю стихи для детей , которые написал Даниил Хармс.
ОЧЕНЬ-ОЧЕНЬ ВКУСНЫЙ ПИРОГ

Я захотел устроить бал,
И я гостей к себе...

Купил муку, купил творог,
Испек рассыпчатый...

Пирог, ножи и вилки тут -
Но что-то гости...

Я ждал, пока хватило сил,
Потом кусочек...

Потом подвинул стул и сел
И весь пирог в минуту...

Когда же гости подошли,
То даже крошек...

КОРАБЛИК

По реке плывет кораблик.
Он плывет издалека.
На кораблике четыре
Очень храбрых моряка.

У них ушки на макушке,
У них длинные хвосты,
И страшны им только кошки,
Только кошки да коты!

Несчастная кошка


Несчастная кошка порезала лапу,
Сидит и ни шагу не может ступить.
Скорей, чтобы вылечить кошкину лапу,
Воздушные шарики надо купить!

И сразу столпился народ у дороги.
Стоит, и кричит, и на кошку глядит.
А кошка отчасти идёт по дороге,
Отчасти по воздуху плавно летит!

Я шел зимою вдоль болота


Я шел зимою вдоль болота
В галошах,
В шляпе
И в очках.
Вдpyг по pеке пронесся кто-то
Hа металлических
Крючках.

Я побежал скорее к речке,
А он бегом пустился в лес,
К ногам приделал две дощечки,
Присел,
Подпpыгнyл
И исчез.

И долго я стоял y речки,
И долго думал, сняв очки:
"Какие странные
Дощечки
И непонятные
Крючки!"

[himikgen]

ВЕСЕЛЫЙ СТАРИЧОК

Жил на свете стаpичок
Маленького pоста,
И смеялся стаpичок
Чpезвычайно пpосто:
"Ха-ха-ха
Да хе-хе-хе,
Хи-хи-хи
Да бyх-бyх!
Бy-бy-бy
Да бе-бе-бе,
Динь-динь-динь
Да тpюх-тpюх!"

Раз, yвидя паука,
Страшно испугался.
Hо, схватившись за бока,
Громко рассмеялся:
"Хи-хи-хи
Да ха-ха-ха,
Хо-хо-хо
Да гyль-гyль!
Ги-ги-ги
Да га-га-га,
Го-го-го
Да бyль-бyль!"

А yвидя стpекозy,
Страшно pассеpдился,
Hо от смеха на тpавy
Так и повалился:
"Гы-гы-гы
Да гy-гy-гy,
Го-го-го
Да бах-бах!
Ой, pебята не могy!
Ой, pебята,
Ах-ах!"

ОЧЕНЬ СТРАШНАЯ ИСТОРИЯ

Доедая с маслом булку,
Братья шли по переулку.
Вдруг на них из закоулка
Пес большой залаял гулко.

Сказал младший: "Вот напасть,
Хочет он на нас напасть.
Чтоб в беду нам не попасть,
Псу мы бросим булку в пасть".

Все окончилось прекрасно.
Братьям сразу стало ясно,
Что на каждую прогулку
Надо брать с собою... булку.

КАК ВОЛОДЯ БЫСТРО ПОД ГОРУ ЛЕТЕЛ

На салазочках Володя
Быстро под гору летел.

На охотника Володя
Полным ходом налетел.

Вот охотник
И Володя
На салазочках сидят,
Быстро под гору летят.
Быстро под гору летели -
На собачку налетели.

Вот собачка,
И охотник,
И Володя
На салазочках сидят,
Быстро под гору летят.
Быстро под гору летели -
На лисичку налетели.

Вот лисичка,
И собачка,
И охотник,
И Володя
На салазочках сидят,
Быстро под гору летят.
Быстро под гору летели -
И на зайца налетели.

Вот и заяц,
И лисичка,
И собачка,
И охотник,
И Володя
На салазочках сидят,
Быстро под гору летят.
Быстро под гору летели -
На медведя налетели!


И Володя с той поры
Не катается с горы.

Весёлые чижи


Жили в квартире
Сорок четыре,
Сорок четыре
Весёлых чижа:
Чиж-судомойка,
Чиж-поломойка,
Чиж-огородник,
Чиж-водовоз,
Чиж за кухарку,
Чиж за хозяйку,
Чиж на посылках,
Чиж-трубочист.

Печку топили,
Кашу варили,
Сорок четыре
Веселых чижа:
Чиж - с поварёшкой,
Чиж - с кочерёжкой,
Чиж - с коромыслом,
Чиж - с решетом,
Чиж накрывает,
Чиж созывает,
Чиж разливает,
Чиж раздаёт.

Кончив работу,
Шли на охоту
Сорок четыре
Весёлых чижа:
Чиж - на медведя,
Чиж - на лисицу,
Чиж - на тетерку,
Чиж - на ежа,
Чиж - на индюшку,
Чиж - на кукушку,
Чиж - на лягушку,
Чиж - на ужа.

После охоты
Брались за ноты
Сорок четыре
Весёлых чижа:
Дружно играли:
Чиж - на рояле,
Чиж - на цимбале,
Чиж - на трубе,
Чиж - на тромбоне,
Чиж - на гармони,
Чиж - на гребёнке,
Чиж - на губе!

Ездили всем домом
К зябликам знакомым
Сорок четыре
Весёлых чижа:
Чиж - на трамвае,
Чиж - на моторе,
Чиж - на телеге,
Чиж - на возу,
Чиж - в таратайке,
Чиж - на запятках,
Чиж - на оглобле,
Чиж - на дуге!

Спать захотели,
Стелят постели,
Сорок четыре
Весёлых чижа:
Чиж - на кровати,
Чиж - на диване,
Чиж - на корзине,
Чиж - на скамье,
Чиж - на коробке,
Чиж - на катушке,
Чиж - на бумажке,
Чиж - на полу.

Лежа в постели,
Дружно свистели
Сорок четыре
Весёлых чижа:
Чиж - - трити-тити,
Чиж - - тирли-тирли,
Чиж - - дили-дили,
Чиж - - ти-ти-ти,
Чиж - - тики-тики,
Чиж - - тики-рики,
Чиж - - тюти-люти,
Чиж - - тю-тю-тю!

Странный бородач

Бал весёлый!
Бал парадный!
Шумный,
Пёстрый,
Маскарадный!
Вход для школьников открыт,
Для дошкольников --
Закрыт.

Вот смотри:
Стоят у входа
Коля с Петей.
Но смотри:
Одному четыре года,
А другому только три.

Говорят они: - Пустите!
Но швейцар им: - Нет, друзья,
Вы сначала подрастите,
А таких пустить нельзя.

Коля с Петей прочь отходят...
Вдруг к швейцару с булавой
Гражданин один подходит
С очень длинной бородой.

- Я на бал иду. Пустите.
Где тут вход? Я не пойму.
- Гражданин, сюда пройдите,--
Говорит швейцар ему.

Бал гремит, шумит, грохочет,
Всё кругом несётся вскачь,
Только громче всех топочет
Очень странный бородач.

Все танцующие люди
Собрались вокруг него.
Вот несут к нему на блюде
Ледяное эскимо.

Стихла музыка,
и вдруг
Закричали все вокруг:
- Эй, глядите-ка! Глядите!
У него две пары рук!

Понемногу,
Постепенно
Всем понятно стало всё,
Что ведь это,
Несомненно,
Коля с Петей.
Вот и всё.


Лиса и петух

Лиса поймала петуха
И посадила в клетку.
- Я откормлю вас,
Ха-ха-ха!
И съем вас
Как конфетку.

Ушла лисица,
Но в замок
Забыла сунуть ветку.
Петух
Скорей
Из клетки
Скок!
И спрятался
За клетку.
Не видя в клетке петуха,
Лисица влезла в клетку.
Петух же крикнул:
- Ха-ха-ха!
И запер дверь на ветку.

ЛИСА И ЗАЯЦ

Как-то зайчик Серый Хвостик
Прибежал к лисице в гости:

«Отвори-ка!» Тук! Тук! Тук!
Вдруг он слышит: «Что за стук?

Видишь: поздно, скоро ночь.
Уходи-ка лучше прочь!»

Зайчик думает: «Постой,
Я ведь тоже не простой!»

Вот лисица Рыжий Хвостик
Прибегает к зайцу в гости.

«Отвори-ка!» Тук! Тук! Тук!
Отвечает зайчик вдруг:

«Нет, голубушка, шалишь,
Слишком рано ты стучишь!»

И с тех пор два лучших друга
Вечно злятся друг на друга.

[himikgen]

Стихи для деток на украинском языке.

Грибок

У лісочку ось горбок,
А під ним росте грибок.
Рожевенький, маленький,
На вигляд він дрібненький.
Якось дощик тут пройшов
І грибочок той знайшов.
Його рясно поливав,
І грибок дорослим став.

Сонечко

Літо всіх вітає,
Щебечуть горобці,
Сонечко тримає
Промінчик у руці,
Мов пензликом малює
І річки, і ліс,
Казочку дарує,
Що чарівник приніс.

Лінива кішка

Якось кішка говорила:
- "Щось я, мабуть, захворіла!
Чомусь нікуди не ходжу,
Тільки все лежу й лежу.
І мишей я не ловлю,
Тільки вдома все я сплю.
Як би ж морозиво було -
Воно б мені допомогло!"

Літній ранок

Хмаринки розганяє
Легенький вітерець,
У траві гуляє
Коник-стрибунець.
Листя розгорнулось,
Мов великий дах,
Сонцю посміхнулось
І заспівав там птах.

[himikgen]

Волошкова казка

Якось привидівся сон,
Що мама посіяла льон.
І були у нього казкові
Оченята, такі волошкові.
Сонечко в них вигравало
І до мене весь час промовляло:
- "Мої оченята чудові,
Мов небо вони, волошкові".

Весна

Сонечко всміхнулось,
Вийшло на поріг,
З лісом привіталось
І заплакав сніг.
Розбіглися струмочки
По усій землі,
Птвшки, немов дзвіночки,
Співають на гіллі.

[himikgen]

Восьме березня

Завтра маму я здивую:
Гарні квіти намалюю,
Щоб було їх так багато,
Бо у неї завтра свято.
Тут троянди і бузок,
Намальований садок.
Рано вранці треба встати,
З восьмим березня вітати.

Веснянка

У веснянки гарне личко -
Сонце, небо і травичка,
А квітучий сад - вбрання,
Голос - птахів метушня.
Радісно вона сміється,
Її пісня сонцем ллється,
Із промінчиком жартує
І красою всіх дивує.

Рушничок

У кімнаті на гачок
Почеплю я рушничок.
Його сестричка дарувала,
Сама старанно вишивла.

Тут і квіти, і травичка,
Витирати буду личко,
В люстерко видивлятися,
Дарунку посміхатися.

[himikgen]

Колядки

Динь-динь-динь, звенят звоночки,
К вам пришли сыны и дочки,
Вы колядников встречайте,
Нас улыбкой привечайте!

*****

С Рождеством святым вас, люди,
Мир да лад у вас пусть будет!
Чтобы горя вы не знали,
Что б в достатке пребывали!



****

Чтоб веселым был ваш дом,
Красота цвела кругом,
Чтобы вы добро дарили,
Тем же вас благодарили.

*****

Добрый вечер добрым людям!
Пусть веселым праздник будет.
С Рождеством вас поздравляем.
Счастья, радости желаем!

Щедрый вечер, добрый вечер!
Добрым людям на здоровье!!!

*****

В святую ночь на тучном поле,
Не зная отдыха и снов,
Стада, гулявшие на воле,
Пасло семейство пастухов.

В этот миг с высот небесных
В одеждах блещущих, чудесных
Спустился ангел и сказал:
«Не бойтесь, Бог Меня послал!»

В священном граде Вифлееме
Родился ныне, в это время,
Спаситель мира и людей!
С праздником Вас! С Рождеством Христовым!

*****

Эй, боярышни красивые!
Эй, девицы неспесивые!
Двери шире распахните-ка,
Да гостей к себе пустите-ка!
К вам — соседи ваши близкие:
Не высокие, не низкие,
Не широкие, не узкие,
Все бояре — чисто русские!
Мы пришли к вам не с помехою,
А с весельем и потехою.

*****

Сеем, сеем, посеваем!
С Рождеством вас поздравляем!
От души всех поздравляем,
Им успехов пожелаем!

*****

Сеем, сеем, посеваем,
С Рождеством вас поздравляем!
Чтоб здоровыми вы были,
Много лет чтобы прожили!

*****

Коляда-колядин!
Я у батеньки один.
По колено кожушок —
Дайте, дядя, пирожок!

*****

Щедрик- щедрик!
Дайте вареник,
Чашечку кашки,
Кружок колбаски.
Да еще мало —
Дайте мне сала!

*****

Коляд, коляд, колядушек —
Хорош с медком оладушек!
А без меду — не таков,
Дайте, тетя, пирогов!

*****

Коляда-колядки!
Везли вам блины, оладки
В рисованном возочке,
На вороном конечке.

*****

Мы сегодня в доме вашем
В вашу честь споем и спляшем!

Всех зовем на наши святки!
Ждут вас игры и загадки.
Ждут гаданья, пляски, смех!
Шуток хватит здесь на всех!

*****

Небеса подарили Христу
Рождественскую звезду.
Земля с любовью и верой
Подарила Младенцу пещеру.

Ангелы славили пеньем.
Сохранив чистоту, красоту,
Целомудрие и смиренье,
Мать Мария вдохнула Христу.

*****

Дорогою волхвов и пастухов
Мы движемся за чудною звездою.
Когда ее глазами не сыскать,
Ее увидит сердце молодое.

Когда она уйдет за облака
Иль страсти мира очи затуманят.
То зрячим сделай сердце ты свое,
Оно твои надежды не обманет.

И ты затмишь ее прохладный свет,
Светильником домашним не дерзая
Волхвам и пастухам ступай вослед,
Ночные двери смело отверзая.

Смотри, как в перламутре облаков
Мы движемся над пропастью небесной,
Дорогою мерцающей и тесной,
Дорогою волхвов и пастухов.

*****

Вам звоночками позвоним
С пожеланьем и поклоном.
Мы пришли колядовать,
С Рождеством вас поздравлять!

*****

Хорошо вам пусть живется,
Все, что хочется — дается,
Чтобы мысли вдохновляли,
А мечты всегда сбывались.

*****

Мы желаем всем здоровья,
Чтобы с братскою любовью
Каждый день к вам приходил,
Веру, счастье вам дарил.

А сейчас пусть мир ликует,
Радуется, торжествует,
Иисус Христос родился,
Мир спасен! Мир осветился!

И мы, люди верные,
Христа величаем,
Ангельские песни
Ему посвящаем!

Слава в вышних Богу!
С Рождеством Христовым!

*****

Воссияло солнышко, во яслях на сене
Народился Божий Сын миру во спасенье.
Ночью студеной
Зябнет рожденный
Царь Царей всея Вселенной.

Славят Бога на небе ангельские хоры,
Прославляет вся земля, и леса, и горы,
Славит дуброва
Бога живого,
Воцарение Христово.

Злые духи жалобно плачутся в пустыне,
Человеки Рождеству радуются ныне:
Царь воцарился,
Бог народился,
Во спасенье нам явился.

Ты, Мария-матушка, радости причина,
Попроси у Господа, вымоли у сына
В жизни подмогу,
В рай нам дорогу,
Будем петь мы: «Слава Богу!»

*****

Ангел нынче к нам спустился
И пропел: «Христос родился».
Мы пришли Христа прославить,
А вас с праздником поздравить.

****

Посмотри, как ярко звезды
Светят миру там, вдали.
Светят в них дары святые:
Для людей — благоволенье,
Мир и правда — для Земли!

*****

От жестокости и бед
Нас Христос спасает всех,
Милосердью учит нас,
К миру призывает Спас!

*****

Знают взрослые и дети:
Для добра живем на свете!
Днесь святое Рождество,
На планете торжество!

*****

Радуйтесь, все люди
На большой планете,
С нами Бог! Любовь и Правду
Христославьте, дети!

[Светлана - Слоним]

Белорусские колядки: тексты рождественских песен

Белорусская колядка: Сьвяты вечар!

1. А у сьвеце нам навіна была. Сьвяты вечар!
2. Там Прачыстая Сына радзіла. Сьвяты вечар!
3. Ў небе зорачкі засьвяціліся. Сьвяты вечар!
4. Прыйшлі мудрацы, пакланіліся. Сьвяты вечар!
5. Каб забіць Дзіця Ірад сам пайшоў. Сьвяты вечар!
6. Ды да ясляў шлях неяк не знайшоў. Сьвяты вечар!
7. Узрасло Дзіця — Госпад Хрыстос Бог. Сьвяты вечар!
8. Правды сьвет знайсьці Ён нам дапамог. Сьвяты вечар!

Белорусская колядка: Учера с вечора

Учера с вечора, засвятила зора,
Учера с вечора засвятила зора, засвятила зора.

Зора засвятила, свету взвеселила,
Зора засвятила, свету взвеселила, свету взвеселила.

Люди прибягайте, Христа привитайте,
Люди прибягайте, Христа привитайте, Христа привитайте.

Свету взвеселился, Христос народился,
Свету взвеселился, Христос народился, Христос народился.

Христо нарожденье людям на сбавленье,
Христо нарожденье людям на сбавленье, людям на сбавленье.

Здаровы бывайте, нам коляду дайте,
Здаровы бывайте, нам коляду дайте, нам коляду дайте.

Здаровы святкуйте, дайте не шкодуйте,
Здаровы святкуйте, дайте не шкодуйте, дайте не шкодуйте.

Белорусская колядка: Сьвецяць, сьвецяць зорачкі

1. Сьвецяць, сьвецяць зорачкі,
Зоркі брылянцістыя,
На палі, узгорачкі,
На лясы цяністыя.

2. Ціша сяньня в вечары
На ўвесь сьвет пасьцелецца.
Залатымі шышкамі
Мы асыплем ёлачку.

3. Загарымся сьвечкамі
Залатымі, яснымі.
Слава Богу ўзвышняму,
На зямельцы шчасьцейка.

[MarinaMi]

Вясновая песенька

Лес ківае белай шапкай,
Скінуў снега рукавіцы.
Песню звонкую спяваюць
Гаманлівыя сініцы:

- Лес магутны, прасынайся!
Гул зямлі пачуй вясновы!
Сок, па дрэвах падымайся,
Сілу дай лісточкам новым!

Рэчка, рэчка, разлівайся,
Разгані ільдзіны звонка,
Хай напоіцца вадзіцай
Наша родная старонка!

...І ад песенькі вясновай,
Што звінела на ўзлеску,
Ціха вочкі адкрывае
На праталінцы пралеска. М.Мiшакова

[максимкас]

На мове роднай.

Не проста у словы я гуляю
На мове родной размауляю.
У час свiтальны вечаровы
Кажу пясчоты цёплай словы:
-Дзень добры сонейка над гаем!
Свяцi ярчэй над родным краем,
Гукай вясну з зямной далечы...
Вiтанне шлю, марозны вечар!
Ты запалi у нябесах зоркi
Няхай збяруцца на вячоркi
Чаруюць нас красой нязводнай...
Я гавару на мове роднай!


Жалейка.

У бабулi у клунку усiм па падарунку.
Пеунiк - Свеце, пеунiк - Пецю.
Табе, Гелька, камiзэлька.
Табе, Ганка, вышыванка.
Алiку - шалiк, Валiку - шарык.
Малы Андрейка кармiу курэй,
Прыбег апошнi.
-Хадзi памочнiк!
Вось табе, Андрэйка,
Звонкая жалейка!

Дзядька Гром.

Ён нябачны, дзядька Гром,
Там у хмарах яго дом.
Дом без вокан, без дзвярэй
Жыць там, пэуна, весялей.
Ну, а сумна стане - зранку
Клiча у госцi ён маланку.
I тады усе кругом
Весяляцца пад дажджом.


Вожык-ягаднiк.

Па сцяжынцы тупау Вожык,
Нёс сунiчак поуны кошык.
Замарыуся, успацеу,
Адпачыць на пень прысеу.
Зайчанятак не пужае,
А ласкава запрпшае:
-Вы частуйцеся, сябры,
Шмат сунiчак у бары!...
Паглядзеу на кошык Вожык,
Бачыць - апусцеу ён, кошык.
На палянку, да крынiчкi,
Зноу пайшоу збiраць сунiчкi.

[максимкас]

Может пригодится к осеннему празднику, положите себе в копилочку.

Восень едзе.

Восень.
Еду, еду у садзiк ваш,
Адчыняйце дзверы!

Дзецi.
А якi у цябе багаж?
Зараз мы праверым.

Восень.
Пакажу, сябры, сама,
Рады мне вы, бачу.
Вельмi доугая зiма-
Шмат патрэбна харчу.

Дзецi.
Што за белыя мяшкi?

Восень.
Я прывезла вам мукi.

Дзецi.
Будуць булкi, праснакi,
Калачы i кулiчы.

Восень.
Толькi знай сабе - пячы!

Дзецi.
Што яшчэ апроч мукi?

Восень.
Вось капуста, агуркi,
Бульба, морква, буракi.

Дзецi.
Ой, а гэта што, бабуля?

Восень.
Гарбузы, часнок, цыбуля,
Многа бобу i гароху
I усяго яшчэ патроху.

Дзецi.
Шчыры дзякуй наш прымi,
Восень-працаунiца,
Мы табе аж да зямлi
Рады пакланiцца.

Восень.
Лепей вы мяне, сябры,
Песнямi пацешце,
А пасля мае дары
На здароуе ешце!

[Алусик]

Вот так мы выступали с литературной композицией "Мы маленькiя беларусы"+танец на песню "Бульба". Автор стихов, наш талантливый воспитатель Новожилова Елизавета Юрьевна.
https://yadi.sk/d/qA-FW4x4rKPYq